Yap - Homestay


Advertisement
Micronesia's flag
Oceania » Micronesia » Yap
September 24th 2008
Published: September 26th 2008
Edit Blog Post

Yap, the island of stone money (that's probably why there is no ATM), cultural dances, topless women, men's houses, land crabs, beetle nuts, and manta rays. It 's located 45 minutes flying to the east of Palau.

We stayed a week on this island and it was quite an experience for many reasons, one of them was because Lennard decided to book a homestay for this location in stead of an hotel.

Arriving at the airport, we saw our first topless women and were offered flowers. The owner of our homestay, DJ Bungalow, was supposed to pick us up from the airport, but he was no where to be found. Fortunately we met a friendly Dutch dive manager from dive center Traders' Ridge, Mike, who helped us get a ride to our bungalow.

Yap is a very small island compared to Palau and is still very primitive in many ways. DJ Bungalow is located in the North part of the island in Chool Village, 30 minutes away from all civilization the main village Colonia (if you don't count the local village around the corner and the Japanese owned hotel with four rooms), but the only place on the island with a beach.

The bungalow we stayed in is build by the owner, Joaquin, a local, unemployed, beetle nut chewing, friendly Yapese. The bungalow was build on piles on the beach (always the sound of waves), it was big enough for one bed and some walking space and patio at the front with a little kitchen and one on the back with ocean view. The bathroom was a bit more in land between the coconut trees (mind your head) and the land crab holes. All and all an interesting setup.

After our first night in the bungalow, we woke up full with mosquito bites, we thought we had taken enough of precaution, but apparently they are immune of mosquito repellent. In the afternoon we walked over to the Japanese owned hotel, to check out their dive center, which we expected to use the next couple of days. When we arrived we saw a very small hut with some dive gear, but there was nobody around, they were out diving, we were both not impressed with the facilities and decided no to go diving with them. Back at the bungalow Joaquin was waiting for us and had found us two coconuts, which he chopped up and two straws from papaya leaves.

After relaxing on our patio with our coconuts and counting our mosquito bites, we decided to call Mike to see if we could dive with him. We were lucky, because Mike was willing to pick us up and drop off from Colonia. The rest of afternoon we spend buying supplies for the rest of the week, canned food, pasta and some chips to make sure we could survive.

After another night of mosquito terror, this time we were armed with an electric mosquito destroyer, two sets of repellent incense, to smoke them out and the regular repellent in which we bathed every night. This time we were able to keep them out of the bungalow, but the problem was the restroom, we had to go out at night and that was when they planned there attack.

In the morning we were picked up by boat, how easy, for two dives at the local manta ray cleaning station. First dive nothing, second dive we saw two giant mantas swimming over our heads, what an amazing creatures. This is a good reason to visit Yap.

The afternoon we spend with the local drug dealer, Sjaan, who sold the local beetle nut and carried around a jar of marijuana. He showed us around town, while making his transactions at every house, and we saw some of the stone money Yap is famous for. At the end of our ride we were dropped of at our bungalow and we received a free sample that helped us through the night.

Next night more mosquito terror, we ran out of techniques, more bites. Not just that, the weather also started to change and it got really windy, we woke up at 6 am in our little bungalow and it was shaking on it's foundation, we were almost afraid that the house got picked up by the wind, but after a half our the wind finally laid down. Mike arrived at 7 pm to pick us by car to go diving. This time different dive spot for mantas, great dives, much to see, but unfortunately no mantas. In the afternoon we did an hotel tour to see if we could find something in town and fortunately we were able to get a good deal for the next day at a place called Pathways, a nice bungalow with airco and hot shower.

The following morning we tried to locate Joaquin, we hadn't seen him for three days, but he was untraceable. So we left some money and a note in the bungalow and headed out to our new hotel. We have never heard from him again...

The last couple of nights at the hotel were pleasant, we had one more day of diving and then on our way back to the Philippines.

Nederlands:

Yap, het eiland van steengeld (vast de reden dat ze geen pin automaat hebben), culturele dans, topless vrouwen, mannen huizen, landkrabben, beetle nuts, and manta roggen. Het eiland ligt op 45 minuten vliegen ten oosten van Palau.

We hebben een week op het eiland doorgebracht en het was weer een enorme ervaring, oa vanwege het feit dat Lennard besloten had om in een homestay (bij iemand in zijn achtertuin) te verblijven ipv een hotel.

Toen we op het vliegveld aankwamen werden we hartelijk ontvangen door topless dames met bloemenkransen en vervolgens gingen we op zoek naar de eigenaar van onze homestay DJ Bungalow, die ons zou ophalen, maar hij was nergens te vinden. Gelukkig hadden we net een aardige duikmanager van duikcentrum Traders' Ridge ontmoet, die ons aan een rit naar onze bungalow wist te helpen.

Yap is een erg klein eiland vergeleken met Palau en ook een stuk primitiever. Onze bungalow stond in het noorden van het eiland in het dorp Chool Village, 30 minuten van de beschaving en het grootste dorp op het eiland, Colonia, maar wel de enige plek met een strand.

De bungalow was gebouwd door de eigenaar, Joaquin, een werkloze lokale beetle noot kauwende vriendelijke Yapees. Het stond op palen op het strand (altijd het geluid van golven in je kamer), groot genoeg voor 1 tweepersoons bed, een beetje ruimte om te lopen, een balkon aan de voorkant om te koken en 1 aan de achterkant om van de zee te genieten. De badkamer was een beetje landinwaarts, in de jungle tussen de gaten van de landkrabben. Bij elkaar een interessante opzet.

Na de eerste nacht in onze bungalow werden we wakker onder de muggenbulten. We dachten dat we genoeg voorbereidingen hadden getroffen, maar blijkbaar zijn deze muggen immuun voor muggenmelk. 's Middags zijn we naar het Japanse hotel om de hoek gegaan om de duikschool te checken, die we wilden gaan gebruiken voor de komende dagen. Toen we aankwamen zagen we een kleine hut, met wat samengeraapte duikspullen en niemand in de buurt, we waren allebei niet echt onder de indruk. Terug bij de bungalow aangekomen zat Joaquin met 2 kokosnoten en rietjes van papajablad op ons te wachten.

Na een beetje gechilled te hebben op onze balkon met onze kokosnoten en uit verveling onze muggenbulten geteld te hebben, kwamen we er achter dat we een telefoon in de kamer hadden en toen hebben we Mike opgebeld of we bij hem konden duiken. We hadden geluk, hij was bereid om ons op te halen en terug te brengen vanuit Colonia. De rest van de middag hebben we boodschappen gedaan om een voorraad in te slaan voor de rest van de week, blikvoer, pasta en wat chips.

De nacht, ditmaal gewapend met een muggenstekker, muggen geurkaarzen en liters muggenmelk, was toch weer raak. Dit keer niet zo zeer in de bungalow, maar elke keer als we naar de wc gingen vielen ze ons aan.

's Ochtends werden we opgepikt met de boot, hoe gemakkelijk, om te gaan duiken bij de manta cleaning station. De eerste duik helaas geen manta gezien, maar de tweede duik zagen we twee enorme mantas, bizarre beesten. Dit is een goede reden om Yap te bezoeken.

Die middag hebben we doorgebracht met de lokale drugsdealer Sjaan, die beetle noten verkocht en rond reed met een pot zelfgeteelde marihuana. Hij heeft ons het dorp laten zien en bij elk huis maakten we een korte stop om een transactie te maken, aan het eind van de rit heeft hij ons weer bij de bungalow afgezet en ons een gratis sample gegeven, dat konden we natuurlijk niet afslaan.

De volgende nacht was weer een nacht met muggen en nog eens muggen en we hadden alles geprobeerd. Daarbij werd het weer ook steeds slechter en om 6 uur begon ons huisje enorm hard te schudden, we waren allebei bang dat we weg zouden waaien. Gelukkig was het maar voor korte duur en konden we onze spullen met een gerust hart achterlaten toen Mike ons met de auto ophaalde om 7 uur. Dit keer naar een andere duiklocatie, maar helaas geen mantas. In de middag hebben we een hoteltour gedaan door het dorp, omdat we het toch echt wel zat waren en gelukkig konden we een goede deal krijgen bij een hotel dat een kamer had met airco en een warme douche.

De volgende morgen hebben we de hele ochtend geprobeerd Joaquin te vinden, we waren hem al 3 dagen kwijt, maar hij was onvindbaar. We hebben dus maar wat geld en een briefje achtergelaten en zijn vertrokken naar ons nieuw onderkomen. We hebben nooit meer wat van hem gehoord...

De laatste dagen hebben we lekker in ons luxe hotel doorgebracht, nog lekker een dag wezen duiken en vervolgens terug naar de Filippijnen.





Advertisement



7th October 2008

Greetings from Vienna
You hope it goes well. Was a good time with you a piece to travel. Wish you all the love and health. my website: http://members.chello.at/komoly/ Greetings from Vienna Rudi And Karin
16th November 2008

Nice article. I spent a few nights camping on Joaquin's beach last month - really nice, funny, cheeky guy! Check out my Yap blog if you like...

Tot: 0.133s; Tpl: 0.01s; cc: 8; qc: 63; dbt: 0.0565s; 1; m:domysql w:travelblog (10.17.0.13); sld: 1; ; mem: 1.2mb