Deel 18: Cooktown, Port Douglas, Freshwater (Cairns)

---

En toen gebeurde het eindelijk: een slang!!!! Je bent erop bedacht, je bereidt je erop voor, maar toch komen ze altijd onverwacht op je pad (letterlijk).
Gister sloot ik af met: we gaan slapen, truste. Maar eerst gingen we douchen. Wim zei nog: “Zal ik even op je wachten als ik klaar ben?”. Ik vind dat eigenlijk niet nodig. Als hij er niet bij is, moet ik het ook alleen doen. Maar ja, nu zijn we samen en is het toch wel prettig, dus ik zei: “Prima”. We liepen samen terug over het pad, pikkedonker, Wim voorop met MacLite en plots stond ‘ie stil: “Een slang op het pad!!!”. Een slang, mijn god, er kwam geen end aan. Hoe lang is dat ding? Hij besloeg de breedte van het pad (1 mtr), nog zeker 1 mtr rechts en nog ruim 1 mtr links van het pad. Ik schrok me wezenloos. “Had ik ‘m gezien als ik alleen was? Was ik allert genoeg geweest? “. Natuurlijk hadden we geen camera mee naar de douchesessie. “El, pak jij de camera, ik blijf hier staan”, zei Wim. Ja lekker wel, ren even in het donker naar de auto, was maar 50 mtr, maar jeetje, ik durfde me niet eens te bewegen. Grote MacLite mee, Wim achtergelaten met de kleine MacLite. Op zoek naar mijn camera, die altijd op dezelfde plek in mijn rugzak zit. Ik kon het niet vinden en gooide mij rugzak uit nijd op z’n kop. Snel, straks is de slang weg, zal je altijd zien. Maar nee, op tijd terug. De slang bewoog heel langzaam op zijn gemak richting struiken en boom. Wat foto’s gemaakt en toen besloten hem maar met rust te laten, mocht ‘ie geïrriteerd raken van de felle lamp, die wij op hem schenen. We zagen hem omhoog kruipen in de boom. Er kwam echt geen end aan!!!
Maar wat voor slang was het?! Ik vond het een python. Hij was veel dikker dan de meeste slangen, maar nog niet zo dik als pythons kunnen worden. Toch vond ik het een python!
Je begrijpt, om 20 uur had ik zin in een tukkie, maar nu lag ik in mijn tent en was ik klaarwakker! “Weet je zeker, dat je rits goed dicht gedaan hebt?!”. “Ga nou maar slapen, morgen kijken we op de poster in de campkitchen wat voor slang het is”. “Ok!”. “…………… zullen we nog een keer naar de slang in de boom kijken?”. “El, ga slapen”. “Ja Wim”.
’s Ochtends moest ik plassen,het was al licht (wat gek, ik hoefde van schrik niet eens vannacht te plassen?!). Camera mee!!!! Je weet maar nooit. Weer OVER het pad en langs DE boom. Niets gezien natuurlijk.
Toen kwamen we de tuinman tegen. Die weten alles. “Oh, must have been a yellow bellied tree snake”. “You’re sure?”. “Oh yeh, absolutely, they’ve been seen a lot here, harmless”. Mmmm, ok, jammer. Ik dacht toch echt ……………….
‘s Ochtends de tent in de wasmachine gedaan. Blijkbaar waren er wat fruitbats overgevlogen. Die laten vreselijke groen flatsen shit achter op je tent en auto, eigenlijk op alles. Zal het wel passen in de machine? Maar hier staan overal van die joekels van een bovenladers. Tent erin gestouwd, wasmiddel erin, snel dicht en draaien.
In de tussentijd ontbeten én gekletst met de eigenaresse van de camping. Vertelt van de slang. Samen de slangenposter bekeken en de foto’s. Haar echtgenoot erbij (“he knows a lot about snakes”) en bingo: Het was definately een amethist python. “Pretty harmless, they strangle (small)l animals, they do attack en bite though, but only when you disturb or threaten them”. Ohhhhh is dat alles.
Hoe dan ook. Het raadsel was opgelost. We vonden het al zo vreemd, dat we 4 wkn door hitte, droogte, vochtige wetlands, grotten, rainforests aan het wandelen en klouteren zijn geweest en geen slang tegen waren gekomen. Dat bestaat eigenlijk niet. Punt is, dat ze er absoluut zijn. Maar goed, voorzichtig zijn en opletten is voldoende.
De tent was inmiddels schoon én droog. Heerlijk fris.
Uiteindelijk vertrokken uit Cooktown, afgezakt naar Port Douglas via een mooie Cook Highway en toen beland in Cairns. Althans, we staan in Freshwater, 5 km west van Cairns. De weg was prachtig en gaat vlak langs de oceaan, soms op maar 10 mtr afstand. Allemaal rainforest en stranden waar je tussendoor rijdt. Port Douglas vonden we een leuke plaats. Deed ons erg aan Noosa denken. Lekker gelunchd en gewandeld. We kwamen nog langs Palm Cove waar Wilco en Willemijn getrouwd zijn. Op de camping hebben we een mooie plek naast een creek met veel grote vissen én schildpadden. Grappig om te zien. We staan vlak naast de campkitchen, erg praktisch, lekker gebbqued. Ik ben gek van veel rijst en pasta, maar op zijn tijd moet ik echt mijn portie vlees hebben.
In de campkitchen met allemaal mensen gesproken, waaronder veel (ex-) Nederlanders.
’s Avonds gaan slapen in een fris ruikende tent. Nogmaals, de camping is mooi, maar staat vlak naast de 4 baans Cook highway. We moeten wennen aan het geluid/lawaai en vinden het maar niks. Hier blijven we maar 1 nacht. De laatste 2 willen we weer op een rustige plek staan.
Zoef, zoef, zoef, ………… Truste!

---