Advertisement
Published: December 14th 2013
Een weekje niets doen. Daar is niets mis mee als je zeeën van tijd hebt. De eerste dagen was ik ook genoodzaakt me kalm te houden. Het beestje in men lichaam vond het zo gezellig dat het een paar dagen is gebleven.
Op zondagavond waag ik me voor het eerst buiten. Mark gaat met zijn kinderen naar de bioscoop en ik ga mee. Zij gaan naar Delivery Man en ik kies uit voor Ender's Game. De Hunger Games en Thor stonden ook op het keuzelijstje. Eerst eten we nog een snack en dan de film. Achteraf had ik beter een andere film gekozen want de hoofdrolspelers hier waren allemaal pubers! Wat ik niet verwacht had voor dit type film maar soit.
Op maandag doe ik niet veel. Ik geef men fietstassen een wasbeurt en de fiets gaat ook eens onder de tuinslang. Het grootste vuil verwijder ik van men ketting, de banden worden opgepompt en de velg opgekuist. De remblokjes zijn nog goed mits wat kabelspanningverhoging. Ik maak nog een back-up van alle gevoelige data en het enige uitje dat ik maak is naar de supermarkt.
Op dinsdag staat er echter meer op het program. Ik vind een bus die me rechtstreeks naar het centrum brengt en zo ben ik nog net op tijd voor de ferry naar Rangitoto. Rangitoto is een klein eiland voor de kust nabij Auckland dat nog maar enkele honderden jaren oud is. De Maori die hier destijds leefden hebben de vulkaanuitbarsting die het eiland vormde live meegemaakt. De ferry zit goed vol en na 25 minuten zetten we terug voet aan wal. Ik en het merendeel van de mensen nemen de kortste weg naar de op. Eerst is het nog redelijk vlak maar naarmate de weg vordert, is het klimmen geblazen. Bij vele neemt het tempo af. De weg gaat langs veel groen en zones van versteend lava, best mooi. Nna een uurtje ben ik op de top. Hier heb je een mooi uitzicht op het eiland en Auckland in de verte. Na nog een rondje rond de kater zet ik de afdaling terug in. Niet langs dezelfde weg maar eentje die eerst naar de kust gaat en dna de kustlijn trug volgt naar de haven. Veel volk kom ik hier niet tegen buiten een meisje dat over de weg waggelt. Ze probeert me te overtuigen dat ze niet dronken is maar dat ze met haar ogen toe liep om zo haar evenwicht te testen. Haha. Aangekomen aan de kust, hou ik een pauze op een strand. Er liggen wat kayaks maar voor de rest is het verlaten. Na een tijdje komen er nog wat mensen aan. Ik vervolg men tocht en de vermoeidheid begint toe te slaan. De zon is ondertussen ook stevig van de partij. Buiten water en wat koekjes heb ik niet veel bij. Door het snelle vertrek van de ferry vanmorgen had ik niet de gelegenheid om een stevige maaltijd in te slaan. Wat ben ik blij dat ik terug in de haven ben. Ik zet me nog een uurtje in de schaduw voor de ferry terug gaat.
In Auckland laat ik me bij de VVV informeren naar fietsenwinkels nabij. Dit voor men nieuwe zadel. Met de info die ik krijg, kan ik één winkel bezoeken waar ze me niet echt verder kunnen helpen. Na nog wat rondgedoold te hebben, bus ik terug naar huis.
Op woensdag bestel ik per telefoon een nieuw zadel, een Brooks Imperial. Ik heb een winkel gevonden in het centrum met een goede prijs en redelijke levertijd. Vrijdag wordt het zadel verwacht. Overdag ga ik nog even winkelen en 's avonds maak ik kip in de oven voor Mark. Ik vraag nog een tip voor men donderdag te vullen. De zoo wordt genoemd en een voertuigmuseum. Het wordt de zoo.
Donderdag rijd ik met Mark mee, hij moet nog even naar zijn werk (school) en zet me af bij de zoo. Er zijn vele kinderen, waarschijnlijk zit het einde van het schooljaar hier voor iets tussen. Ik bezoek in tegengestelde richting dan de meesten lijken te doen. De zoo is van goed formaat, niet te groot. Hier wordt er ook op sommige plaatsen gewerkt. Ik zie een aantal NZ-dieren, zoals de Weta, een groot sprinkhaanachtig insect. Een Kiwi, een ovaalvormige bruine vrucht met pootjes en als je dat niet gelooft, een vogel met een zeer spitse bek. Dan ook nog de Kea, een soort pagegaai. Verder zie ik wat oude getrouwen die bij ons in de zoo al lang verdwenen zijn zoals neushoorns en krokodillen. In de zoo is er ook nog een dierenziekenhuis met bijhorend labo. Als ik vraag of ik dit kan bezoeken, wordt er wat rondgebeld en wat later sta ik in het labo. Ik krijg een laboschort en één van de laboranten licht wat toe. In fiete scheelt het niet veel van een menselijk labo. Ik zag héél wat herkenbaars.
Na de zoo pikt Mark me terug op en we rijden nog even naar One Tree Hill, een heuvel waar je een mega-uitzicht op de streek. Zo zie je de stadskern maar ook het eiland waar ik eender was. De terugweg naar huis gaat wat moeizamer. Net als bij ons heben ze hier te kamperen met een verkeersinfarct. Openbaar vervoer en fietsen zijn hier van verre nog niet zo ingeburgerd. Het is een echt autoland.
Thuis beland ik in de keuken want ik ben kok van dienst. Buiten Mark is er nog zijn huisgenoot Sam en diens vriendin Katie. Ik maak spaghetti met verse groentjes. Met wat tips van het thuisfront lukt het met weliswaar een deftige maaltijd op tafel te zetten die door iedereen wordt toegejuicht.
Op vrijdag doe ik het rustig aan tot ik telefoon krijg. Men zadel is aangekomen! Ik maak me dan maar klaar om richting bus te gaan. Met men overstap gaat er wat meer tijd over doordat er een bus niet kwam of ik heb ze gemist. Er komen nog genoeg andere bussen naar het centrum maar ik moet verder. Uiteindelijk komt ze dan toch en via de Smartphone weet ik exact waar ik moet afstappen. Ik vind de winkel zonder veel problemen. Wat later sta ik buiten met men Brooks.
Aangezien ik nu toch in de stad ben besluit ik om naar park te gaan waar ik bij men aankomst voor een gesloten museum stond. Ik ga nog even door de nabije serres. Aangekomen in het museum lijkt dit best prijzig en het is nog maar een uurtje voor sluitingstijd. Dus ik besluit om het dan toch maar niet te doen, misschien op het einde van de trip. Ik zit nog even in het park voor ik terug naar het centrum ga. Ik informeer me nog even voor de ferry en de trein die ik zal nodig hebben voor men exit uit Auckland. Thuisgekomen eet ik de restjes van de dag ervoor en erna kijk ik nog een goede film. Het zadel werd gemonteerd.
Zaterdag word ik wakker van het gestommel in de woonkamer. Er is al veel bezigheid met de zogezegde
cook up of beter gezegd, een uitgebreid ontbijt. Er zijn eieren, spek, worstjes, aardappelbroodjes en toast. Goed fietsvoer, echter fiets ik vandaag nog niet. Vandaag pak ik nog wat spullen in, zet de route uit, zoek een slaapadres en luier ik nog wat voor het leven op de weg terug begint. Ik zwaai ook Mark uit want na het familiedinner begint zijn vakantie, fietsen op het Zuid Eiland. Morgen is het terug aan mij...
Advertisement
Tot: 0.121s; Tpl: 0.011s; cc: 12; qc: 31; dbt: 0.0721s; 1; m:domysql w:travelblog (10.17.0.13); sld: 1;
; mem: 1mb
annemie
non-member comment
ge hebt al een schoon toertje afgerond precies. En blijkbaar goed kunnen uitrusten bij Mark, wel handig. Maar tzal al wel kriebelen om terug te vertrekken wrs...veel plezier nog! echt leuk om te lezen trouwes! bye