Advertisement
Published: October 3rd 2007
Gisteren hoefden we niet te reizen. We zijn in Chengyang gebleven. Tegen elkaar aan liggen allerlei kleine Dong dorpjes. Daar hebben we een groot deel van de ochtend samen met onze gids doorheen gewandeld.
Toen we in het eerste dorp aankwamen werden we verwelkomd door een grote groep locals in klederdracht met zoete wijn. Vanwege de nationale feestweek rond 1 oktober was er veel te doen: zang en dans, een nepbruiloft met veel knetterend vuurwerk en allerlei oude ambachten. Natuurlijk om de vele Chinese toeristen te bekoren. Nieuw voor ons was dat ook wij een bezienswaardigheid waren. Wij waren de enige niet-chinese toeristen en werden veelvuldig op de foto gezet. Soms stiekem maar ook poserend met leden van de familie. Als we geld hadden gevraagd was onze vakantie grotendeels betaald.
De Dong minderheid is in deze omgeving in de meerderheid. Veel dorpjes hebben wind- en regenbruggen en drumtorens. De mooiste en langste van deze streek, waaraan meer dan 12 jaar is gebouwd staat in Chengyang zelf.
's Middags hadden we vrij en zijn op eigen gelegenheid een wandeltocht gaan maken door de rijstvelden langs een stroompje. Bijzonder is dat je midden in nergens ook weer wind- en regenbruggen
tegenkomt. Wij waren er getuige van dat een boertje hier uit de zon even uitrustte met zijn zware last.
Het avondeten was weer prima verzorgd. Kip in zoet-zuur en gevulde aubergine. Erg smakelijk.
Vanmorgen vertrokken we naar Longji. Een rit met ergernissen. Onze chauffeur vond het nodig om een reparatie aan zijn band uit te laten voeren. Waarom hij dat niet gisteren, toen hij niks te doen had heeft gedaan, blijft een raadsel. Vervolgens gingen gids en chauffeur lunchen. Dat gebeurt elke dag dus dat is niet nieuw. Maar toen wij na ons wandelingetje terugkwamen op de afgesproken tijd was de chauffeur gevlogen omdat hij zijn auto wilde wassen. Het moet toch niet gekker worden.
De laatste ergernis was toen we bij Longji met de auto de berg op gingen: het was een grote chaos van auto's en bussen die omhoog wilden en andersom. Het verkeer stond muurvast. Op het moment dat alles weer een beetje reed gaat er weer zo'n maffe Chinees inhalen terwijl er net weer een bus naar beneden komt. Toen wij het zat waren hebben we de rugzak uit de auto gehaald en hebben de rest van de rit gelopen. Het laatste stuk
moesten we toch lopen want Longji is autovrij. Wij overnachten tussen de rijstvelden.
De mentaliteit van de Chinezen is voor ons onbegrijpelijk. Zij doen net of ze alleen zijn op de wereld. Ze houden in geen enkel opzicht rekening met andere mensen. Zijn alleen met zichzelf bezig. Dat zie je in alles. In het verkeer rijden ze er maar op los. Al toeterend. Iedereen moet maar aan de kant. Als er 20 auto's staan te wachten kunnen zij er vast wel langs. In het hotel schreeuwen ze midden in de nacht van kamer naar kamer. Als zij om 6:00 uur 's ochtends vertrekken is het hele hotel wakker. Het lijkt wel een kudde olifanten. Wat bijzonder is is dat alle andere Chinezen die in de buurt zijn het gedrag van die andere tolereren. Moet ook wel want anders kunnen zij zich ook niet zo gedragen.
Verwondering en vandaag ook ergernis. Het zij zo.
Zojuist weer gegeten. Kip in soep in bamboe geserveerd met veel gember, varkensreepjes met courgette en paprika, lokale wilde groente met veel knoflook en gestoomde rijst. Het is saai om te zeggen maar het was wederom voortreffelijk.
Morgen, nadat wij hier de beroemde
rijstterrassen hebben verkend, meer.
Groetjes,John en Frank
Advertisement
Tot: 0.106s; Tpl: 0.012s; cc: 7; qc: 52; dbt: 0.0702s; 1; m:domysql w:travelblog (10.17.0.13); sld: 1;
; mem: 1.1mb
Thea
non-member comment
Kort lontje
Hoi John en Frank, Korte hollandse lontje steek zijn kop op ? :))) Ziet er allemaal wel fantastisch uit en leuke verhalen zodat we goed mee kunnen leven. Groeten, Thea