Richting de Gilli eilanden

---

In Padangbai hadden we ons laten overtuigen door onze hostel om bij hen een ticket te boeken richting Gili Air. We kozen de trage ferry (publiekferry) omdat het ons nog €25 in ons totaalpakket ging uitsparen.
Het is beter dat je uiteindelijk alles zelf uitzoekt en GEEN georganiseerde tour neemt, dat kwamen we uiteraard gisteren pas te weten.
Iedereen had een andere prijs betaald. Sommige koppels hadden het dubbele van wat wij hadden andere personen slechts de helft. Iedereen werd gezegd om de prijs niet door te vertellen aan de anderen...we kwamen het dan toch te weten.
Net voor het vertrek aan de Kemblar Inn (Padangbai) werden onze tickets verwisseld en kwamen we bij een ganse groep backpackers terecht. Er werd ons niets uitgelegd, de gids verdween en er kwam een nieuwe die geen Engels verstond of kon spreken. We hadden geen bus zoals eerder beloofd maar moesten wandelen naar de ferry. Gelukkig was het niet ver. Algauw stonden we daar met zo'n 50 backpackers te koekeloeren naar een 'nieuwe' gids en zagen we onze ferry van 9 uur voor onze ogen vertrekken.
Na wat gebabbel met de anderen zagen we een ander koppel dat ook naar de Gili eilanden moest. Een 2e ferry kwam aan, we zaten maar liefst 5 uur op de boot richting Lombok. De 1e ferry (die we oorspronkelijk moesten nemen) ging rapper zijn.

In Lombok aangekomen werden we opnieuw direct aangesproken door buschauffeurs (bus=kleine camionette). We hadden er een nieuwe companion bij , de Nederlandse Sara die ook naar Gili eilanden moest. De 5e 'nieuwe' gids in onze bus zei dat de rit er 1 1/2 uur ging over doen. Niet dus!!! We stopten bij één of ander louche toeristen info centrum en daar werden onze tickets opnieuw verwisseld voor de bootticket. Op onze bootticket stond een 'fastboat'. Bleek...een fastboat bestond niet. Dat kwamen we te weten in het kleinere dorpje waar we de fastboat moesten nemen richting Gili Air. Uiteindelijk zagen we de meeste backpackers terug die ook op de ferry zaten en werden we op één hoop in een klein wiebelig houten bootje gesmeten. We vroegen ons af wanneer een boot niet meer als een boot wordt beschouwd...Ook begon het opnieuw te regenen. Al je kleren zijn nat en het droogt maar niet (vanwege de vochtigheid in de lucht).
In Gili Air aangekomen was het ook niet zoals verwacht. Volgens de Lonely Planet is het een rustig eiland met weinig accommodatie. Rustig was het deze nacht wel (behalve op de moskee naast onze deur ). Er is enorm veel accommodatie en het zit hier ook vol met toeristen!
Jan zocht gisteren wel 5 hotels af maar nergens was er plaats. Uiteindelijk kwamen we terecht in een houten hutje, kapotte muskietnetten, fan, en een hurkwc op de koer...
We spraken af dat het maar voor 1 nacht ging zijn.

Volgens de Kemblar Inn gingen we er 7 uur over doen om op de Gili eilanden te zijn. We deden er uiteindelijk 12 uur over! We waren allebei kapot!

---