Arctische en verlaten taferelen


Advertisement
Norway's flag
Europe » Norway » Northern Norway » Karasjok
July 12th 2013
Published: July 12th 2013
Edit Blog Post

De laatste avond in Jokkmokk was allesbehalve warm te noemen. Voor het eerst sinds ons vertrek voelde de opgestoken noorderwind behoorlijk fris aan. Uiteraard bezorgde het kampvuurtje ons de nodige warmte, wat ook nog eens het voordeel had dat de muggen hier van gaan lopen.

's Ochtends was het weer tijd voor vertrek. de afstand tot de noordkaap bedroeg nog zo'n 800 km, wat uiteraard te veel is om in één trek te doen. In het boekje charmecampings is in het hoge noorden geen sprake meer van soortgelijke campings, dus het is een beetje reizen en we zien wel waar we uitkomen. Na een uurtje rijden stopten we aan een gezellig meertje om de kindjes hun eten op te warmen. Een fantastisch uitzicht op het heuvelachtige landschap met een meer en dobberende eendjes echt te gezellig om perfect te verwoorden.

Gedurende de rit veranderde de natuur stelselmatig. Doorheen de soms dikke naaldwouden verschenen er prachtige stukjes arctische toendra, rijden door zo'n prachtig landschap is zeker weer een mijlpaal in de reis. Na een tijdje was het definitief gedaan met het Zweedse landschap om even de grens met Finland over te steken. Finland het enige euroland van noord europa is opvallend goedkoper dan zijn buurlanden. De tankstations net voor de grens waren beduidend leeg, terwijl het aan het eerste net voorbij de grens aanschuiven geblazen was. Na een tankbeurt en fruitpap op de aangrenzende parking was het tijd voor de rit door Finland.

De rit door Finland geleide ons alweer door prachtige ongerepte natuur, wouden afwisselend met grote vlakten. Langsheen de weg passeerden we nog een gezellig triootje rendieren die zich aan een gezellig vers grasje verlekkerden. De passage door Finland was van korte duur, slechts 50km. Plots stonden we voor de grensovergang met het volgende taal, de volgende cultuur, het volgende land, Noorwegen.

In onze reisgids was ons oog gevallen op Karasjok, de hoofdstad van de lokale bewoners van Lapland. Om er te geraken moesten we een klein ommetje maken, toch leek het ons absoluut de moeite om dit mee te pikken. Door de resterende afstand zouden we ons eerst iets om te eten zoeken, dan een slaapplek om vervolgens 's anderdaags verder te trekken. In het eerste stadje over de grens (weliswaar 50km op moeten wachten), was alleen het restaurant van het plaatselijke hotel geopend. Een lekker stukje zalm voor mij, een stukje kip voor Sabrina en frietjes voor de kindjes deden ons snel onze krachten overwinnen om toch ook de laatste 120km richting Karasjok verder te zetten.

Ondertussen was het echt ijzig koud geworden. de temperaturen deden er echter alles aan om zich te handhaven, het bleef heel de tijd rond de 10°c schommelen. Aan het hotel hadden we de kindjes hun flesje al gegeven, zodat ze in de auto in slaap konden vallen en dit deden ze ook prima. De weg die volgde was echt prachtig en saai tegelijk. Tussen de twee stadjes lag 120km met vrijwel geen enkele vorm van bewoning er tussen. Het ruwe landschap bleef veranderen naar typisch arctische taferelen. Na 115km doken we plots de vallei in naar duidelijk vruchtbaarder gebied en waren we bijna aan de camping. De eerste huisjes verschenen en nog voor we het stadje bevond de enige camping van de stad zich vlak naast de weg.

Na een rit van 580km was het snel, maar uitgeput, de caravan klaarzetten en nog even gezellig van het uitzicht genieten om uiteindelijk rond 12h in een diepe slaap te vallen. 's ochtends was het wel even vloeken toen bleek dat de kindjes hun bioritme een beetje in de war was. Nog voor 7h waren ze bezig met het bouwen van een stevig feestje. Toch door middel van een beddenruil is Amber in mijn armen in slaap gevallen, Elise kroop dichtbij mama in ons grote bed.

Door het nachtelijk intermezzo was het deze ochtend lang uitslapen, om in de voormiddag ons te beperken tot het verkennen van de camping en deze middag even snel een wasmachine te draaien. Na de middag trokken we het stadje in om het lokale parlement te bezoeken. Een prachtig gebouw doet dienst als parlement van de Sami. Het is eerder een adviserend orgaan, het maakt zelf geen wetten en is samengesteld uit Samivolkeren vanuit heel Noorwegen.

De avond sloten we af bij een kampvuurtje in een typische sami tipi om na wat keuvelen met Noren en Zwitsers op tijd ons bedje in te kruipen. Morgen bezoeken we het Sami Culture park een speciaal ingerichte omgeving rond de eeuwenoude Samicultuur.

Advertisement



Tot: 0.147s; Tpl: 0.01s; cc: 11; qc: 54; dbt: 0.0839s; 1; m:domysql w:travelblog (10.17.0.13); sld: 1; ; mem: 1.2mb