22 September: San Diego

---

Vandaag was vooral een dag van 'net niet'. We zijn de dag begonnen bij een uitkijkpunt, bij Cabrillo National Monument. Dit is het punt waar de eerste Europeanen voet hebben gezet in California in 1542. Het kijkt uit over de hele baai van San Diego en tot voorbij de grens met Mexico waar de stad tegenaan ligt. Of dat zou het moeten doen, want vandaag beperkte een lichte mist (of waarschijnlijker, smog) het uitzicht enigszins. Je kunt er normaal gesproken ook een wandeling naar het strand maken, maar die was tijdelijk afgesloten, en een vuurtoren bezoeken voor het beste uitzicht, maar ook die was deels dicht. Dan zijn er soms ook vele walvissen te bewonderen die hier vlak voor de kust langs migreren, maar uiteraard zijn wij er niet in het juiste seizoen.

Van daaruit hadden we in feite een vrije keus met wat we met onze dag wilden doen, er was geen officiëel programma. In de praktijk betekent dit dat je een keuze hebt tussen de twee topatracties die San Diego te bieden heeft: Sea World (een soort groot Dolfinarium) of de San Diego Zoo. Sea World krijgt toch vrij matige recensies in de reisgidsen, is ontzettend duur ($70) en is heel sterk gefocused op kinderen, dus onze groep besloot unaniem om naar de Zoo te gaan.

Ik had de verwachting dat we hier wel wat te zien zouden krijgen, de San Diego Zoo staat immers bekend als één van de grootste en meest gerenomeerde dierentuinen ter wereld, maar eerlijk gezegd viel dit nogal tegen. De dieren zaten er gevangen in veel te kleine kooien, en sommige hadden dan ook duidelijk tics zoals hard op en neer pezen of stil in een hoekje heen en weer zitten schommelen. Voor veel beesten was er nauwelijks ruimte om meer te doen dan ergens een beetje lui in een hoekje te liggen. Het voelde meer als een museum dan een dierentuin. Daarnaast waren de kooien in veel gevallen ook nog eens afgesloten met dik gaas of hekwerk, wat het zicht behoorlijk belemmert en fotografie enorm bemoeilijkt. Het is lang geleden dat ik in Nederland naar een dierentuin geweest ben maar wat ik me ervan kan herinneren was de dierentuin van Emmen zowaar beter dan die van San Diego...

Niet dat het nou helemaal rampzalig was, het was op zich best wel aardig om er een paar uurtjes rond te lopen en met name zeldzame dieren zoals panda's te bewonderen (die zijn verder buiten China nergens ter wereld te bewonderen en vormden, ondanks een lange wachtrij, verreweg het hoogtepunt van de Zoo). Maar je verwacht van de wereldberoemde San Diego Zoo toch wel iets meer.

Ik heb de ochtend in de Zoo rondgebracht met vijf dames die net als ik allemaal aan het eind van de dag de stad nog inwilden, we vonden het zonde om maar één dag in San Diego te hebben en die helemaal door te brengen in de plaatselijke dierentuin (het gros van de rest van de groep had daar geen problemen mee). Tegen 14:30 hebben we het park verlaten om richting haven te gaan. Hier lag onder andere wat voor mij persoonlijk de top-attractie van San Diego is: de USS Midway, een vliegdekschip dat decennia-lang het vlaggeschip van de Amerikaanse marine is geweest, van de Tweede Wereldoorlog tot aan de Eerste Golfoorlog. Dit is omgetoverd tot een museum dat uitgebreid bewonderd kan worden.

Helaas is dit museum maar tot 17:00 open, en daarin zat de knel. Ik had verwacht dat we voldoende tijd zouden hebben maar helaas navigeer je met een groep dames niet heel snel door een grote stad (zelfs niet met Marloes erbij). Eerst moest er wat gegeten worden, toen zochten we een toilet. De dames vonden het te ver lopen naar de haven dus we moesten op zoek naar een bushalte en daarna wachten op de bus; die bus bleek niet helemaal naar de haven te rijden dus moesten uiteindelijk nog zo'n beetje de helft van de afstand lopen, wat ook niet bepaald in mijn gebruikelijke tempo ging. Het hielp ook niet dat Bruce aan het begin van de ochtend had geweigerd om om 8:00 te vertrekken zoals het gros van de groep wilde en we pas om 08:30 waren weggegaan uit het hotel, anders had ik een half uur extra speling gehad. Al met al kwamen we pas om 16:15 aan bij de Midway terwijl de kassa om 16:00 uur bleek te sluiten, dus ik kon er niet meer in. En dan te bedenken dat het schip op zo'n 4 km van de Zoo lag, als ik de dames om 14:30 had achtergelaten had ik er in drie kwartier naartoe kunnen lopen...

Dat was voor mij natuurlijk een flinke teleurstelling die als een schaduw over de rest van mijn middag hing. Afgezien daarvan was de rest van de dag feitelijk heel leuk: we hebben een anderhalf uurtje langs de kade van de San Diego baai gebanjerd en allerlei mooie boten bewonderd (van de gigantische honk staal die de USS Midway is en de grote cruiseschepen daarnaast via allerlei historische schepen tot aan kleine zeilbootjes in de marina). Bij een parkje aan de waterkant hebben we onder het genot van een ijsje kunnen genieten van een prachtige zonsondergang. Daarna zijn we met z'n zessen per tram naar Old Town gegaan, een leuk uitgaanscentrumpje niet ver van ons hotel met veel restaurants en boetiekjes, waar we heerlijk Mexicaans hebben gegeten in een gezellig restaurant. We hebben al met al in San Diego in anderhalve dag bijna alle hoogtepunten kunnen zien (afgezien van de zandstranden en Sea World, maar ik ben er van overtuigd dat dat laatste nog slechter was geweest dan de Zoo). Als die vervelende nasmaak van het missen van de Midway er niet aan had gekleeft was dit een hele mooie dag geweest, maar as-is was het voor mij persoonlijk dus 'net niet'.

---