Molde - Atlantic Route - Trondheim - Zweden

---

PS (aan het begin ja, anders leest de helft 'm niet): Aan alle verslagen zijn extra foto's toegevoegd, sommige op verzoek, andere voor de volledigheid.


In Molde begint de Atlantic Route, niet geheel onverwacht een weg langs de Atlantische Oceaan, met daarin een paar grappige bruggen. Aan het begin stond dat alle tol afgeschaft was voor de route nadat deze afbetaald was in 1999 (hier wel..), beetje jammer dat ze de tolpoortjes gewoon aan het eind van de weg gezet hadden. Vinden ze hier sowieso wel grappig, automatische tolpoortjes. Ze staan echt overal waar ze een nieuw stukje weg of tunnel gemaakt hebben, of op wegen de stad in/uit.
's Avonds door Trondheim gebanjerd, waar geen plaats in de herberg was omdat, serieus, het World Tracking Championship gehouden werd, het WK kaartlezen voor gevorderden. In het kader van dit evenement was er ook een podium in het centrum waar plaatselijke bands probeerden het publiek weg te jagen. De 1-na-laatste band hield het record met 20 mensen die bleven kijken, maar de laatste band ging hier ruim overheen door zelfs de eigen familie nog weg te krijgen. Hierna besloten beiden 15 euro aan Scientology te schenken in de plaatselijke Kino, voortaan toch eerst maar even kijken waar de film over gaat..

Na in Trondheim het ford waar de Noren de Zweden aan Stront(heim) hakten, bekeken te hebben (ook dit was infested met kaartleesmalloten), zijn we naar het zuiden gereden, naar de King Saint Oluv de Grote en Veroveraar mijn. Mine! Mine!
Deze kopermijn is in 1600 opgestart, in 1800 was ie op, maar in 1920 vonden ze weer een nieuwe ader, waarna ze nog 50 jaar gemine!d hebben. Behalve een museum was er ook een guided mine! tocht, 50m onder de grond. Het sprookje dat het altijd warm ondergronds werd frisjes ontkracht, maar verder was het erg interessant. Eerst liepen we door het oude gedeelte van de mijn, waar ze eerst de hele mijn in de fik staken zodat de erts makkelijker te mine!n was, daarna door het deel wat pas in 1975 verlaten is, waar ze dus met pneumatische hamers en spoorrails bezig geweest zijn. Het leuke was dat het de bedoeling was om in 1978 verder te gaan hakken, dus dat alle spullen gewoon in de mine! gelaten zijn. Dit avontuur was het einde van onze Noorse veldtocht, het is nu tijd om zweden te gaan veroveren.
Dit gebeurde ten eerste door de omgeving goed te verkennen, iedere weg werd 3x onderzocht. Toen duidelijk was hoe en/of wat, werd een groot deel platgebrand (zeg nooit, NOOIT tegen Henk "make the fire as big as you want, here's all the firewood you need. Do you want fuel?", zelfs niet als je Swedish Chef bent en je eigen hotel hebt. Dit is wat je dan krijgt.

---

Comments

[Martijn]

Hee wat leuk! Een website! Met verhaaltjes enzo.. en foto's. Wel kleine foto'tjes trouwens, geef eens HD enzo. Leuk bootje trouwens. Nou doei he!