Langs de berg


Advertisement
New Zealand's flag
Oceania » New Zealand » North Island » Wanganui » Wanganui
December 29th 2013
Published: December 29th 2013
Edit Blog Post

Donderdag 26 December 2013:



Ik verslaap me en tegen dat ik de was en dergelijke heb binnen gehaald is het 10u30 eer ik aan het trappen ben. Ik verlaat New Plymouth via de achterwijken en deze gaan op en neer. Als de roetsjbaan ten einde is kom ik op de grote baan. Ik voel me eigenlijk niet lekker. In Inglewood bezoek ik de openbare toiletten, wat een uitvinding. Een man spreekt me nog aan en waarschuwt me dat er stevige regen aankomt. In etappes stijgt de weg. Ik moet nog regelmatig eens stoppen en langs de kant van de weg zitten puffen. Iets onder de 400m eindig ik in Stratford. Ik ga naar de hostel waar men broek zou geleverd worden en jawel ze is er, yoehoe. Ik besluit om mezelf op een kerstcadeautje te trakteren en ik neem een kamer binnen, aangezien die evenveel kost als de duurdere camping. Het gebouw is wat verouderd maar al het nodige is aanwezig. Aangekomen op de kamer ga ik eerst op het bed liggen, dit voor een paar uur. 's avonds douche ik en wil ik naar de winkel. Na de douche beland ik terug op bed en dit tot de ochtend erna 6u.



Vrijdag 27 December 2013:



Iets na 6u ben ik wakker en een pak frisser als de dag ervoor. Ik denk een beetje aan oververmoeidheid. Ik had normaal gezien de dag ervoor mijn transport naar de Taranaki-berg moeten regelen. Ik bel wat rond maar op dit uur brengt dat niet veel op. Ik ga dan maar naar de supermarkt want die hebben hier geweldige openingsuren. Hierna ga ik even voor de bib staan voor Wifi en wat later gaat de toeristische open. Er is één bedrijf dat transport voorziet naar de berg maar aangezien ik de enige ben, is dit niet betaalbaar. Terug in de hostel gooi ik het op een akkoordje met de manager en voor 20$ brengt hij me naar de berg. Na het ontbijt zijn we weg. Hij rijdt best hard en het laatste stuk zijn kronkelwegen, hier mindert hij gelukkig maar ik ben blij dat we er zijn. Als ik uit de auto kom, regent het al. Ik ga het bezoekerscentrum van de Doc binnen (Department of Conservation, het Naturpunt van NZ) Na hier een tijdje rondgehangen te hebben om de regen te mijden, komt het onvermijdelijke. Ik doe de wandeling die naar de Dawson Falls leidt. Ik ga door een dicht bos, magisch is het. Ondanks de regen is het toch leuk wandelen. Dan is er een afdaling naar de voet van de watervallen. Mooi spektakel! Spijtig genoeg zijn de foto's mistig en wazig. Ik zet de wandeling verder en naar een uurtje ben ik terug aan het bezoekerscentrum. Tijd voor de lunch en een studie van de volgende wandeling. Lekker nat verover ik mijn vers namaak baguette. Ik ga dan een wandeling doen langs een rivier en wat pondjes. Het begint met een mooi aangelegde weg over houten stutten door het dense bos. Dan komt dit uit op een rivier. Er was aangegeven dat er een rivieroversteek inzat. Ik begin de rotsen te beklimmen maar dit gaat zeer moeizaam. Door de regen zijn de rotsen met het mos spekglad en het is moeilijk om enige stabiliteit te vinden. Na een stukje besluit ik om terug te keren voor ik me misstap en in de rivier beland. Op de terugweg waarschuw ik nog wat andere wandelaars. Achteraf bekeken moest je misschien gewoon door de rivier en niet over de rotsen maar het was niet echt duidelijk. Terug op het beginpunt, maak dan nog een klein ommetje langs een waterturbine die al van begin 1900 draait, cool! Dan drink ik nog een warme chocolademelk in een cafeetje wat op een Oostenrijkse berghut lijkt. Na wat uitgelekt te zijn, besluit ik om terug te gaan aangezien ik ook een blein op men hiel heb. Op de parking vindt ik een lift terug naar Stratford. Ik rijd mee met een gezin dat in New Plymouth woont en de dochter in Auckland. We maken nog een klein ommetje. We komen door Eltham, bekend voor zijn kaas. Er zijn ook wat films gedraaid omwille van de oudere gebouwen. Wel oud naar Nieuw Zeelandnormen. Ik word afgezet in het centrum en loop nog even door de winkelstraat. Ik koop nog een kerstkaartje voor Mark in Auckland en ik ga nog langs de bib. Op de terugweg wil ik nog een labo binnenwandelen van dezelfde groep als in New Plymouth maar het is al gesloten. Ik maak 's avonds pizza maar hij is redelijk flauw. Ik kom weer wat Israëli's tegen. Ik geef ze men wandelkaartje van de berg.



Zaterdag 28 December 2013:



Vanuit een hostel vertrekken is toch altijd handiger dan vanop een camping, comfortabeler. Het eerste stuk tot Eltham gaat redelijk vlot, het volgende stuk tot Hawera is wat golvender maar de kilometers trappen ook nog vlot weg. Ik kom er nog een andere fietsers tegen met enkel een sportzak achterop. In Hawera is een Pak 'n Save, de Colruyt van Nieuw Zeeland waar ik alvast men inkopen doe want ik kom geen groot dorp meer tegen. Het volgende stuk loopt parallel met de kust, hoewel er nog een flink stuk land tussen zit en de zee van verre niet te zien is. Hier gaat het terrein al meer op en neer en daalt met momenten flink af naar een riviertje om er dan terug uit te klimmen, dit gebeurt een aantal malen. Een 20km voor het einde stop ik nog eens even en plots staan er 2 andere fietsers naast me, een Zwitsers koppel. Zij hebben hun ferry naar het Zuid-Eiland al gereserveerd want zelfs voor fietsers zou het moeilijk zijn om een plaatsje te bemachtigen, daar verschiet ik nu van. Als ze doorrijden, kan ik ze niet bijhouden. Het is overduidelijk dat ik een zeer relax tempo heb. Aangekomen in Patea wil ik nog even naar de bibliotheek om wat warmshowers te regelen maar deze is gesloten. Er is wel wifi dus ik installeer me voor de deur met men netbookje. Nadat dit geregeld was rijd ik naar de kust voor de camping. Ik rijd nog even opzij om de zee en wat kliffen te zien voor ik de camping opga. Het is een goedkope maar bezige camping. Ik zoek me een rustig plekje en zie er de Zwitsers ook terug. In de keuken maken we nog een praatje. Ik gooi men kippeboutjes op de barbi. Kinderen maken wat karaoke. Ik ontmoet er 's avonds nog Italianen die bij het reisgezelschap hoorden van de Italiaan die ik in de bioscoop van New Plymouth zag.





Zondag 29 December 2013:



Ik was 's nachts al een keertje wakker en toen kletterde het goed op men tent. Als ik ontwaak is het over maar wat later druppelt het weer. Ik pak snel alles in en in de keuken ontmoet ik de Italianen van de avond ervoor nog even. De kerel bestudeert uitgebreid men fiets en stelt kritische vragen. Als opwarmer mag ik van zeeniveau al direct een eindje omhoog klimmen. In het dorp check ik even men mail maar geen antwoord van Warmshowers voor vanavond of Nieuw Jaar. De route van vandaag is grotendeels monotoon met weinig landschapvariatie. Er is met momenten ook veel verkeer wat het er niet aangenamer op maakt. Een muziekje zorgt voor magische krachten en het trappen gaat al terug een pak vlotter. Ik krijg nog regelmatig een aantal buitjes over me heen. Met de regenjas is het best warm want er moet ook regelmatig nog wat geklommen worden. De middaglunch gaat door op een verlaten parkeerterrein maar wat later is er toch wat passage. Het idee speelt, om als de weg zo blijft, de trein al vroeger te nemen. Als ik Wanganui nader, ga ik eerst inkopen doen.. Er wordt een koffiekoek dubbel aangerekend! De hoofdstraat door het centrum is best gezellig en heeft iets uit een oude film, zeker de bioscoop. Ik ga naar de toeristische dienst maar deze is al gesloten. Er komen nog 2 Amerikaanse meisjes aan met de fiets met bijzonder weinig bagage tov van mij. Conclusie is, ik ben te goed voorbereid en zij te weinig. De meisjes gaan kamperen maar alle camping liggen een eindje van de weg dus ik ga naar een hostel. Daar aangekomen heb ik geluk, ik heb een kamer voor me alleen met badkamer op de kamer. Er komen geen andere gasten meer bij. In de keuken is het een drukste vanjewelste. Veel te veel mensen op een te kleine ruimte. Ik had teveel eten.

Advertisement



29th December 2013

Herkenning
Ja Italianen met kritische vragen komt me heel bekend voor, het waren echte italianen dat zit in de genen. Het zijn ergens perfectionisten dat is ook de reden omdat ze met Eddy Perfetto goed overweg kunnen. Een dubbele koffiekoek is goed voor de Nieuw Zeelandse economie. Ondertussen wordt in Vlaanderen iedereen die kleding kocht opgelicht met nep kortingen en valse lokmiddelen...haalt hoofdthema nieuws zelfs UNIZO waarschuwt. Het bank betaal systeem is ondertussen ook als massaal stilgevallen ...Nieuw Zeeland lijkt me vrij goed georganiseerd wat betreft communicatie en informatie ...Je haalt zo een beduidend tempo, in apenland Vlaanderen zou dat ondenkbaar zijn. Tot binnenkort voor de nieuwjaarswensen.
31st December 2013

Happy Newyear
Als je naar ons kijkt lijken we wel het vaste land van de vorige dag, of vanuit ons oogmerk leef je al in de toekomst. Ja het is al nieuwjaar in Nieuw Zeeland en wij moeten nog een halve dag wachten. Ik ga vieren bij de buren. Ben benieuwd hoe jouw oudjaar verlopen is. Ik wens je nog veel fietsgenot down under en overal in de wereld. Ik hoop ook dat je vind wat je zoekt, de grote verlichting, de liefde van je leven, het gat in de markt...

Tot: 0.417s; Tpl: 0.011s; cc: 10; qc: 61; dbt: 0.0898s; 1; m:domysql w:travelblog (10.17.0.13); sld: 1; ; mem: 1.1mb