Namiddagje uit: Banan tempel, vleermuizen, rijstvelden, Phnom Sampeu

---

OK...terug naar onze namiddag met Suka. Eerst nam hij ons mee naar een cactustuin van lokale mensen. De mensen staarden ons aan alsof we Aliens waren! Wij genoten volop van de belangstelling, we voelden ons als de Paus in een pausmobiel. We zijn de starende blikken en de openvallende monden al lang gewoon.

Een vrouw dat groter is dan een man en Jan met zijn speciaal kapsel. Én dan nog het feit dat blanken in hun tuin naar de cactussen komen kijken hihi. Ze zullen wel het klappeke van de dag gehad hebben.

Uiteraard waren de cactussen niet zomaar saaie planten. Integendeel! Ze waren de dragers van het populairste fruit hier: dragonfruit! Er bestaan 2 soorten dragonfuit. Bleekroze vanbuiten en wit met zwarte pitjes vanbinnen en donkerroze vanbuiten en donkerroze vanbinnen met de zwarte pitjes. Het is een tijdelijk seizoensfruit en niet iedereen kan ze kweken in hun tuin dus het is een ware delicatesse. Op de markt vragen ze er veel geld voor. Suka kocht 2 kilo voor $2.25. Wij kregen 3 stukken dragonfruit gratis van Suka. De 2e stop was aan de battree (de vleermuizenboom). Zo'n grote vleermuizen hadden we nog nooit gezien. Suka vertelde er doodleuk bij dat vleermuizen lekkere beesten waren. Wel niet zoveel vlees maar toch lekker om het af en toe te eten. Hij schoot ze dood met een katapult. Vooral de vleugels van de kleinere vleermuizensoort waren heerlijk volgens hem. Geroosters op de bbq, nice and crispy. Bah, het kippevel stond op mijn rug. We vroegen hem wat de gemiddelde Cambodiaan eet van dingen en hij zei alles met vlees, de ingewanden en het vel dat wisten we al, de ogen van de vissen en de vogels eten ze ook op dat wisten we ook, ook kippenvoeten vonden ze heel lekker. Ook insecten worden gefrituurd of geroosterd met chilipepers, zijdeworm was Suka zijn favoriet maar wel duur. Ook muizen en ratten en honden worden niet gespaard. Van ons mogen er nog wat meer honden hier gegeten worden want die beesten jagen ons echt schrik aan. Ze worden hier totaal aan hun lot overgelaten en zijn echt verwaarloosd. Ze zitten vol vlooien en ongedierte en bijten naar onschuldige mensen. De hot dog (het broodje met de warme hond) kwam oorsprongkelijk uit China maar zou hier ook goed kunnen geserveerd worden. Katten werd er volgens Suka niet gedood. Katten vangen de muizen en de ratten en zijn zachte en lieve dieren dus een huisdier.

Een hond doden ze ook niet iedere dag. Vooral de verlaten dorpjes of voor één of andere traditie. Wat is her verschil met een koe of een kip doden? Het is tenslotte ook een dier hé! En heeft evenveel recht om te leven.





Na de vleermuizen gingen we naar de Banan tempel. 395 steile trappen omhoog in de snikhete zon. Het begon goed. Een mooie Khmer ruïne uit de 9e eeuw. Terug naar beneden besloten we even te schuilen en uit te rusten op een bankje. Het begon te onweren en te regenen. Het schuilhutje stond al gauw vol met locals en toeristen die richting de tempel gingen en het hutje liep bijna onder van het gutsende water. Kletsnat gingen we terug naar beneden. Goed en wel terug in de tuktuk scheen de zon alweer. Da's gelijk altijd zo hé.

Suka nam ons mee naar een rijstveld. Hij had ook evengoed de grote hoofdweg kunnen nemen naar de Killing Caves maar hij zag dat we oprech geïnteresseerd waren in het normale Cambodiaanse leven en zijn historie (wat niet altijd even gruwelijk was).

Daar vertelde hij het verhaal van zijn ouders en ook dat hij opgegroeid was op het rijstveld van zijn familie. We zagen een vrouw rijst verplanten en kinderen spelen in de modder tussen de rijst. Een 5 tal kinderen liep ons toe vanop de boerderij en fietsende jongeren stopten even om naar ons te kijken. De kinderen zijn echt zo schattig en heel lief. Ook de jongeren leren allemaal Engels (als ze al naar het middelbaar mogen van hun ouders) en probeerden een babbel te slaan met ons.



Na het woordje uitleg over de rijst en het opsnuiven van het rijstparfum vertrokken we naar de Killing Caves. Ja ik bedoel de rijstvelden dat ruikt zo lekker hé.

De Killing Caves in Phnom Sampeu. De heuvel werd destijds gebruikt door de Khmer Rouge om duizenden mensen te vermoorden. De mensen werden vanboven op de heuvel naar beneden in de grot gegooid. Je moet een klein stukje bos door om dan het gat vanboven de grot te zien. Enorm diep. Inderdaad als je daarin valt ben je in 1 klap dood.

Het was een speciaal gevoel om daar te staan. Hetzelfde gevoel hadden we ook in Auschwitz toen we daar waren.

Er staat geen uitleg op de heuvel, al zeker niet in het Engels. Je kan wel een gids huren en eerlijk gezegd hadden we dat beter ook gedaan want we liepen wel een beetje verdwaald.



We waren net op tijd om de heuvel af te dalen of we zagen miljoenen vleermuizen uit de grot vliegen. Als ze om 18u de grot uitkomen vliegen ze 1 uur uit de grot. Als de vleermuizen om 18u30 de grot uit komen dan is het 40 minuten. Samen met Suka stonden we te kijken naar de miljoenen vleermuizen. Een prachtig zicht was dit.

Daarna gingen we terug naar Battambang. Het was een prachtige namiddag. Dit hadden we wel verdiend.

---