Snow Flapping Sarek (Arctic Sweden)

---

[youtube=P4Y2QI4pqDs]

Lente . Daglicht wint het weer van de duisternis. Bomen kleuren groen. Mensen komen weer buiten. Joggen en fietsen lijkt een plaag dit jaar. Binnenshuis liggen de winterse outdoorspullen her en der verspreid en opengevouwen kaarten van afgelegen noordelijke gebieden bedekken de tafels. De droogmachine draait overuren.

We vullen de pulka met donzen jassen en slaapzakken, een 4-seizoenen tent, merino wollen sokken en hopen enthousiasme. De handbagage explodeert. We hebben een plan nodig om de strenge dame te omzeilen bij de check-in balies. Gelukkig heb ik een brede smile met grote tanden.

Na een 2-uur durende vlucht, gevolgd door 17 uur op de trein en 4 uur bussen over spekgladde wegen door borreaalse bossen, kruisen we de noordpoolcirkel. Plotseling vullen de majestueuze, witte bergen het busvenster. Rillingen over onze rug. Avontuur is in aantocht.

De ijs stalactieten aan het kleine winkeltje in Ritsem druipen in de felle zon. Een Saami komt voorbij en wenst ons veel succes. "Het weer is heel erg geweest de laatste paar weken. Lang geleden dat ik het nog zo helder heb geweten. Jullie hebben geluk".

We knikken de staven rond onze taille en schouders en starten een 2-weekse traverse in Laponia . We steken het bevroren Akkajaure-meer over, terwijl de zon recht voor ons wegzakt achter de bergen. We trekken het Sarek National Park in. Er zijn geen sporen van vorige voorbijgangers. Het is zo maagdelijk wit hier. We wandelen in ons thermisch ondergoed. Een klein briesje herinnert ons eraan dat het nog steeds -8 °C is en geen zomer. Ik vergeet altijd hoe snel mijn vingers stollen bij dergelijke windstootjes. De heer Usain Bolt kan nog iets leren van de snelheid waarmee ik naar de Primaloft-laag grijp. Perfecte omstandigheden. We zijn er zot van...

Het warme nest in de tent verlaten voor nachtelijke foto's van het Noorderlicht in een luchtige -25 ° C, is iets waar sommige mensen met hun vinger naar de zijkanten van hun hoofd zouden voor wijzen. Maar mens, wat ben ik bereid om offers te maken voor dit spektakel.

Diep uitgesneden valleien maakt het kinderlijk eenvoudig om te navigeren. Zo blijft er lekker veel tijd over om het landschap op te nemen. Dit stilt onze honger. Sommigen van de rotswanden zijn veel te steil van deze kant. Sneeuw speelt met de zwaartekrachtregels (meneer Newton had het moeten weten!). De Ruohtesvagge-vallei stelt niet teleur. Zelfs bij slecht weer moet dit mooi zijn.

Door het gebrek aan beschutting, gecombineerd met snelle omslag van het weer en ruw terrein, hebben wandelaars een aanzienlijke ervaring nodig om op een veilige manier de omgeving te verkennen. Er zijn zeer weinig bruggen beschikbaar in het park en het doorsteken van stromen (jokk in Sami) en rivieren (ätno in Sami) kan zeer gevaarlijk zijn voor de slecht uitgeruste wandelaar of onervaren personen. - schrijft Wikipedia. Gelukkig is alles stil bevroren. Maakt het des te gemakkelijk om verder te drijven op de sneeuw met onze flappers.

Skarja kon tellen als een wilderniskruispunt. Hier ontmoeten we de eerste mens in dagen. Otto, een Zweed, is hier om van die voorgenoemde steile hellingen naar beneden te skiën. Hij is een leuke metgezel terwijl wat zitten te zonnen. We kiezen "Awesome" als de geschikte term voor deze paradijselijke plek op aarde. Terwijl de temperatuur ver onder het meetbare zakt, dwalen de gesprek af naar vroegere avonturen in het Karakorum gebergte in Pakistan. Otto blijkt te dromen van deze verre bestemming, waaran ons Sarek herinnert.

De tweede ochtend in Skarja worden we wakker met vreemde geluiden van buitenaf. Het is alsof iemand aan het praten is. Het wordt snel duidelijk dat Mr. Hoge Druk plaats heeft moeten ruimen voor Mr. koufront. Sneeuw komt vanuit alle valleien gewaaid. Het is net alsof alle stof van Sarek moet worden verzameld op deze kruising. We breken het kamp op en vertrekken in de white-out. Bestemming Rovdjurstorget, de plaats waar Rapadalen is geboren. Deze plaats wordt meer populair Jager's Kruispunt genoemd. Ik vraag me af waarom? Het is zo Bambi stil hier.

Net toen we dachten dat Sarek ons alles had geboden waarvoor we gekomen waren, moesten we nog 1 vallei doorkruisen. Een nieuwe hogedrukkomt ingewaaid. Waarom heeft niemand ons gewaarschuwd over Rapadalen? Dit is geen vallei. Dat is extravaganza. Hoe kunnen we dit alles in ons opnemen? Pfffff. Binnen een paar maanden komen we hier terug. Een packraft zal nodig zijn, ....

Meer foto's, een video en reisverslag vind je op onze nieuwe blog http://patagoniandreams.com

---

Photos

Northern Lights above camp
Skarja, Sarek National Park, Arctic Sweden

Crossing the frozen Akkajaure-lake
Stora Sjöfallet National Park, Arctic Sweden

Tea-break
Sarek National Park, Arctic Sweden