vervolg, en eerste reisje

---

...even mijn dag schema vervolgen:
als ik thuis kom doe ik eerst mijn was met de hand, en strijk daarna mijn costuum
daarna is het zowat sabaai sabaai = relax.
Maar deze week was een oom van mn gastmoeder gestorven, dus moesten we vanaf woensdag tot zaterdag savonds naar de tempel. daar moet je op de grond op een speciale maar zeer vervelende manier op de grond zitten, terwijl de monniken iets onverstaanbaar zongen, wat een pijniging.
zaterdag was de echte begrafenis ceremonie, de doodskist werd 3x rond een tempeltje gedragen, daarna werd het in de tempel gelegd, die ook dienst doet als oven voor de kist. Iedereen kreeg een bloemetje om op de kist te leggen, en na dat gedaan te hebben werd er een souvenier aan de mensen gegeven.

Ik had nog niet vermeld dat mijn gastouders 3 kinderen hebben, esso, dat is zijn nickname, is de enige die nog 'thuis' woont. Hij is 16, en een heel fijne broer.
De 2 andere kinderen zijn pee art en pee if. 'Pee' moet ik zeggen omdat ze ouder zijn dan mij, dit wordt wel enkel bij vrienden/familie gebruikt.
Voor de begrafenis waren pee if en art naar huis gekomen. Na de begrafenis zijn we samen richting ayutaya,de oude hoofdstad, vertrokken. Daar hebben we overnacht in een jeugdherberg, oh wat een luxe, airco op de kamer 😊.
Zondag, vandaag hebben we de vele 'wats' = tempels bezocht, echt indrukwekkend. We hebben ook de 'floating market bezocht, maar daar was het echt druk, maar ook fijn om te zien.
Dat olifanten in de stad rondlopen is heel normaal, als tourist kan je een ritje maken op een, maar dat hebben we niet gedaan.

---

Comments

[Nathalie Evens]

het klinkt tot nu toe al allemaal geweldig hé.. ik denk dat die begrafenis enzo wel leuk is om eens mee te maken niet? en die olifanten, ik zou da toch best sjiek vinden:) wat voor weer is het daar eigenlijk? groetjes!!

[christel Vandewaerde]

Groeten uit Opitter
Hallo Kristof, fijn om jouw verhaal te volgen. Het lukt je wel, lees ik. In het begin is alles moeilijk. Je leert nu wel snel de taal en kan dan met de mensen beginnen te communiceren. Dat zal je goed doen. Ik denk dat je veel kan leren in zo'n land waar de mensen met weinig kontent zijn. Gelukkig zonder materiele welstand. Dat is de beste les die je maar kan leren. Zo olifanten zien op straat lijkt me wel geweldig. Dan moet je je toch weer klein voelen, lijkt me. Casper is net terug van op kamp in de ardennen. Hij wou niet mee maar ik had hem verplicht om nog één keer mee te gaan. Hij had het super naar zijn zin gehad maar hij miste ons heel erg. Ik denk dat hij een beetje te goed gewoon is hier. Maar hij heeft geleerd om alle soorten eten tenminste te proeven. Ik ben trots op jouw dat je het hebt aangedurfd om deze reis aan te gaan. Dit is heel knap van jouw, al denk je vaak aan thuis en is het niet altijd even makkelijk, het is een buitenkans voor jou om deze levenservaring op te doen. Probeer in het nu te leven, niet vooruit of achteruit te kijken, dan wordt je leven vervuld door de kleine dingen rondom je. Warme groeten van Peter, Casper en Christel. We denken dagelijks aan jouw, en aandacht is energie. De groeten.