Over Lewis Pass van Oost naar West

---

Donderdag 30 Januari 2014:



Met kleine oogjes sta ik op. Ik begin in te pakken en tref John nog even die terug is van de ochtend-yoga. Met ochtend bedoelde hij de sessie van 6u15. Ik rijd door voor ik terug met de Dyson mag dansen. John had nog een tip gegeven voor de route maar ik besluit om toch grotendeels door het centrum te rijden. Er is veel verkeer maar al bij al kom ik niet echt gevaarlijke situaties tegen. Ik ben men water vergeten bij te vullen dus ik stop nog vlug voor een fles en een baguette'tje. Lunchen doe ik aan de ingang van een park langs de drukke weg. Er is wind maar ik zit redelijk beschut dus dat valt mee. Het laatste stuk van de rit gaat iets trager maar is nog doenbaar. Aangekomen in Rangiora ga ik naar de bib even surfen want het is nog vroeg. Na een half uurjte word ik van de pc weggejaagd. Ik had een warmshowershost hier maar deze heeft afgezegd door ziekte. Ik ga winkelen voor 3 dagen want er komt weer een berg aan en vervolgens ga ik naar de camping die het verste van het centrum ligt. De andere had namelijk veel negatieven kritieken. Ik ben de enige tent op de camping. In de keuken komt er nog iemand een praatje maken en geeft nog wat sightseeing tips. Hij waarschuwt ook voor de sandflies die het Zuiden nog groter zouden zijn!



Vrijdag 31 Januari 2014:



Om 5u30 is er al veel beweging op de camping, auto's die op en af rijden op de gravel, gedaan met slapen. Ik blijf nog even liggen maar om 10u zit ik in het zadel. Iets voorbij de camping sla ik een geasfalteerde landweg in. Ik kom er 2 dames tegen en informeer naar de toestand van de weg. Buiten een stukje gravel zou het goed zijn, zeer rustig. Ze zouden hun gelijk krijgen. Ik kom langs verschillende velden en het landschap glooit land langzaam. In het begin druppelt het wat maar later blijft het grijs en droog. De ware test voor de regenjas blijft uitgesteld. Het landschap laat me regelmatig denken aan Frankrijk. Ik kom op het stukje gravel en dit rijdt best moeizaam. De steentjes liggen best dik en het is slibben geblazen. Er zit zelf een rivierwading bij! De GoPro loopt nog eens vast voor de verandering. Nog een stukje gravel en ik zit terug op het asfalt. Ik kom nog voorbij een lama/alpaca veld. De beestjes poseren mooi voor de foto. Ik kom op de hoofdweg terecht en nu is het nog een klein stukje tot de camping. De camping/hostel bestaat uit oude treinstellen waar je in kan overnachten. De prijs is redelijk dus ik wil wel op de trein, helaas is alles volgeboekt dus het wordt de tent. Ik kijk 's middags een film om wat ruimte te maken op men harde schijf. Ik ontmoet er nog een Deense fietser. Later komen er nog 3 meisjes bij, een Franse, Duitse en Nederlandse, die op de naburige wijngaard werken. Wat later komt er zelf nog een Belgische meisje op de fiets aan uit het Brusselse. Het wordt een gezellige avond in de keuken. Er komen ook nog een Australisch koppel bij om de boel compleet te maken. Iets later komt de camping uitbater er nog bij ook met een getuigenis over de aardbevingen een paar jaar terug.



Zaterdag 1 Februari 2014:



Ik heb goed geslapen maar raar gedroomd. In de keuken zien we nog veel volk van de avond ervoor terug. Er is ook vers gebakken brood maar door de massa volk blijft het bij 1 stuk per persoon, gelukkig heb ik nog 3 zakken brood ter aanvulling. Ik rijd samen met de Deen de camping af en wat later gaan we elk onze weg. De weg gaat zeer langzaam omhoog met velden langs weerskanten met her en der een ferm rotsblok erin. Er zouden ergens grotschilderingen moeten zijn maar het spoort blijft me bijster. Na wat geklim daalt de weg wat en vlakt een tijdje uit. Er volgt een bos en her en der zijn er kleine gecontroleerde brandjes van houtafval of dergelijke. Ik kom in Culverden voor de midagpauze. Ik vind een bankje in het park. Het is maar frisjes dus snel de trui aan. Vanmorgen was er een beetje motregen en de rest van de dag was het grijs maar droog. Ik surf nog even op men GSM en ontdek dat er voor het geplande eindpunt een camping moet zijn. Dit bespaart me een omweg. In het plaatstelijek supermarktje doe ik nog snel wat inkopen. De weg blijft nog even in het dal om vervolgens weer zachtjes te stijgen. In de verte zie je nu al grotere groene heuvels. Ik kom al redelijk snel aan de afslag naar Hanmer Springs, een klein dorpje bekend voor zijn heet waterbronnen en de daaraan gekoppelde resorts. De camping zou 7km voor het centrum liggen en nadat ik een brug ben over gestoken over een spectaculaire kloof zie ik iets verder de camping. Het lijkt er redelijk druk maar ik vind een zeer rustig plekje voor de tent. Met de avond komen er zelf blauwe stukken lucht tevoor schijn met een streepje zon! Morgen stijg ik verder de bergen in.



Zondag 2 Februari 2012:



Ik ontwaak door hemels vogelgezang, zelfs nog voor de wekker gaat. Wat campingmensen wensen me een goede rit en weg zijn we. Het is een heldere blauwe hemel en de zon is flink op post. Een kleine 2km terug en ik ben weer op de hoofdweg. Ik kom voorbij een brug waar bunjeespringers zich klaarmake nen ik groet een lifter. De weg zou moeten klimmen maar dit valt nog goed mee. Ik blijf nog een tijdje op hoogte op dan wat op en neer te gaan. Dit op en neer zou de tendens voor de dag worden. Dus ik maak niet zo snel hoogte dan ik had verwacht, ondanks ik het op de GPS allemaal goed kan volgen. Het is best een inspannende rit. Ik hou een rivier rechts en dan weer links van me. Dit maakt het allemaal de moeite waard, zeker met de bergen nog op de achtergrond. Na de lunch warmt het goed op en het klimmen gaat niet zonder het nodige zweet. Als ik het Nelson National Reserve binnenkom, kom ik meer door bos. De schaduw bezorgt de meer dan welkome afkoeling. Ik klim nog verder en eindig de dag op 790m op een Doc-camping: Deer Valley. Het is nog maar 15u en het is warm. De badkamer wijst richting rivier en die is dan weer frisjes. Ondertussen is al duidelijk dat ik niet alleen ben, massa's sandflies proberne zich tegoed te doen aan me. Snel verder plentsen in het water en dan lange broek en T-Shirt. Er gaat DEET op de voeten maar veel lijkt dit niet te helpen dus ik doe men regenoverschoenen nog aan. Ik zet men binnentent in de schaduw en doe een dutje. Verbaast word ik wakker en zet de tent maar ineens tegoed. De maag knort dus de keuken gaat open. Hier is buiten een rivier geen waterpunt. Dus om men drinkwater te sparen, neem ik water uit de rivier. Eerst 10 minuten doorkoken om alle mogelijk microbieel ongedierte te elimineren. Na een het soepje heb ik een pakje astronautenvoeding, geroosterd lam met groenten. Het vlees smaakt een beetje karton maar de algemene smaak is goed. Ik moet er enkel nog een pakje noedels achter eten om de maag gunstig te stemmen. Telekens ik in en uit de tent ga, breekt er een kleine oorlog uit met de binnengeslopen sandflies. Er komen nog veel mensen naar de camping maar vele vertrekken weer. Tegen de avond blijft er nog 1 ander over buiten mezelf. Zullen we de nacht overleven of worden we levend opgegeten door de sandflies?



Maandag 3 Februari 2014:



Wat een zalige nacht maar koele nacht. Alles is vochtig, de zon is van de partij maar nog verscholen achter de bomen. Als ik de tent openrits begint de strijd met de sandflies weer. Ik probeer zo snel mogelijk in te pakken en in het zadel te zitten. Het is nog een 4km klimmen tot de top. Dit gaat door het woud en het is lekker koel. De top wordt niet echt gemarkeerd, tijdens de afdaling is het dan weer TE koel. Ik zigzag door het bos naar beneden, hier en daar een foto'tje. Ik kom voorbij de camping die ik gisteren ook nog had kunnen aandoen maar het was toch wat ver. Er is een kruispunt waar de weg splitst naar Murchinson en Reefton, hier is wel wat volk. Voor de rest is het kalm. Als er auto's zijn komen ze altijd in een golf van een aantal. Eentje toetert voor een onduidelijke reden, rara kiwi's! Ik heb nog één keer een klim tot 700m op de rest netto af te dalen op wat bergjes na. Bij de middagstop word ik weer belaagd, ik pak me zo goed mogelijk in. Ik moet me dan wel in de schaduw zetten of het is weer te warm. Ik neem nog even een afslagje naar een hangbrug, na een dansje hierop ga ik terug verder. De laatste 10km zijn relaftief vlak, er staat een windje en het is warm. Het gaat moeizaam maar ik beland toch in Reefton. Daar trakteer ik me op een ijsje. Dan ga ik even het internet van de bib stelen om vervolgens naar de camping af te zakken. Ohja, hier zijn ook sandflies maar minder maar toch genoeg om meermaals gebeten te worden. Het jeukt overal! De douche brengt verfrissing na de rivier van gisteren. Er staat vandaag pizza op het menu! Toch een luxe die keukens hier in NZ.



Dinsdag 4 Februari 2014:





Na een slechte nacht rits ik de tent open onder een grijze hemel. Ik heb de ganse nacht wakker gelegen van de jeuk! Die rot sandflies! De tent gaat nat de tas in. In de keuken is er nog een Zwitserse jongen die gaat vissen. Ik fiets voor de verandering nog eens langs vele velden met boerderijen. Er zijn nog een paar klimmetjes die soms nog pittig zijn. Als ik voorbij één van de vele velden kom, krijg ik nog eens een horde koeien achter me. Als hun aanvoerder leid ik ze door het veld, tot de omheining onze wegen doet scheiden. Na de ochtendgemiezer is het nu droog met een blauw streepje en wat wind. Ik eet 's middags bij een monument dat de eerste boerderij in de regio herdenkt. Nog een uurtje verder is er op een rustplek een oude locomotief tentoongesteld die werd gebruikt voor het transport van hout. De volgende stop is bij de oude koolmijn van Brunner. Op de heenweg naar Christchurch regende het en keek ik vanuit de verte toe. Nu laat het weer toe om er eens rond te lopen. Een groot complex met een grote ramp in haar geschiedenis rond 1900. Aangekomen in Greymouth ontmoet ik bij de Countdown een ander meisje op de fiets. Ze spreekt me aan en vraagt of ik Peter uit België ben. We hebben dezelfde warmshowers-host vanavond. Maar deze is echter 7km ten Noorden van de stad en ik besluit in het centrum te blijven omdat ik nog een aantal zaken te regelen heb. Ik ga naar de backpackers Neptunes. Het is er een beetje rommelig en vergeven van Duitsers. Ik lig op een kamer met 5. Er is gratis internet maar het werkt niet...

---