Crossing cultural boundaries

---

Mijn eerste week in het verre Vietnam zit er al helemaal op. Vakantie is sinds vandaag gedaan, aan het werk voor de thesis nu!

Zondagochtend ben ik samen met Bach, mijn tolk, vertrokken naar Ha Long Bay. Er zijn heel wat plaatselijke touroperators die dagtrips of meerdaagse trips naar Ha Long Bay aanbieden. Ik heb dan besloten om de baai in eerste instantie als toerist te bezoeken zodat ik een eerste indruk kreeg. We zijn omstreeks 8.00u 's morgens vertrokken met een minibusje vol (vietnamese) toeristen. Een goeie 3 uur later arriveerden we in het noord-oosten van Vietnam, in de prachtige UNESCO werelderfgoedsite: Ha Long Bay.

Rond de middag werden we met z'n allen in een boot geladen, waarmee we dan de volgende vier uur langs de kalksteenrotsen zouden varen. Op de boot kregen we een lekkere lunch voorgeschoteld, inclusief een plaatselijke interpretatie van frieten. Na een uurtje varen kwamen we aan bij een gemeenschap die op het water leeft, ook wel "Floating communities" genoemd. Bij één van deze gemeenschappen ga ik deze week ook interviewen voor mijn thesis. We konden vervolgens voor een paar dollar in een roeiboot van de plaatselijke bevolking stappen om gedurende 40 minuten een betere kijk op hun leefomgeving te krijgen.

Nadat we terug aan boord waren van de grote boot zijn we ook nog gestopt bij twee kalksteengrotten. Het was een stevige klim om in de rotsen te komen, maar het was wel de moeite waard. Het cliché dat aziaten van kitsch houden werd wederom helemaal bevestigd! Oh boy, de grot werd verlicht met allerlei gekleurde lampen en er stonden vuilbakken die wij normaal in een pretpark zouden zetten. Wel spijtig dat het natuurlijke aspect van de grot zo een beetje verloren ging.

Terug aan wal, ging ik samen met Bach op zoek naar het hotel dat een contactpersoon voor ons geboekt had. Wat was ik blij dat ik een tolk bij had! Het hotel was namelijk nog een heel stuk van de haven verwijderd dus hebben we een taxi moeten nemen.

Vandaag, maandag, begon dan het echte werk. Alle vietnamezen gaan vandaag, na een week nieuwjaarsvakantie, terug aan het werk. De contactpersoon (Tuan) waar ik al een hele tijd vooraf mee aan het mailen was om alles vooraf een beetje te regelen, heeft Bach en mij vanochtend opgepikt in ons hotel. Hij zou me introduceren aan zijn baas en collega's bij het Ha Long Bay Management Department (vergelijk met Toerisme Limburg, uitvoerend orgaan van het provinciebestuur). Deze mensen zijn sleutelfiguren in mijn thesisonderzoek.

De kennismaking met zijn bazin, een jonge vrouw, verliep vlot! Voordat ik aan mijn onderzoek kan beginnen moet ik echter nog de toestemming krijgen van één of andere overheid, dus moest ik nog een aantal documenten aan haar doorsturen (CV, research schedule, paspoort, visum e.d). Ik zou dan morgen horen of ik de toestemming krijg om het onderzoek te voeren. Normaal gezien zou dat wel in orde moeten komen. Het personeel was alleszins al erg vriendelijk en ze gingen me helpen met alles wat ik nodig had.

Vanavond werden Bach en ik plotseling uitgenodigd voor een feestmaal bij de familie van Tuan. De hele familie kwam samen om het overlijden van de grootvader te herdenken. Het is helemaal niet zo gebruikelijk dat buitenlanders hierbij uitgenodigd worden, dus dat was een unieke kans! Het was heel plezant om de vietnamese cultuur te leren kennen en een maaltijd te hebben met de locals. Zoals je op de foto ziet, zit iedereen op de grond om te eten en worden schoenen uitgedaan. Het eten was lekker maar er waren ook een heel aantal dingen waaraan ik me maar niet gewaagd heb, zoals maag. Bach vertelde me dat ze zeiden dat ik veel te weinig at. In vergelijking met de Vietnamezen eet ik ook veel minder. Het was alleszins een zeer leerrijke ervaring!

Morgen zal ik dan normaal gezien met de interviews kunnen beginnen. Ik hou jullie op de hoogte!

---