Jogyakarta ook wel Jogya genoemd door de bevolking

---

We zijn er een 5 tal dagen geweest, langer dan gepland eigenlijk maar de stad viel heel goed mee. Echt leuk om ernaar toe te trekken! De eerste 5 minuten dat we er toe kwamen viel het ons direct op dat er een leuke sfeer hing rondom het station, een wirwar van zijstraatjes met leuke café's en eettentjes, Sosrowijan area heeft veel te bieden. De locals zijn hier supervriendelijk en er zijn tal van mogelijkheden om er te overnachten. Heel veel Losmen's (goedkope hotels – hier betaal je 10 euro voor een dubbelbed).

Het is wel een toeristische stad, dus in elke Losmen of hotel waar je verblijft zijn er tal van andere toeristen. Ik vond dat absoluut niet erg, het was leuk om 's avonds op het terras boven te zitten en bij te kletsen met andere reizigers. Er waren heel veel mensen die alleen aan het rondreizen waren. Veel mensen die vertelden dat ze 'henzelf' tegenkwamen op hun langdurige reis, geconfronteerd waren met dingen uit hun verleden, en vooral heel veel emoties. Ik weet niet wat ik soms uitlok bij mensen maar sommigen begonnen gans hun verleden tegen mij te vertellen, huilden dan even en waren blij dat ze het tegen iemand kwijt konden. Er zijn veel knuffels uitgedeeld en bemoedigende woorden gezegd. Wat voor mij dan ook weer leuk was om iemand blij te maken en te weten dat je niet alleen op de wereld bent met je emoties of je problemen.
Jan vond de babbels ook leuk maar Jan wou zich 's avonds mengen met de locals en ging zoals gewoonlijk 'schaken'! Hier schaken de meeste mannen 's avonds een partijtje op straat. Gisteren gingen we iets eten en er was 1 van zijn schaakmaten die riep over gans de straat dat Jan eraan kwam om te schaken. De hoofden draaiden zich om en iedereen was blij. We hebben toch even moeten uitleggen dat we eerst wilden eten vooralleer Jan ging schaken.
En inderdaad , een uurtje later was hij bij de locals. Ik vroeg me af hoe ze konden communiceren. Jan zei' we babbelen niet hoor, we schaken gewoon'. Het grappige is wel dat er zo'n 10 man rondom hem stond over zijn schouder te kijken en commentaar te geven. Soms is het wel jammer dat we de taal niet spreken.

Wat we zoal de voorbije dagen gedaan hebben....vele tempels bezocht, een brommer gehuurd (yep, voor de allereerste keer op een motorbike en direct 25 km gereden – twas nogal een avontuur!),gerelaxt, lekker gegeten en leuke optredens gezien.
Kortom, the snug life (het gezellig leven) zoals we het graag hebben!

---