COMING SOON HOUSE ADVERTISING ads_leader
buena vista!
wakker worden met het geluid van een riviertje en wat vogels.... Buenos Dias!
Zoals bij jullie het leventje doorgaat, zo gaat dat ook hier! Aan alle dingen komt een einde, zo ook aan Honduras! Met spijt in ons hart moeten wij, met name voor Denise te vroeg afscheid nemen van een van de mooiste eilanden en dus ook het duiken.... En met name voor Job van een van de mooiste rivieren, en dus van het kayakken!
Maar we hebben de laatste dagen op Roatan nog wel wat dingetjes gedaan zoals een Iquana farm bezocht, heel apart... Een oud mannetje voed de dieren, maar houd ze niet gevangen en ze blijven maar terug komen... Heeeeele grote en hele kleintjes! Job is ze gaan voeren en Ik maakte de foto's (van afstand met zoom???). Ik had vroeger toch NOG meer met dieren moeten doen.... Die kinderboerderij was niet genoeg! Anyways, na een minuut of 10 hadden we dat ook wel gezien en na nog wat grote vissen, twee apen en papegaaien was het tijd om weer terug te gaan voor een verfrissende duik!
En we hebben wel heel wat mooie herinneringen erbij, want terwijl de vrouwen (Denise en Sam) onder water voor de laatste keer de vissen gingen bewonderen, visten de
mannen (Job, Greg en Jay) de zee leeg en haalde Job er een visje van meer dan 1,5 meter uit!
oh ja? Helemaal zelf, nou.........
Het begint met het huren van een boot en krijgt daarbij het volgende; een boot (iets groter dan een roeiboot), een stuurman van de boot, een zoontje van de stuurman die ook gelijk de viskoning is, 4 hengels met haken waar je u tegen zegt die je in een standaard zet terwijl er gevaren wordt, nog 2 hengels die als bait (aas) dienen, maar die je wel gewoon in je hand mag houden en dan nog de alombekende ¨gordel¨ die je om je middel mag doen om met de vis een gevecht aan te gaan mocht ie heel groot zijn! Terwijl we richting het ruime sop voeren kreeg Greg een hengel in zijn hand om als eerste even te proberen om bait te vangen voor later terwijl wij de hengels aan het optuigen waren voor de rest! Gelijk na 3 minuten een baby tuna (gemiddelde grootte ongeveer 30cm) aan de haak! Mooi dat belooft goeds, want die kun je opdelen in 4 stukken voor de bait! Aangezien we met z´n 3en zijn en je 2
visje aan de haak!
De macht van de mens! hengels hebt die je mag vasthouden was het een grote wisseltruuk. Diegene die geen hengel had mag met de 'hoofd'hengels worstelen (mocht daar iets aan zitten). Jay was de volgende met een Tuna dus bleef de hoofdprijs alleen nog voor mij over! Maar zover was het nog niet.... Terwijl ik nog met de bait hengel in de handen zat, haalde beide andere heren met de 'hoofd'hengel een enorme Wahoe binnen, 4-0 voor de Amerikanen! Maar we zijn pas 3 kwartier onderweg dus nu mag ik eens een visje binnenhalen, toch? Maar de uitvinder van het vissen heeft het met een rede zo genoemd want het blijft natuurlijk vissen en niet vangen, want daarna is er niets meer aan de haak gekomen, jammer....maar ik vond het toch saai en zielig voor de visjes plus ik had wind tegen en de zon scheen in mijn ogen en ik ben geen dierenbeul etc....
Part of the deal was wel dat we ´s avonds lekker
ONS eigen Visje mochten opeten, heerlijk!
Dit was gelijk ook onze laatste avond op Roatan en de volgende dag zijn we vertrokken met de ferry terug naar de Omega Lodge!
De rivier was flink omhoog gekomen
Amazone
Compleet met cowgirlhoed! dus de volgende dag stonden Sam, Greg, Job en Denise klaar om de uppersection (klasse V) te raften en niet te vergeten onze kiwi guides Bob en Blue! Heel anders dan de onderste helft, veel meer rapids, hard werken en veel (proberen) te genieten! Bij 1 van de laatste rapids viel Sam er nog ff uit en was ze met een verhit hoofd aan het body surfen.... Gelukkig liet de stroming haar net op tijd gaan en was er niets aan het handje (toch?). Daarna gingen wij in dezelfde surf en toen viel Ik er uit, maar dankzij het principe: stay calm and think ging alles meer dan prima! Boot vast houden, Job je leven redden en je in de boot hijsen en claro!
De volgende dag wilden de heren wel gaan kayakken en de dames wilden niet niets doen, dus vandaar een paardrijactie! Horsebackriding through lagoons... De paarden waren erg goed getraind en luisterden naar wat je zelf wou, niet te snel, wel te snel... De lagoons oversteken was het leukste; voetjes uit de beugel, op de kont van het paard gooien en omdat de laatste lagoon viel te diep was uiteindelijk dus zeikzat worden!! Maar... het was de
Effe chillen.
Na de V rivier effe bijkomen in een klein zijriviertje. moeite waard (ook de spierpijn en de nog steeds stinkende sneakers ja...).
En dat was de Omega Lodge...
OH, hadden we al wel verteld dat we uit de guesthouse moesten vanwege een grote groep Belgen en in de 75 dollar kamer zijn 'weggestopt' wat helemaal niet vervelend was, want dan hadden we zelfs een warme douche en hele fijne bedden.... Alleen jammer van het gevoel in de ochtend dat je krijgt als de hele nacht een klein riviertje onder je hutje door stroomt, we zijn nog nooit zo vaak naar de wc gegaan! Maar wel een heel mooi uitzicht... Hadden we niet verteld?? Oh, nu wel!
Op naar San Pedro Sula om daar in een schoon, maar gevangenis achtig hotel te slapen om de volgende dag de Ticabus te pakken om 5.00u naar Nicaraqua!
Dus Hasta luego en Nicaraqua!
COMING SOON HOUSE ADVERTISING ads_leader_blog_bottom
Tot: 0.161s; Tpl: 0.011s; cc: 18; qc: 89; dbt: 0.1081s; 1; m:domysql w:travelblog (10.17.0.13); sld: 1;
; mem: 1.3mb
fransrina
non-member comment
wahoo!!!
Het blijft afzien voor jullie.