Advertisement
Published: July 31st 2014
Edit Blog Post
Hoi beste lezers!
Ik had heel graag foto's willen laten zien, maar helaas is mijn telefoon gestolen toen ik hem even in de bus had achtergrlaten.
Ik wil jullie toch vertellen over mijn weekend. We zijn namelijk met z'n 6en naar Banaue Province geweest met de nachtbus. We vertrokken vrijdagavond en kwamen zaterdagochtend aan. 10 uur bus zonder slaap. Grappig was dat we in precies dezelfde bus zaten als twee andere groepen van onze dorm. Stom toeval, maar heel gezellig want ik geloof dat ong een kwart van de bus uiteindelijk uit AIESEC EPs bestond.
Wij hadden onze trip zelf geboekt en er stond een gids op ons te wachten. Hij was superaardig en ontving ons in een superschattig verhuurhuisje met geweldig uitzicht. Ik wou dat ik foto's had om te laten zien.. Hij bakte pannenkoeken voor ons en liet ons even een uurtje slapen voordat we op pad gingen.
We zijn in Banaue, een regio 220 km ten noorden van Manila die wereldberoemd is om 1 ding: De rijstterrassen.
We huurden onze eigen jeepney met chauffeur en we mochten op het dak zitten! Dat was echt geweldig want we gingen van het ene uitkijkpunt naar het andere en het was
mooi weer. Geen regen maar wel bewolking betekent hier mooi weer. De temperatuur blijft namelijk altijd rond de 30 graden.
We reden naar Batad, een nabijgelegen dorpje dat nog kneuteriger is. Aangezien er geen wegen naartoe leiden moesten we het laatste uur een pad door de jungle lopen onder leiding van onze gids.
We zouden hier overnachten in de Hillside Inn en de eerste foto is exact het uitzicht dat we hadden vanaf de patio en vanuit ons slaapkamerraam! Geweldig om te dineren of ontbijten op deze locatie. 'S avonds hebben we gezellig gedronken met onze vrienden van de dorm (die toevallig ook op deze plek aankwamen) onze gidsen en andere internationale gasten. Aangezien alle bezoekers zich moeten registreren kon ik zien dat er ongeveer 10 tot 20 voornamelijk westerse toeristen per dag komen. Een echte trekpleister, dit 'achtste wereldwonder'.
Op zondagochtend liepen we tussen de 2000 jaar oude terrassen door (die je op de foto ziet!) waar bog steeds rijst verbouwd wordt door de locale bevolking.
We daalden af naar de waterval genaamd Tapia falls. We zwommen de hele ochtend, het water was geweldig. Heerlijk koud en verfrissend. Het is bergwater maar voor ons zwakke westerlingen niet drinkbaar. Ik
heb wat foto's van facebook gehaald waarop je ons ziet "chillen" in de tropische zon. Daar konden mijn schouders en rug trouwens nog enkele dagen van nagenieten.
Toen we teruggingen begon het te regenen maar toch moesten we de berg op gaan klimmen en smiddags nog dat stuk omhoog terug naar de jeepney die stond te wachten. We mochten natuurlijk niet de bus missen om 7 uur.
We waren op tijd terug bij het schattige gastverblijf van onze gids en hij en zijn vriend kookten voor ons! Echt heerlijk gegeten. Kip met rijst natuurlijk, maar wel echt goed.
Philipijnen eten drie keer per dag rijst en houden van vlees. Vooral kip en varken. Wat eten betreft is dit een zevende hemel voor mij want alles is zo goedkoop!! Ik snap niet waarom ik niet aankom ^^
Maargoed we hadden dus zondag avond de bus terug en kwamen maandagochtend terug in Manila. Ik was kapot moe want ik had weer niet geslapen. Omdat we dit weekend al onze cash uitgegeven hadden wilde ik even de bus uit om geld te lenen bij vrienden die aan het vertrekken waren. Toen ik na een paar minuten de lege bus weer inkwam was
mijn phone weg en de schoonmakers en chauffeur wisten (uiteraard) van niks. (Ik verdenk nog steeds de schoonmakers haha)
Maargoed dat was dus balen. Hopen dat de verzekering me (nogmaals) tegemoet komt. Geweldig weekend eindigd dus met een domper en ik was gigantisch boos op mezelf natuurlijk!
Ik moest me eroverheen zetten en dat lukte me maandag goed want we hadden een leuke activiteit. AIESEC had een Global Village georganiseerd. Op de universiteit kregen we allen de mogelijkheid ons land te presenteren op een tafel. Alles samen zorgde voor een hele leuke middag. De Hollandse tafel die wij gemaakt hadden was knaloranje met vlaggen, vlaggetjes en balonnen. We hadden zoete en zoute drop en stroopwafels voor te proeven. Grappig dat sommige Filipino's drop lekker vinden.
Disdag was een zeik-dag (ik had de hele dag een ochtendhumeur).
Woensdag was echter hartstikke leuk. Dat had ik nog niet verteld, maar op ons schooltje is het deze maand nutrition-month. Dat betekent dat gezonde voeding voorop staat. Deze woensdag hadden ze Global Restaurants op het programma. Elke grade van de highschool-kinderen had een land toegewezen gekregen en moest een restaurant runnen op woensdag. China, Vietnam, Indonesiƫ en Nederland! Wij waren de begeleiders en vorige
week hebben we ze geholpen met typische gerechten uitzoeken en de ingredienten opschrijven enzo. De boodschappen en het koken doen ze in pricipe allemaal zelf. De inrichting, kleding en presentatie hadden ze allemaal geweldig voorbereid. Ik assisteerde bij de Vietnam-groep omdat we anders met te veel bij nederland zouden zijn. Woensdag om 7 uur aochtends begonnen we al met koken want om 10 uur zouden de restaurants openen voor de klanten (de rest van de school, leeraren en vaders en moeders). Ik heb vietnamese deserts geholpen maken, banaan in sticky rice en kokos in een loempia wrapper gebarbequed. Niet zo heel erg goed gelukt al zeg ik het zelf.
Ik heb in elk restaurant iets gegeten trouwens, dat is het voordeel van leeraar zijn. (Ik heb wel een keer betaald hoor want de bedoeling is dat de kinderen winst maakten!!)
Sommige gerechten waren echt geweldig goed. Indonesisch was heel goed, maar dat komt omdat onze Indonesische EPs het koken overgenomen hadden. Het nederlandse eten was de grootste verrassing. We hoefden totaal niet te helpen want ze waren al klaar met de pannenkoeken (jammer genoeg had de leerares er Amerikaanse pannekoeken van gemaakt ipv nederlandse..). De hutspot was echter geweldig! Ze
hadden er een soort van puree van gemaakt maar het was geweldig goed, veel beter dan wanneer ik het zou maken. Ze hadden appelmoes erbij en de presentatie zag er piekfijn uit. Het was grappig hoe ze gekleed waren met oranje sjaaltjes en het klaslokaal helemaal omgebouwd hadden tot een "hollands" restaurant.
De directeur van de school was heel erg blij met ons en onze inzet. Ook was hij blij dat we meegelopend hadden in de nutrition-parade. Dan kon de community namelijk zien dat de school 'internationaal gaat', goed voor de reputatie. Alle basisschoolkinderen in de optocht waren verkleed als fruit of groente maar toch vingen wij de meeste blikken in deze armoedige wijk.
Oja ik ben vorige week ook heel even op bezoek gegaan bij het weeshuis en zorgkliniek van de zusters van Missionaries of Charity. Ze doen het prachtige maar lastige werk waar moeder Theresa hen voorgegaan is. Ik wist dat ze ergens in Manila zaten dus had gebeld of ik langs mocht komen. Een hele mooie ervaring. Ik had niet veel tijd, maar heb wel nog even kindjes voorgelezen. Oja toen ik op de bejaardenafdeling binnen kwam hadden ze een krans voor me gemaakt van afval
die ik daarna moest blijven dragen. De ouderen die hier zitten hebben allen niemand die voor hen zorgt en zijn vaak ernstig ziek. Dit is een plek waar ze een goede dood tegemoet kunnen gaan.. Indrukwekkender was de kinderafdeling waar 53 zieke en verwaarloosde kinderen zitten. Foto's heb ik uiteraard niet helaas. Geloof me maar als ik zeg dat het ontroerend was.
Nog 10 dagen en dan zit het er al weer op voor mij... Ja ik ben al aan het aftellen. Maar ik wil eigenlijk ook nog een strand zien voordat ik vertrek! Het is toch iets waar de Philipines bekent om staat..
Advertisement
Tot: 0.076s; Tpl: 0.012s; cc: 10; qc: 50; dbt: 0.045s; 1; m:domysql w:travelblog (10.17.0.13); sld: 1;
; mem: 1.2mb
broeder
non-member comment
Groetje
Dag Wim, Even langs deze weg een Groetje. Nu begrijp ik ook waarom je niet reageerde... jammer maar mooi om over je ervaringen en belevenissen te lezen en toch ook wel te zien. Nog even en dan is het toch fijn je ook weer in ons midden te weten. Groetjes