The death Railway

---

The death Railway



De toegewezen tijd begint stilaan op te geraken... Na wat folliekes in Bangkok toch nog even Thailand in, eerst naar de floating Market (damnoen saduak) zo'n twee uur rijden van bangkok en dan naar die brug over die rivier de Kwai...

Wat de floating market betreft: gruwelijk! Niet vanwege de leefomstandigheden van de inwoners en marktkramers maar vanwege de gigantische toeristenfuik die daar is geïnstalleerd. Bij aankomst met een officiële bus, die overigens weer heel voortreffelijk aantoont dat het openbaar vervoer in Bangkok werkt, worden we afgezet (letterlijk en figuurlijk) aan het "enige", "echte" taxi-boot-bedrijf van de markt. Na wat onderhandelen betalen we de helft van de eerste prijs door Guy "onzichtbaar" te maken (van 1600 naar 800 bath) en worden we door een nogal grote uitgevallen roeiboot doorheen de markt gestuwd. Het beest moet zo'n 150 pk's gehad hebben.

De markt op zich weerspiegelt in niets het echte leven van de Thai op't buitenland maar is een mooi georchestreerd spektakel van kraampjes vol souvenirs, fruit, drank,... We zie nog talloze "enige" "echte" taxi-boot-bedrijven en de markt is op eenvoudige wijze ook over het vasteland bereikbaar via dezelfde weg die wij met de bus hebben genomen (even verder rijden volstaat). Dit wordt bewezen door de tientallen VIP-airco-coaches vol toeristen die bezig zijn met hun Volgende processie langs commercie.

Uiteindelijk eten we iets en kopen we wat fruit. Op terugweg worden we opgepikt door een ondernemende toeristen-menner die nog wat plek heeft in zijn toyota commuter (of zoiets) en ons voor uiteindelijk 300 bath meeneemt tot River Kwai. Ook hier zien we een schoolvoorbeeld van toeristenmelken. Onze medepassagiers worden zonder veel takt voor vijf! ja 5! minuten afgezet aan een museum en moeten dan meteen hun tocht verderzetten. Wij hebben amper de tijd wat fruit te eten. Onze singaPOOR(en) kijken wat beduusd als we ze een prettige voortzetting van de reis toewensen. Op onze woorden "and try to have fun" wordt verdeeld gereageerd.

De brug over de rivier is inderdaad een brug. Wat ze zo speciaal maakt is haar geschiedenis. Meer info = google. De omgeving is mooi, op de propere rivier zit redelijk wat stroming en om buurten steken er groepjes gekleurde T-shirts de brug over terwijl ze poseren voor de talloze foto's. Klaarblijkelijk hebben de busgroepen een uniform waardoor ze in de juiste bus stappen (of zoiets). Zo'n een 5 keer per uur rijdt er een treintje de brug over en weer.

Guy en ik zoeken een rustige plek in de schaduw want we naderen de 40 graden, drinken wat bier, trekken wat foto's, guy zwemt wat en ik snij bijna in mijn vinger met het voortreffelijk geslepen mes... We steken terug de brug over eten gebakken noodles en tuna-gigantische-salade met friet en plannen de treintrip verder naar het westen de brug over richting Nam Tok. Volgens de gids (boek) een slecht idee volgens ons het proberen waard. En inderdaad zo'n uur later dan op de dienstregeling stond aangegeven stappen we op de trein die vanuit bangkok op weg is naar haar eindbestemming. We herontdekken het "enige" "echte" reizen, installeren ons tussen de locals, trotseren met hun het schudden en de regenbuien en komen in de donker toe.

Je kunt er gif op innemen dat de Thai ook hier aan de toerist heeft gedacht; Bij het uistappen worden we vriendelijk verwelkomt en krijgen we een taxi, guesthouse én een dagtrip voor morgen aangeboden. e rpijs is redelijk en daalt matig bij onze aarzelingen. We besluiten er toch op in te gaan en we zitten nu in Ruen Rim Kwai-resort. Als enige "toerist", met internet, een propere kamer op zo'n een 50 meter van de rivier. Morgen gaan we met die taxi naar de "hell fire pass" (of zoiets".

Ik ben benieuwd...

Misschien nog een weetje over de tuktuk in Bangkok meegeven. Als we een tuktuk nemen in bangkok is die zeer goedkoop??? Wat blijkt; als de tuktuk je zo ver krijgt dat je "een factory" binnenloopt krijgt hij een benzine-coupon. Als je er iets koopt krijgt hij er zelfs 5. Dus elke goedkope tuktuk heeft maar één doel: je in zo'n factory binnenkrijgen en je aanbevelen er iets te kopen (souvenirs, juwelen, kleren,...). Het heeft ons exact twee tuktuk-trips gekost om deze belangrijke les te leren. Als we nu een tuktuk nemen dan vragen we de prijs zonder factory en dan kom je meteen op een x5 van de "factory incl" uit.

Toeristen, 't is maar dat je het weet.

---

Comments

[Chris en Herman]

Het is weer eens over
Allé mannekes het zit er weer eens op, zo te horen hebben jullie toch een fantastische reis gehad, dat smaakt naar mee zeker! Hopelijk nog een goede terugreis (de vrouwkes en kindjes zullen content zijn) en tot één van de dagen zeker. Chris en Herman