Monk Chat in Chiang Mai

---

Zoals ik al eerder zei, we zijn 5 nachten gebleven. De stad heeft heel wat te bieden voor iedereen!De tempels zijn ook de moeite om te gaan bezoeken. Alles is gratis maar een donatie wordt uiteraard wel geaprecieerd. Je hebt er de novicen (tussen de 6 & 20 jaar) en de monikken (vanaf 20 jaar tot oud en versleten). De mannen zijn verboden om contact te hebben met vrouwen, vandaar dat er ook geen Bikshunis (vrouwelijke Buddhistische monniken) zijn in Thailand. Volgens de leer van Buddha is het mogelijk dat alle mensen op aarde de 'verlichtheid' en 'goddelijkheid' kunnen bereiken. MAAR je mag geen relatie hebben met iemand. Je mag alleen Buddha graag zien , want Buddha is onzijdig (geen man en geen vrouw) en Buddha geeft uiteraard zijn liefde aan jou door. Volgens Buddha zou het mogelijk zijn dat in minder dan 100 jaar tijd alle mensen van de wereld geen oorlog meer voeren, geen jaloezie meer hebben en iedereen het perfecte stadium van geluk zou kunnen ervaren. Daardoor mogen de monikken geen contact hebben met vrouwen (en omgekeerd) omdat ze hun lusten niet kunnen beheren. Hun liefde moet één zijn met Buddha.

Jan zei direct toen hij dat boekje las dat hij nooit een monnik zou kunnen worden! Ocharme Buddha, hij/zij zal nog veel mensen moeten overtuigen!



We kwamen tenmidden tussen de tempels een bord tegen 'Monk Chat'. Hier kon je dus aan een tafeltje praten met een monnik of een novice. Karla zei direct : 'daar zit een schoon manneke', dus ik ging gaan zitten! Zeg, ik ben gelijk 23 ik ging toch niet met een oude pépé gaan praten hé!

De naam van mijn novice weet ik niet meer. Ik weet alleen dat hij uit Zuid-Laos kwam en 19 jaar was. Hij was al 7 jaar in het monikkenklooster in Chiang Mai en hij was gevlucht uit zijn land. Zijn ouders konden niet voor hem zorgen en er was enorm veel armoede. Hij en zijn familie zagen geen andere oplossing dan hem naar het klooster sturen waar hij een middelbare opleiding kon krijgen en 2 keer per dag eten, een bed en Engelse lessen kon volgen. Voorlopig keek hij er enorm naar uit om 20 jaar te worden want dan kreeg hij de naam 'monnik'! Dus de Monk Chat was enorm gezellig! Er wordt wel verwacht dat je nadien een kleine donatie geeft (20 baht is voldoende). Je kan ook een gratis boekje meenemen waar de meeste 'vragen over het Buddhisme' in voorkomen. Ideaal dus voor dummies :-)



Ook Karla vond een monnik – eentje die net over de 20 jaar was-. Het was vooral hij die Karla veel vragen stelde! En hij moest zelf een traantje laten. Karla was in shock omdat hij moest huilen. Hij vroeg haar dingen over haar zonen (Bart, Jan & Tom) en over hoe ze het voor elkaar kreeg om als alleenstaande moeder 3 kinderen op te voeden. De man moest huilen omdat hij zelf een heel triestige jeugd gehad had , bleek later. Gelukkig kon Karla ook hem aanmoedigen en verscheen er al gauw een grote lach op zijn gezicht!

We namen afscheid van de novice & de monnik. Voor hen bleek het klooster de beste manier te zijn om te leven! We begrepen onmiddellijk toen ze vertelden dat ze uit Laos kwamen dat er maar 1 mogelijkheid was om in het rijkere Thailand te blijven en dat was om in te treden. Op die manier kregen ze 'aanzien' door de bevolking en werden ze niet als het 'vuil van de straat' beschouwd. Er zijn geen mensen vanuit de buurlanden welkom. Ook de Westerlingen die hier blijven wonen wordt er ferm geroddeld en met een scheef oog bekeken. Mensen uit andere landen kunnen hier nooit een eigendom hebben, nooit een zaak opstarten op hun naam of iets kopen. Je bent bijna verplicht om te trouwen met een Thaise man of vrouw om hier een eigendom te hebben (staat dan op de local zijn/haar naam).



We namen nog vlug een foto met de mannen en Jan kon hen beiden nog een hand geven. Voor de vrouwen was het een zwaaitje! Ja Thailand is het strengste land op vlak van het Buddhisme voor monniken! Hier mogen de monikken of novicen nooit naast een vrouw zitten, nooit in hun ogen kijken (als ze een vrouw zien kijken ze naar beneden), geen deel van hun lichaam aanraken dus een handje schudden mag ook niet, en niets aannemen van een vrouw (alhoewel we toch al gemerkt hebben dat de meeste deze laatste regel aan hun broek vegen). Als ze niets mogen aannemen van vrouwen hebben ze ook geen eten!



De monikken gaan 's morgens vroeg langs de restaurantjes en lopen in't stad rond. Ze mogen nooit rechtstreeks vragen om eten, de restauranthouders moeten zelf de monnik roepen om hen eten te geven. Een monnik eet 2 keer per dag. 1 keer om 6 uur 's morgens en een 2e keer om 4 uur in de namiddag. Ze staan op om 3 uur en chantten van 3u30-5uur. Daarna gaan ze dus op zoek naar eten en leven ze vooral van donaties en giften. Je ziet hier in gans het land tal van winkels waar je emmers en grote kaarsen kan kopen. De emmers zijn gevuld met de nodige dingen voor de monniken. Zoals medicatie (pijnstillers,malariapillen , vitaminen, verbanden etc), muggennnetten, oranje katoenen doeken, waterflessen, zeep, wierrookstokken, geld, kaarsen, citronella olie, fruit, jasmijnbloemen etc dit alles in een oranje emmer. De emmers worden gekocht door een familie die dan de zondag de tempel bezoekt. Het offer wordt voor het Buddha beeld gezet en men geeft nog een royale schenking in de donatieboxen. Zo gaat de donatieboxen vooral voor educatie, gezondheidszorg, drinkwater, eten voor de dieren (straathonden & katten), restauratie van de tempels etc. De mensen hier zijn blij dat hun familie alweer een goede week hebben gehad, dat ze werk hebben en mogen op hun manier gelukkig zijn dus danken ze Buddha dan ook. Hier is de traditie dat een goede Buddhistische man minstens 3 maanden van zijn ganse leven in een orde doorbrengt. Je kan cursussen volgen van 15 dagen tot 1 maand per jaar. Denk dus niet dat de novicen en de monikken een ganse dag niks doen!! Iedereen heeft zijn taak. 's Morgens chantten en mediteren ze samen en doorheen de dag hebben de Novicen les (wiskunde, Engels & Thais schrijven en spreken, aardrijkskunde, culurenleer, meditatie en Buddhistische leer). De Monniken krijgen uiteraard ook Buddhistische leer, meditatie en moeten nog allerlei klussen opknappen. Kamers kuisen, tempels kuisen, toezicht houden in de tempels, tuinen onderhouden,dieren verzorgen, ze maken ook prachtig meubilair, tempelmuren schilderen etc. Een druk leven hebben die mannen!



Toevallig liepen we in de namiddag nog wat verder rond in de oude stad en zagen we een kunstgallerij! De man begreep ons niet goed en 2 seconden later stonden we naar een prachtige hotelkamer te kijken hihi! Dus bij deze beloofde ik om even wat reclame te maken voor zijn hotelletje/kunstgallerij: Voor 650 baht per nacht (dubbelbed) inclusief ontbijt, moderne kunst aan je muur, een prachtig uitzicht op de binnenkoer en een magnifieke moderne badkamer en een vriendelijke eigenaar! Zijn hotel heet 'The sculpture' en ligt middenin de oude stad. Op 2 minuten van verschillende restaurants en de nighbazaar is vlakbij.



Het was een goedgevulde dag want 's avonds besloten Karla en ik es naar een kapper te gaan. Jawel een echte kapper! Ze had een spiegel, een stoel en deze keer een proffesionele kappersschaar én een plantenspuitje. De dame danstte erop los rondom ons hoofd! Deze keer was mijn froufrou recht! Hoera!

Ook Karla had een goeie knipbeurt. De vrouw was eigenlijk masseuse en besloot later ook om onderaan haar trap een hoekje te maken en haarzelf als kapster te bekronen. Ze zei dat haar moeder werd opgetrommeld als ze mensen had om highlights te laten zetten of een kleurtje te geven. De geïmproviseerde wasbak was een plastieken lavabo met een plastieken buis dat uitkwam op een emmer. De stoel was een soort massagetafel dat je half kon rechtzetten. Wij waren heel erg content dat onze haartjes geknipt waren én dat het recht was.



We liepen even rond en roken een lekkere -naar bloemen ruikende- oliegeur. We besloten even te piepen en 2 minuten later waren enkele vrouwen ons aan het masseren! Ik (Jamijn) had een hot herbal ball massage. Dit zijn katoenen massageballen gevuld met Thaise kruiden. Deze worden gestoomd tot op 60°C, omwikkeld in een doekje en kwam op mijn lichaam terecht! Eventjes heel warm maar nadien zalig!

Ook Karla kreeg een massage. Ze besloot een voetmassage te nemen en kreeg een massage tot aan haar knieën! We waren zo vertroeteld door de Thaise vrouwen! Hier geef ik ook nog even een adresje mee: “Massage By Phatsa” (Manager: Patty).

15/6 Moonmuang Soi 6 – Chiang Mai. Patty heeft allerlei soorten massages, pedicure & manicure. Voor slechts €7 had ik een volledige lichaamsmassage! Toen ik zei dat we in België voor een hot stone massage €120 betaalden (4800 baht) voor 1 uur behandeling wisten de vrouwen niet wat ze hoorden. Het nieuws ging rond als een lopend vuurtje. Zelfs de buurvrouw wist het. Karla en ik gingen weg toen het buiten al donker was en zagen een Duitser rondwandelen in de straat. Hij had ons horen babbelen buiten en was op zoek naar een deugdoende voetmassage! Uiteraard gaven we hem het beste adres van Chiang Mai!



Jan en ik besloten later die avond nog uit te gaan en ik trakteerde hem (de zielige duts had daar een ganse namiddag op ons staan wachtten in het hotelletje) op een Belgische pint! Nee niet zomaar een pint: een Tripel Karmeliet, en voor mezelf een Donker Kasteelbierke. Hoera!! Na al die tijd nog es een zalig goed Belgisch biertje! We hoorden van het Thais-Nederlandse koppel dat ze 100% taxen moesten betalen op dit goddelijk drankje! Amai! Het biertje kostte slechts evenveel als bij ons! Ok, ik moet wel toegeven dat we het wat te rap hadden uitgedronken en we een beetje te vlug tipsy waren hihi.

We konden er niet meer tegen.

Op de terugweg naar onze Baan Pim kwamen we nog een bar tegen waar er live muziek was. Een Thaise band, keigoeie muzikanten! We verstonden wel niks van de taal en waren het enige publiek! Later hadden we nog een toffe babbel met één van de muziekanten en nu hebben we ze allemaal op facebook! Ze vinden het fantastisch dat we in Europa wonen en dat we Engels met hen kunnen oefenen! Hun droom is ook om ooit naar Europa te komen. We denken dat het zeker mogelijk is! Deze generatie hebben veel meer kansen dan hun ouders & grootouders ooit kregen. Ze verdienen meer, hebben universitaire diploma's, spreken een 2e taal, ...

De hoofdband die na deze jongens kwamen waren ook zeer goede muziekanten! In 1 klap stond het ganse cafeetje vol met Thaise jongelui. Uiteraard kregen wij veel bekijks en vonden de mensen het ook heel chique van ons dat we in een local cafeetje naar hun muziek kwamen luisteren (en het nog goed vonden ook).

---