Advertisement
Published: November 17th 2012
De afgelopen dagen ben ik nog wat meer door Kyoto getrokken alsook een dagje naar Nara.
In Kyoto bezocht ik het gouden paviljoen / Rokuon-ji Tempel. Als je de foto bekijkt weet je al snel vanwaar de naam komt. De Ryoanja Tempel die je daar vrij dicht in de buurt vind, bezocht ik ook. Deze tempel is voornamelijk gekend om zijn stenen tuin. Deze vrij simpele tuin meet maar 25 meter in de lengte en je treft er enkel 15 stenen en witte gravel. Er zijn geen planten of bomen. Die vind je wel buiten de tempel, rond een zeer mooie vijver. De stenen tuin zou rond 1500 gecreëerd zijn geweest. Toen ik er was regende het voor de verandering nog eens, maar niet voor lang.
Voor het donker werd ben ik nog naar de 'bamboe lane getrokken. Deze relatief vrij korte straat is aan weerskanten omringd met bamboe en is wel leuk om te zien maar is niet echt bijzonder.
Ik ben die dag vrij vroeg gaan slapen om de volgende dag vroeg naar Nara te trekken.
Nara is een stad ten zuiden van Kyoto en je mag drie keer raden waarvoor het
bekend staat...
Juist, tempels, meer bepaald boeddhistische en shintoschrijnen. De bekendste is Todai-ji, dit is eigenlijk een tempelcomplex en je vind er het grootste houten gebouw ter wereld, de hal van de grote boeddha Daibutsuden. Die bevat op zijn beurt het grootste boeddha beeld ter wereld, genaamt Vairocana. Het complex staat samen met 7 andere tempels in Nara gecatalogeerd als Unesco werelderfgoed.
Ik was er met de Japanse Hitomi en het was die dag echt koud, winderig en vochtig. Iets waar ik niet echt op voorzien was, vandaar dat ik nu wat verkouden ben. Buiten de tempel en Nara park zijn we nog naar het Nara national museum geweest. Dat museum, hoewel vrij klein was toch de moeite al was het maar om even te kunnen opwarmen.
In Nara park tref je verder vele tamme sikaherten, die bekend staan als heilige dieren. Overal in het park kan je koekjes kopen om aan die herten te voeren. Hoewel ze wel grappig zijn, zijn het redelijk stinkende en boertige beesten die absoluut geen schrik hebben van mensen.
Op mijn laatste dag in Kyoto ben ik naar het Arashiyama Monkey Park geweest. Dat bevind zich in het westen
van Kyoto en is de thuis van zo een 130 Japanse Makaak apen. Ze hebben allemaal een naam en hun geboortedatum is gekend. Daarom zijn ze ook interssant voor onderzoekers en studenten voor het uitvoeren van studies.
De apen lopen vrij rond op de top van de heuvel en indien ze willen kunnen ze helemaal naar beneden wandelen en is gaan bestellen in een café. Er is geen afsluiting. Bovenaan is er een observatiehut met tralies waarlangs je de apen eten kan geven wat vrij grappig is, zeker als je de jongeren apennootjes geeft. Het observatie platform bied ook een heel mooi uitzicht over Kyoto en de apen zelf, zijn echt grappig. Om daar te geraken moet je echter een dikke 20 minuten over een bergpad klimmen. De dag ervoor had het redelijk hard geregend, wat alles glad en smerig maakte maar het was de moeite.
In da namiddag ben ik met de Zwitser Sebastian, wie ik in Mt. Fuji al tegen het lijf was gelopen, wat gaan fietsen langs de rivier. Aansluitend zijn we in de zen bar blijven plakken tot middernacht (sluitingsuur) waar ik oa een Amerikaan leerde kennen die 9 Duvels leegdronk op een goeie 5
uur. Ik heb hem wel moeten leren hoe je een Dubel moet uitgieten.
Morgen, de 17de, rond de middag check ik uit mijn hostel in Kyoto en maak ik mijn weg naar Tokyo Narita. Daar heb ik een Hotel geboekt. De dag erop, op de 18de, vlieg ik om 9.15 naar Hong Kong waar ik mezelf 2 dagen (verjaardag) getrakteerd heb op een bijzonder 5 sterren Hotel. Ik kijk er al naar uit.
Advertisement
Tot: 0.059s; Tpl: 0.022s; cc: 8; qc: 24; dbt: 0.0285s; 1; m:domysql w:travelblog (10.17.0.13); sld: 1;
; mem: 1.1mb
anonymous
non-member comment
Ik had eerder wel al opgepikt dat Japan een mooi land was, deels vanwege de natuur, maar ik heb altijd een vuile en ongemanierde indruk gehad van de Japanners (Japanse toeristen), in tegenstelling tot wat je zoal hoort over hun cultuur. Blijkbaar is 'de Japanner' in zijn 'natuurlijke habitat' wel iets aangenamer, als ik je blog mag geloven. Goed om dat te weten want de foto's die je tot nu toe hebt gemaakt hebben m'n interesse in Japan weer opgewekt.