Advertisement
Published: January 24th 2007
Edit Blog Post
mabul
, een eilandje voor de kust van semporna vanwaar we gingen duiken naar sipadan eiland swaydee-krab en sawaydee-kaah!!
De laatste week hebben we ons vooral onderwater bevonden. Eerst zijn we gaan duiken aan sipadan, een eiland voor de kust van semporna, borneo, en we sliepen zelf op een nabij gelegen eiland, mabul.
Sipadan wemelt van grote vis, het was fantastisch duiken, behalve dat de visibility soms wat tegenviel. Maar op elke duik ziet ge 10 a 20 schilpadden, een vijftal haaien (meestal witpuntrifhaaien, soms nogal groot, maar-weeral-ongevaarlijk), grote tonijnen, grote scholen vis in alle kleuren... De club waarmee we doken was wel een beetje amateuristisch, maar uiteindelijk is alles goed meegevallen.
Daarna zijn we naar phuket, thailand gevlogen (air asia is hier echt een zegen: ge neemt ne vlieger gelijk ge nen bus neemt), en vandaar naar khao lak gegaan aan de westkust, waar we een liveaboard naar de similan eilanden hebben gedaan. Een liveaboard is een trip op een boot waarmee ge van de ene duikplek naar de andere vaart, en ertussen dus af en toe een plons neemt. De trip duurde 4 dagen en vier nachten, en we zijn nu net terug, een beetje aan het waggelen van landziek te zijn (als we stilstaan en onze ogen dichtdoen vallen we om omdat we 4
schildpad
hij probeert 10 ringit af te luizen voor de foto maar gelukkig heb ik geen kleingeld op zak dagen op een wiebelende boot hebben gezeten). Het duiken was ongelooflijk: zoveel vis overal, luipaardhaaien, schildpadden, kleine ghost pipefish, kleurrijke naaktslakken, scholen barracudas, steenvissen, leeuwvissen, etc... En...last but not least.... reuzeMANTAS!! Dat zijn roggen die zo'n 6 meter breed en lang kunnen zijn, en die cirkelen dan rond, flappend met hun vleugels. Op 1 duik waren er 7 rondom ons, en overal waar ge kijkt ziet ge dan van die reuzedriehoeken in het water opdoemen en langsvliegen. Ik zweer het u: de natte droom van elke duiker en een ongelooflijke ervaring, ge zoudt er bijna religieus van worden. Enfin, bijna. Mantastisch dus.
Daar gaan we effe van moeten afkicken, en daar zullen we tijd genoeg voor hebben sebiet op de 15 uur durende busrit naar bangkok, waar we onze laatste dagen volop turistici gaan doorbrengen met dingen afletten en shoppen (ik denk dat eva door het lint gaat gaan, ik hoop dat ik ze op de vlieger naar huis krijg). En daarna dus de vlieger naar huis. Snif snif, het zit er bijna op, maar we hebben ook wel veel goesting om ulle allemaal terug te zien, en te stoeffen met onze fotos van chinezen, chinezen, chinezen, chinezen, laos, thailand,
witpuntrifhaai
toen hij met uitgesperde tanden op ons af kwam, gaf eva hem een stamp in de neus, en nam zijn hoofd tussen elleboog en lichaam, rostte eens goed over zijn kop, en toen droop hij al af, de lafaard borneo, en geviste. Geen zorgen, we zijn van plan om de irritatie, verveling, en jaloezie die dat bij ulle zal teweeg brengen te compenseren met lokale, door tere kinderhanden vervaardigde souveniertjes. Tot sebiet!
p&e
Advertisement
Tot: 0.078s; Tpl: 0.01s; cc: 13; qc: 61; dbt: 0.0421s; 1; m:domysql w:travelblog (10.17.0.13); sld: 1;
; mem: 1.2mb