Op naar Port Hardy (Vancouver Island)

---

De volgende dag moesten we erg vroeg opstaan om een ferry te pakken naar Port Hardy, maar toen we bij de aanlegplaats kwamen was er geen ferry. Bleek dat de ferry door een storm op zee niet was uitgevaren. We hebben 5km met al onze bepakking (in totaal ongeveer 20kg p.p.) naar het dorp gelopen en hebben daar op een bankje zitten wachten tot er dingen opengingen. We wilden namelijk liever niet meer bij de Belgische meisjes verblijven en onze host had ook laten weten dat hij het eigenlijk te druk had om zich ook nog om ons en onze eetgewoonten te bekommeren. De boot zou die avond wel nog varen maar omdat we dan 's nachts zouden varen konden we niets van de omgeving zien en we besloten dus nog twee dagen te wachten op de volgende boot, welke hopelijk het normale schema weer opgepakt zou hebben. In die twee dagen hebben we lekker uitgerust en gewandeld in de bergen rond de vallei. Bij een wandeling kwamen we Sarah tegen; Een Frans meisje dat een tijdje in Bella Coola is gaan wonen. Met haar zijn we naar Schoolhouse Falls gelopen en hebben daar nog even gezwommen. De bootreis was echt prachtig. De monding van de Bella Coola river is een soort fjord van 100 mile met vooral heel erg groene bergen langs de kust. Af en toe zag je huisjes aan het water, waar het leek of ze wel heel erg afgelegen zaten. Na een tussenstop in Shearwater en Bella Bella, waar we ook nog even van de boot mochten en heel veel zalm en zeearenden (jong en oud) zagen, bleek dat de boot van die dag er niet 11 uur over zou doen, maar 23 uur. We kwamen dus pas de volgende morgen vroeg in Port Hardy aan. De nacht op de boot hebben we in het solarium geslapen, op het hoogste dek. Vanaf half een werden we steeds wakker geschud vanwege de hoge golven. Soms leek het wel of we van onze matjes zouden schuiven, zo schuin was het. Op de boot ontmoetten we een Canadese vrouw en Australische man die samen op een hike en camping tripje waren. Zij boden aan ons naar het dorp te brengen, want de ferry meert blijkbaar enkele kilometers van de dorpen aan. Die dag hebben we onze tassen bij een hostel mogen achterlaten en zijn we een stuk in de omgeving gaan wandelen naar Fort Rupert. Met een bus kwamen we weer terug in het centrum, waar onze CouchSurf host (Bob) ons ophaalde. Deze kunstenaar woont met zijn First Nation vrouw in een reserve vlakbij Port Hardy. Hij had echt een geweldig mooi huis gebouwd met boomstammen als daksteunen en de vloer ingelegd met stenen afgewisseld met houten planken. Het was heel ruim. Die avond had hij nog een gast, Josh uit Whitehorse. Een jonge houtkunstenaar die de volgende morgen voor we opstonden al naar de haven was om de boot naar Alaska te pakken. onze gastheer) heerlijk eten voor ons allemaal. Later die avond kwam er nog een jong Frans stel uit Nice welke graag in hun tuin wilde kamperen om de tent uit te proberen. Wij sliepen in een camper voor de deur. Dat was erg knus.

---