Advertisement
Published: April 12th 2011
Vrijdag 8 april
Vandaag verlaten we Nevada en Las Vegas. Het is een beetje somber weer en aardig afgekoeld, nog maar een graad of 14.
Na een half uurtje bereiken we de Virgin Gorge, hier veranderen de rotsen ineens naar prachtig rood, zijn we in Utah en is het ineens een uur later (mountain time) en begint het ook nog eens lichtjes te sneeuwen met uiteraard dalende temperatuur erbij!
Ons eerste doel is Zion Canyon, een NP in Utah. We zetten onze auto neer bij het bezoekcentrum en nemen de shuttlebus het park in. We stappen uit bij een mooi uitzicht punt op 3 bergtoppen: Abraham, Izaäk en Jacob (we zijn in het land van de Mormonen, vandaar de bijbelse namen) De zon is even gaan schijnen en de sneeuw valt van de bomen (ja hoor, precies op mijn hoofd, in mijn nek en op mijn camera 😞
Verder met de shuttle, nu naar Emerald Lakes, een trail van 1 km naar een klein meertje met een grote waterval waar we onder door kunnen lopen.
Op de terug weg krijgen we weer sneeuw (die op het pad een oranje kleur krijgt door de rode modder
aan de schoenen)
Door de laaghangende bewolking valt er niet meer veel te wandelen, we shuttelen dus maar naar het eindpunt en weer terug naar het begin van het park, het is erg mooi hier, maar we missen wel wat uitzicht.
Terug bij het bezoekcentrum, stappen we weer in de auto. Via een aantal haarspeldbochten, klimmen we omhoog, rijden door een oude, smalle, lage tunnel en komen dan in een ander deel van Zion NP. Ook nu weer spectaculair mooie rotsen en uitzichten.
Inmiddels rijden we op ruim 2000 meter hoogte en daar blijven we de komende tijd.
Het is nog een 80 mijl naar ons hotel bij Bryce NP, we rijden aan één stuk door, we zitten in de wolken en er valt steeds een beetje sneeuw!
We overnachten in Ruby's Inn, een al lang bestaand hotel die steeds verder uitbreidt, maar met alles erop en eraan!
's Avonds lekker eten in het restaurant, er is een buffet!
Zaterdag 9 april
Als we uit het raam kijken als we wakker worden: Een dik pak sneeuw, er ligt minimaal 10 centimeter. Eerst maar eens ontbijten!
Inmiddels zijn de wegen dan
schoon en kunnen we naar Bryce Canyon, maar een paar mijl van het hotel af. We kijken even rond in het visitors center en gaan dan het park in. Ivm de sneeuw zijn er 4 punten waar je de Canyon kunt bekijken, Sunset-, Sunrise-, Inspiration- en Bryce Point.
De uitzichten zijn spectaculair, al die "hoodoo's, grillig gevormde rotstorens uitgesleten rotswanden. Helaas kunnen we niet via de paden naar beneden om tussen de hoodoo's te wandelen, deze zijn allemaal afgesloten, we kunnen alleen op de "Rim", de rand komen. En eerlijk gezegd, hebben we op een gegeven moment het idee dat we veel van hetzelfde zien.
Na 2 uurtjes houden we het voor gezien, kopen nog wat gezellige souvenirs in het visitors center en rijden terug naar het hotel! Eerst een bakkie om weer een beetje op te warmen en dan rijden we maar een stukje in de omgeving. Al snel zien we een afslag naar Kodachrome Basin park (inderdaad vanwege de kleuren naar de Kodak foto's genoemd)
Dit is eigenlijk een veel mooier park dan Bryce, wel veel kleiner, maar bijna geen mens te zien. We wandelen over een prachtige trail, naar een "Arch" een boog van
rots, door erosie zo gevormd.
De zon is inmiddels gaan schijnen, al blijft het nog steeds wel koud.
Verderop wandelen we nog een natuurtrail, met wat bordjes met uitleg over flora en fauna. Ook een leuke wandeling! Maar dan moeten we echt richting hotel, de dagen vliegen voorbij!
Wederom naar het buffet voor ons diner!
Zondag 10 april
Vanmorgen is het redelijk helder weer, maar het is wel koud: -7,8 graden! We zitten nog steeds wel op een hoog plateau, zo'n 2300 m hoog. We verlaten Bryce en gaan vandaag verkassen naar Lake Powell.
Onze eerste stop is de Red Canyon, zoals de naam al zegt een prachtige canyon met rode rotsformaties. We wandelen over 2 korte trails en rijden dan weer verder. Dit eerste deel van de route hebben we eergisteren ook al gereden, maar dan in omgekeerde volgorde. Echter nu is het mooi weer en kunnen we zien wat we toen gemist hebben door de laaghangende bewolking!
Halverwege de rit slaan we af naar de Coral Pink Sand Dunes. Hier in het dal, is door erosie en wind een aantal duinen ontstaan, het zand is afkomstig van
de rode rotsen vandaar de oranje achtige kleur! Een deel is nog met sneeuw bedekt, geeft een mooi effect!
We gaan maar weer eens aan de wandel, ook hier weer allerlei bordjes met interessante info.
We zien hier héél veel diersporen, konijnen, muizen o.i.d., een bobcat en nog meer wat wij niet herkennen! Er is volop leven hier, maar dan vooral 's nachts, wij spotten alleen maar veel vogels.
Na onze wandeling keren we weer terug naar de doorgaande weg, we komen in het plaatsje Kanab, hier zijn heel veel westerns opgenomen. We rijden een stukje de Johnson Canyon in, hier is de serie Gunsmoke opgenomen.
Tijdens het laatste stuk van onze route rijden we langs een schitterend mooi, megagroot natuurgebied, Grand Staircase Escalante National Monument.
Daarna zien we de eerste glimp van Lake Powell. Hier is een stuk van de Colorado rivier door Glen Canyon door een dam afgesloten, waardoor een meer met een kustlijn van 2000 mijl is ontstaan!
We gaan eerst even inchecken in ons hotel in Page, daarna boeken we de excursie voor morgen en gaan dan de omgeving ontdekken. We zitten net over de grens van Utah en zijn nu in
Arizona en dus is het weer een uur vroeger!
We rijden terug over de brug over de Colorado en gaan dan over de brug lopen. Aan de ene kant is de dam te zien: Groot!
Aan de andere kant een nog grootser uitzicht, hier stroomt de Colorado weer in zijn eigen bedding door een mega grote kloof (als dit een voorproefje voor de Grand Canyon is....)
In een bezoekerscentrum, bekijken we een fototentoonstelling over de bouw van de dam (gestart in 1956), zien we dat in deze omgeving veel dinosaurus sporen en botten zijn gevonden en hebben we ook nog een mooi uitzicht op meer en dam.
We rijden Glen Canyon NP in, maar dat blijkt alleen te leiden naar een dorpje van hotels, een jachthaven en verder niets, en naar een stukje kust, wat niet bijzonder mooi is.
Aan de andere oever vinden we wel een stukje strand met mooi uitgesleten rotsen, even pootje baden (het is inmiddels 17 graden en de zon schijnt) maar het water is ijzig koud.
's Avonds eten in een steakhouse, dus echte Amerikaanse porties, een mega steak waar een doorsnee familie een week mee doet.
Maandag 11 april
Vanmorgen het "superluxe hot continental breakfast" genuttigd, lekker hoor, maar wederom geserveerd op weggooi bordjes, bekers en bestek.
W e hebben een paar uurtjes voor onze excursie begint, dus rijden we een stukje langs highway 89. Eerst komen we langs een Scenic View over een bocht in de Colorado rivier en een stukje verderop kunnen we met een wandelingetje van een kleine kilometer bij de Horseshoe Bend komen, een hoefijzer vormige slinger in de rivier. De Colorado ligt hier trouwens zo'n 300 meter beneden ons!
Schitterende uitzichten dus!
We keren naar Page terug en melden ons voor de excursie naar de Upper Antelope Canyon. Met 4x4's rijden we een paar mijl naar de entree, om vervolgens zeker een mijl over een zandvlakte/ droge rivierbedding te rijden.
We arriveren bij de canyon en dit is zo onbeschrijfelijk mooi, ik heb geloof ik eerst 10 minuten met open mond van bewondering rondgelopen.
Smalle uitgesleten canyons, door een soort vloedgolven na een flinke regenbui, met kleuren....... We hebben de excursie van 11.30 gekozen omdat dan de kleuren op hun mooist zijn!
We lopen een klein uurtje hier rond, de gids weet de meest fotogenieke
plekjes aan te wijzen, nu maar hopen dat de foto's laten zien, wat wij zagen!
Ik heb er geen woorden voor!
We keren weer terug naar Page, om dan weer bijna dezelfde weg terug te rijden met eigen auto naar de Lower Antelope Canyon. Minstens even mooi, we krijgen een fotopas, dan mag je op eigen houtje een wat langere tijd rondkijken. De enige voorwaarde is dat je een statief bij je hebt, geen probleem dus!
De Upper Canyon was vrij vlak, de Lower Canyon ga je via een smalle kloof in en hier daal je alleen maar af, door nauwe doorgangetjes en over metalen trappen, dat maakt het wat avontuurlijker!
Een paar honderd foto's 😊 verder, en de nodige tijd, komen we bij een aantal trappen waar we overheen de kloof uitklimmen en vervolgens over rotsen terug naar de entree wandelen. Naast ons zien we de kloof slingeren!
Terug in Page kopen we een souvenirtje en gaan even bijkomen van alle schitterende indrukken!
In de avond een bezoekje aan de plaatselijke Mexicaan.
Advertisement
Tot: 0.085s; Tpl: 0.014s; cc: 12; qc: 24; dbt: 0.0278s; 1; m:domysql w:travelblog (10.17.0.13); sld: 1;
; mem: 1.1mb
Remko
non-member comment
wat een steeds leuke wordend verslag, enne....de foto's zijn; JUST WONDERFUL & GREAT!!!!!