Advertisement
Published: February 27th 2007
Golden Fort
Jaisalmer by night. Golden city Jaisalmer
Als we de trein uitstappen in Jaisalmer, na een ritje van meer dan 14 uur, worden we aangevallen door tientallen mannetjes (ja, manneTJES, want OOH wat zijn ze klein)met naambordjes van hotels. Snel zoek ik tussen de bordjes en mannetjes of ik iets zie wat duidt op ons aangekondigde bezoek. Shivdatt, een vriend van famillie Sharma uit Jaipur, zou ons komen ophalen. Of het komt door alle mannetjes die als Umpalumpas uit Shakies chocoladefabriek om me heen dartelen met hun bordjes, of de rikshadrivers die me zogenaamd voor 10 rupees (20 ct, geloof je het zelf) naar het centrum willen brengen, maar ik zie niks. Ik heb dit eerder meegemaakt, in Fez (Maroc) zijn ze ook heel goed in nieuwe touristen helemaal gek te maken maar India slaat echt alles. Je moet je bijna een weg door de mannetjes heenslaan om even adem te kunnen halen. Ik wou dat ik een elektrische muggenmepper bij me had zodat ik ze een voor een naar de volgende wereld kan helpen. Hindus hebben toch meerdere levens....
Mijn tactiek: zo sjagreinig mogelijk voor me uit blijven kijken en doen alsof je heel goed weet wat je wil en doet. Ook
al is het enige wat ik nu wil... my MAMMIE!!
Jaisalmer is een klein stadje, vlakbij de grens met Pakistan. Het ligt midden in de woestijn en behalve alle snelheidsovertredende autorikshas moet je hier ook nog oppassen dat je niet door een voorbij sukkelende Kameel omver wordt geduwd. De kamelen hier zijn reusachtig, vergeleken met die in Marokko en Egypte. Ze kijken verveeld uit hun grote ogen met ongelovelijk lange wimpers terwijl er liters slijm uit hun grote kamelenmond druipt.
58 duizend mensen wonen hier allemaal in goudkleurige huisjes. Alles is hier goud: de huizen, de supermarkt, de hotels, HET ZIEKENHUIS!!!, de straten, het zandvlaktes net buiten de stad en ook het gras heeft een goudachtige gloed. Zooo mooi....
Met de glinstering van de zon is het me helemaal duidelijk waarom ze deze stad ook Golden City noemen. De stad op zich vind ik al een wereldwonder, maar nog mooier en fantastischer is het (bewoonde) kasteel dat boven op een berg boven de stad uit prijkt. Golden Fort! Most deffinetly dat ik daar een slaapplek ga zoeken. Wie wil er nou niet in een gouden kasteel slapen? Ik neem een bed in Ishar Palace, family guesthouse. Ik betaal
50 rs per nacht (ongeveer 90 cent) Niks dus. Inderdaad spotgoedkoop, maar verwacht geen luxe.
Ik slaap op een kamer met vijf anderen (heel gezellig), mijn bed is zo verrot dat ik er over denk om op de grond te gaan slapen, minder pijnlijk en hoogstwaarscheinlijk ook schoner. Mijn lakens zien er uit alsof er voor mij een hele familie katten in heeft gewoond en meer dan ooit ben ik dankbaar voor mijn zijden lakenhoes die ik voor dit soort noodgevallen heb meegenomen. De kamer heeft geen deur, alleen een dun gordijntje dat dienst doet als deur en moet voorkomen dat niet iedereen zo de kamer in kijkt als je je aan het omkleden bent. Inplaats van een raam is er gewoon een groot gat in de muur waardoor warme zonnestralen mij s ochtends (te) vroeg wakker maken. Het trappetje naar de (communal) badkamer is zo smal en glad onder aan de trap hangt een bordje waarop ik word gewezen dat ik vooral SLOW!! naar boven moet lopen. Een paar treden hoger nog een: Go SLOWER!! De eigenaar waarschuwt me ook nog een paar keer want blijkbaar zijn er al veel reizigers aan hun einde (van hun reis!) gekomen
Charlies Angles!
Dames doen hier het zware werk. door een val van deze trap.
Een bezoek aan de badkamer is elke keer weer een avontuur op zich, waar ik minstens een half uur mentale voorbereiding voor nodig heb. Eerst moet ik bedenken hoe ik levend boven aan de trap kom. Als dat gelukt is, ben ik er nog lang niet. Net als mn slaapkamer heeft de badkamer geen deur. De badkamer (als ik het zo mag noemen) doet sterk denken aan het hutje van Robinson Crusoe op een onbewoond eiland. Alleen zal zijn hutje hem meer privacy geven. De muren zijn niet meer dan oude doeken die omhoog gehouden worden door een gammel stelsel van een paar stokken. Een plank van cardboard doet dienst als deur, maar past lang niet in de opening dus iedereen kan zo naar binnen kijken. Stromend water is er ook niet, ik moet eerst beneden een emmer warm (ok, louw) water vragen en die mee naar boven brengen. Maakt de tocht over het dodelijke trappetje nog spannender. Met een klein bakje kan ik het water, beetje bij beetje over me heen gieten. Al eindigd het meeste water waarscheinlijk niet op mij, maar direct in het gat in de vloer, dat trouwens ook
Use condom while intercourse!!
Kameel denkt: "Yeah, whatever..." dienst doet als toilet. Terwijl ik met moeite sta te balanceren om niet in het gat te vallen moet ik ook nog opletten dat er geen enge indiaase mannetjes vanaf de overkant naar binnen kijken. Zij hebben namelijk perfect uitzicht vanaf hun dakterras in onze badkamer en volgens mij heb ik ze er al een aantal keer op betrapt dat ze er als voor een film voor gaan zitten. Inclusief comfortabele stoel en hapjes. Het liefst laat ik die dagelijks schoonmaakbeurt zitten, maar India’s schone lucht en straten laten dat niet toe. Als het niet een verse koeienvlaai is, waar ik met mn slippers in stap, is het wel de uitlaatgassen van alle rikshas en motorbikes die hier door de straten skeuren. Heel erg luxueus is het dus niet, maarja het blijft India he.
Ik vraag de vrouw van de eigenaar om me een Indiaase kookles te geven. Aunty (zo mag ik haar noemen) en ik staan een paar uur in de keuken om de heerlijkste Indiase maaltijd die ik ook gegeten heb klaar te maken. Hier een recept:
Aunty en Veralyns indiaase Aubergine
In India doen ze niet aan vaste hoeveelheden, alles gaat op gevoel. Gewoon zoveel als je opkunt dus.
ingredienten:
- aubergines
- uien
- tomaten
- chillies
- knoflook
- gember
- zout
- chiliepoeder
- korianderpoeder
- tumericpoeder (geelwortel)
- flinke scheut olie
- verse koriander
Met een vork, gaatjes in de aubergines prikken en in zn geheel in een hete oven zetten voor ongeveer 20 minuten, of tot het vel helemaal zwart geblakerd is.
Ondertussen tomaten, uien, chillies, gember en knoflook heel klein snijden.
De pan verwarmen met heel grote scheut olie. Als je denkt dat het teveel olie is, is het precies goed. Eerst de knoflook en dan de gember in de olie en minstens een minuut blijven roeren.
Vervolgens eerst de chillies en dan de uien toevoegen, blijven roeren.
1 voor 1 een teelepel; zout, chilie-, koriander- en tumericpoeder toevoegen.
De hete aubergines direct uit de oven in koud water stoppen. Vel eraf trekken en vruchtvlees met een vork prakken. Geprakte aubergine bij de rest van het mengsel in de pan voegen. Lekker laten pruttelen. Beetje verse koriander en Klaar!!!!
Public bus to the rats of Bikaner
We (ik en mn nieuwe vrienden uit Ierland en Korea)
zitten in de bus naar de Rattempel in Bikaner. Om de paar minuten stappen er meer en meer mensen in. Het wordt voller en voller, drukker en drukker. Een heeeel klein mannetje met een heeel grote multomap schreeuwt achter elkaar de bestemmingen van de bus (denk ik!). We hebben geen idee waar we uit moeten stappen, niemand spreekt engels, iedereen staart ons aan alsof er zojuist een stel apen de bus is ingestapt, maar hoe dan ook wordt dit een fantastische ervaring. Hoe voller de bus, hoe warmer het wordt. Door het raam zie ik een "Kijk uit voor overstekende koeien" bord.
Ongelovelijk!! Nog meer mensen stappen de bus in en ik ben bang dat er zometeen dikke indiaase mannen bij me op schoot moeten komen zitten.
In India zie je overal overvolle bussen waar mensen vechten om hun hoofd uit het raam te mogen steken om een beetje verse lucht. Ze stoppen zoveel mensen als ze er in kunnen persen en dan nog een aantal meer. Wil iemand zn drie kippen meenemen? Moet kunnen! Hoppa, in de bus. juffrouw met vijftien schooljongetjes? No problemo! Bruidspaar met hele familie? Als ze betalen, is er nog genoeg plek. Beetje persen misschien, maar er kan altijd nog wel iemand op schoot of op het dak. Dit is zo'n bus!
Rats
Onwerkelijke ervaring. een gebedshuis betreden (op blote voeten) dat krioelt van de ratten. IEEEH!!!! Ranzig!! Eng!! Ook echt wel, maar ook wel heel interessant. De bruine viervoeters waren echt overal. Ik durfde eerst geen stap te verzetten, deels omdat ik te bang was er eentje te vertrappen, maar nog meer omdat ik het idee alleen al dat ze me aan zouden kunnen raken doodsbenouwend vond. Stapje voor stapje
verplaatste ik me door het rattenparadijs. Ik verwonderde me over twee dode ratten die midden in de tempel op de grond lagen. Toen ik twee minuten later keek, lagen ze ergens anders. Bleek dat ze helemaal niet dood waren, bijna dood dat wel. Met hun tong uit hun mond sleepte ze zich met hun laatste levenlust naar een plekje om te sterven, liet ik mij vertellen door een gelovige. Een spoor van bloed achterlatend. EEEUUUHHHL!!!. De gellovigen lopen moeiteloos door de tempel en aanbidden de ratten echt. Ze denken dat het gereincarneerde voorouders zijn. Niet zo leuk dus, als je perongeluk op je overgrootmoeder stapt. Toch gebeurt het wel eens dat een rat net onder iemands voeten rent . Flatsjjj. Platte rat. Of in dit geval, bijna platte rat.
De ratten krijgen kiloos aan eten en drinken warme melk uit grote kommen. De mensen zelf eten koekjes gemaakt van rattenspeeksel. Hoewel ik me al snel meer op mn gemak voel tussen de ratten, laat ik de rattenkoekjes voor wat ze zijn. No thank You!
Terwijl ik foto's maak van andere, nog springlevende ratten voel ik opeens iets bij mn teen kriebelen. AAAAAAAAH RAT!!! Schijnt good luck te brengen. Hmm, ik
Rats!!!!
Echt waar, overal waar je kijkt zijn ratten. Grote, kleine, bruine, zwarte.. en als ze over je voeten lopen brengt dat geluk. Zeggen ze... hoop het.
Golden Temple Amritsar
Amritsars Golden Tempel is voor de 21 miljoen Sikhs in de wereld wat Mecca voor moslims is, het Vaticaan voor katholieken en Disneyland Florida voor Amerikanen; een once in your lifetime must see. Voor mij is het nu al hoogtepunt van mn reis (vele zullen nog volgen).
FREE FOOD!! Als je me een beetje kent weet hoeveel ik van eten hou. Zal je dan ook niet verbazen dat eten eigenlijk de grootste reden was om naar India te komen (eten en Bollywoodfilms natuurlijk). Mijn bezoek aan Golden Tempel staat dan ook in het teken van voedsel. In iedere Sikh tempel is er namelijk een grote keuken en eetzaal. In Delhi heb ik er al eentje bezocht en een handje geholpen bij het maken van chapatis. De tempel in Delhi was echter alleen maar een voorproefje op Amritsar. De keuken van de tempel in Amritsar is huge vergeleken bij die van Delhi. Er komen hier dan ook dagelijks meer dan 50.000 mensen om een gratis maaltijd naar binnen te werken. Bij de gedachte aan free Indian food word ik bijna emotioneel. En niet alleen het eten is gratis, ik krijg ook een eigen kamer met heerlijk bed (alles beter dan die in Jaisalmer). For free! Er zijn duizenden pelgrims en waarscheinlijk honderden kamers. Niet genoeg voor iedereen dus, maar veel pelgrims slapen samen in een grote hal. ik als buitenlandse mag een bed uitzoeken maar gelukkig
Excuse me !
Excuse me,... volgens mij kruipt er iets langs uw sarie.. grenst die wel aan de grote slaapzaal zodat ik er toch nog een beetje bij hoor. Als ik mn kamer uitloop kijk ik recht tegen de gouden tempel aan. Mijn hart staat even stil. Zo iets moois heb ik nog nooit gezien. Alles wat ik gezegd en gedacht heb over de Taj Mahal vervaagt in 1 keer. De tempel straalt zoveel goedheid uit, of is het alleen maar de zon die op de meer dan 100 kg goud waarmee de tempel bedekt is, schitterd? Of zijn het de Sikhs zelf? Het valt me op dat de meeste Sikhs, voornamelijk Punjabies uit het noorden van India, ongelovelijk mooie mensen zijn. De vrouwen en jeetje de mannen hier prachtig. Alles voelt hier goed; iedereen is vriendelijk en niet vergeten, er is gratis voedsel... Ik weet amper iets van het geloof van de Sikhs, maar ik denk dat ik me ga bekeren.
In de trein naar Amritsar heb ik een Punjabi familie ontmoet; Familie Sing Charma. Ontmoet je ooit een Indier die Sing heet, dan weet je dat ie Sikh is. Bijna iedere Sikh heet Sing hier, lekker verwarrend bij inschrijving voor de kamers.... Familie Sing Charma komt helemaal uit Mumbai (Bombay)
Golden Temple
Golden Temple; heilige tempel van de Sikhs in Amritsar ligt midden in een grote tank met heilig water. Zou me er eigenlijk in moeten wassen, maar mij te koud. en zijn al meer dan twee dagen onderweg naar de Golden Tempel.
Een hele dag lang ben ik lid van hun familie: Veralyn Sing Charma.
We beginnen de dag met een bezoek aan de tempel zelf. De Tempel ligt in het midden van een vierkant meer en kan alleen betreden worden door over een lange brug te lopen. Eigenlijk moeten we acht rondjes om het meer lopen voordat we naar binnen kunnen, maar ik ben (nog) geen echte Sikh dus hou ik bij eentje. Voordat ik mn kamer uit ga moet ik mn haren bedekken. Iedereen, mannen en vrouwen bedekken hun haren tijdens een bezoek aan de tempel en eetzaal. Ik snap niet hoe ze het doen, de ladies. Mn hoofddoek blijft maar niet zitten en als ie perongeluk afzakt word ik daar meteen door een oplettende Sikh opgewezen. Terwijl we rondom het meer lopen hoor ik al het gezang vanuit de tempel. Al heb ik geen idee waar het over gaat merk ik dat ik mee probeer te zingen. Langs de kant zie ik mensen een bad in het water nemen. Mij een beetje te koud, maar later misschien. ik kom hier zeker terug. Als we over de brug naar de tempel lopen check ik nog even mn hoofddoek. Gelukkig, hij
mn nieuwe Punjabi vriendje
In Golden Tempel van Amritsar ontmoette ik mn grote liefde: jongste zoontje van mn nieuwe Punjabi familie. Heb een hele dag met hun in Amritsar doorgebracht. zit nog goed. Begin het te leren.
De Tempel is propvol en meer en meer mensen blijven naar binnen stromen.
Het lijkt wel alsof er in de niet zo heel grote tempel andere wetten gelden voor ruimte want er komt maar heeeel af en toe iemand naar buiten. In het midden ligt de Granth Sahib, het heilige boek van de Sikhs en iedereen buigt naar het boek wat de Sikhs zien als een persoon, hun laatste Guru. Iedere dag wordt de Guru (jaja, het boek) naar bed gebracht met een dekentje in de winter en airconditioning in de zomer. WOUWW!! een boek met een eigen slaapkamer!!! Amazing. We maken een ronde door de tempel en gaan zitten en luisteren naar de teksten uit de Granth sahib die worden gezongen door belangrijke mannen. Misschien zitten we er wel uren, maar ik heb het niet door want vandaag ben ik Sikh... dus ik geniet en hum mee met de melodie. Na alle chaos van Delhi en Rajasthan voel ik eindelijk een innerlijke rust en terwijl we terug lopen naar de eetzaal kan ik geen woord zeggen. Ik ben met mn hoofd in een andere wereld, ik denk aan wolkjes, Gurus, pasgeboren
Golden Bag
Mooie tas, mooie man! lammetjes, blauwe lucht, palmbomen.., babies...., liefde...., wereldvrede...., croissantjes, chocolade.....
AAAH, ik heb honger. Blijkbaar heb ik zo lang in de tempel gezeten dat mn maag mn hersenen er aan moet herrineren dat ik nog niks gegeten heb. Ik vraag mn Sikh broer Puneet Sing waar we naar toe lopen en ik dank alle Gurus en heilige boeken met slaapkamers als hij antwoordt dat we gaan eten.
Iedere Sikh tempel heeft een Langar (eetzaal) waar iedereen gezamelijk een (free) maaltijd krijgt. Het idee hierbij is dat iedereen; arm of rijk, man of vrouw, bankdirecteur, filmster, rikshadriver of backpacker hetzelfde voedsel krijgt en eventjes iedereen gelijk is.
Voor we de Langar betreden moeten we in een rij staan om een thali (bord) te krijgen. Ik kan mn ogen bijna niet geloven. Tot nu toe dacht ik dat Indiers het begrip 'rij' helemaal niet kenden. Ze kruipen altijd voor. Probeer maar is een treinkaartje te bemachtigen zonder elleboogstoten in je maag te krijgen of aan andere uit te delen. Onmogelijk! Met mn thali in mn ene hand en een grote kom voor chai (FREE TEA! Halleluja) in mn andere loop ik op blote voeten over het koude marmer achter mn familie aan. Gelovigen zitten in lange rijen op de grond te wachten tot een vrijwilliger met een grote emmer vol dahl (linzen) langskomt om dat zonder spetters in de thali te gieten. Anderen vrijwilligers komen langs met chapatis en zoete rijst.
Golden Temple
Golden Temple; om te tepel te betreden moet je eerst over een lange brug lopen. In de tempel wordt 24/7 religieuse liederen gezongen. Very nice! Als je de tempel weer uitkomt krijg je prasad (heilig voedsel) wat warm en zoet is. Je kan wel raden dat ik nogal vaak een rondje door de tempel maakte om dan een hand vol prasad te krijgen. OOOEEEh zoo lekker. Het is All you can eat bij de Sikhs, dus ze blijven altijd bijvullen. Fantastisch!
Terwijl ik met mn rechterhand (righthand only!!) mn eten naar binnen werk, kijk ik even op naar mn andere tafelgenoten, nouja ok we zitten op de grond but you know what I mean. HuH!!? Niemand staart naar me. Buiten de Sikhtempel is het heel gewoon voor Indiers om met open mond, soms zelfs kwijlend, onbeschaamd naar andere mensen te staren. Was er bijna aan gewend geraakt, maar nu is er niemand die me aankijkt alsof ik van mars kom. Misschien komt het door mn hoofddoek, dat ik minder opval tussen mn indiase familie, of iedereen is te druk bezig met eten...
Als ik zoveel gegeten heb dat ik geen gratis chapatis meer kan zien, waggel ik met volle buik de zaal uit. Daar zie ik de nachtmerrie van iedere kok die voor meer dan drie personen kook. De afwas!! Duizenden thalis en kommen liggen in grote stapels te wachten om te worden afgewassen. Normaal gesproken zou ik heel hard wegrennen en me verstoppen tot de boze droom van de vuile vaat over is, maar vandaag voel ik me anders en zonder te twijfelen loop
Golden Temple
Iedereen moet zn haren bedekken bij het betreden van de tempel. Mannen en vrouwen. De meeste Sikh mannen dragen een grote tulband om daar hun lange haren (Sikhs mogen hun haar nooit afknippen) in te stoppen. ik naar de bakken water waar tientallen vrijwilligers met hun handen in het sop staan. De rest van de avond sta ik vuile borden af te wassen tot iemand me duidelijk komt maken dat de thali in mijn handen de laatste thali van de dag is. Ik mag gaan. Ik heb me nog nooit zo goed gevoeld na een afwas, maar terwijl ik terug loop naar mn kamer en nog even kijk naar de gouden tempel die schitterd in het maanlicht kan ik maar aan 1 ding denken: "Ik heb alweer honger!" Gelukkig is het ontbijt ook gratis....
Met een glimlach op mn gezicht val ik in slaap. Nog net hoor ik Jill Scott door mn mp3 speler zingen:
" living my life like it's golden....
hoe toepasselijk....
Advertisement
Tot: 0.136s; Tpl: 0.015s; cc: 11; qc: 49; dbt: 0.0537s; 1; m:domysql w:travelblog (10.17.0.13); sld: 1;
; mem: 1.2mb
Linda Piebenga
non-member comment
GEWELDIG...
Hoi Veralyn, Wat een geweldige dingen maak je mee, ik geniet van je verhalen en je leuke schrijven... Jammer dat je Haring niet hebt kunnen ontmoeten, misschien volgende keer. Kusjes, Linda.