Advertisement
Published: December 5th 2008
Pyin U Lwin
Hoeden op de marktMyanmar of Birma? Hoe je onze laatste bestemming van dit jaar ook noemt, het is een land apart. De isolatie waar de mensen al jaren in leven maakt van hen ook de meest traditionele natie in Zuid-Oost-Azië. Hier dragen de mannen nog een
longi (een lange rok in de lende samengeknoopt) en schminken de vrouwen (en sommige mannen) hun wangen met sandelhout (een eeuwenoud gebruik: het heeft een hydraterende werking, beschermt tegen de zon en ruikt bijzonder goed). Door de drukke straten van Yangon en Mandalay zie je nog koeien en kippen lopen. Geen grote multi-nationals hier, maar eigen
Starcola,
Grand Royal whiskey en
Myanmar bier. Echte cola-cola en andere luxeproducten worden illegaal het land binnengesmokkeld.
Vanuit de hoofdstad Yangon reizen we meteen door naar het noorden van Myanmar, waar we het minder betreden pad naar Hsipaw volgen: een rustig en gemoedelijk stadje waar het leuk vertoeven is. We bezoeken hier een aantal kleinschalige fabriekjes waar onder andere gemberchips en noedels gemaakt worden. Op de markt genieten we van een heerlijke en voedzame bonensalade bij Mrs. Bean. Met open armen worden we ontvangen door Father James, de wel zeer gastvrije dorpspriester die ons verwent met zelfgebrouwen (lees: veel te zoete!)
Pyin U Lwin
Blad van de betelnoot: verdovend middel nr 1 wijn, koekjes, fruit, koffie en zelfs een privé-concert van zijn leerlingen!
Via Mandalay treinen we verder tot Katha, een zeer rustig en geïsoleerd plaatsje langs de Irrawaddy-rivier, dat juist dankzij haar isolement nog gespaard is gebleven van Chinese en Westerse invloeden. We bezoeken een van de leukste en meest traditionele markten in Zuid-Oost-Azië. Overal zien we vriendelijke, nieuwsgierige gezichten. En Katha heeft nog een troef: hier speelt het boek “Burmese Days” van George Orwell zich af. Hij was in het voorjaar van 1927 in Katha gestationeerd als politieagent en heeft een zeer kritisch boek over de koloniale tijd neergepend. Wij gaan op zoek (en vinden!) de oude tennisbaan en de
English Club waar de meeste scenes zich afspelen. Er wordt nog steeds getennist, in de oude club huist nu het departement van Agricultuur.
Met de ferry varen we verder noordoostwaarts op de Irrawaddy tot in Bhamo, een zeer gezellig en levendig stadje op 80 kilometer van de Chinese grens. We kuieren wat rond op de markt (weinig sfeervol dankzij de vele Chinese kwaliteitsloze goederen) en snuiven het dagelijkse leven op, drinken pintjes met de locale bevolking en kijken samen naar de Champions League!
Maar hier hebben we ook
minder geluk: Eva haar weerstand laat het afweten en koorts zet zich op. We gaan op zoek naar een dokter en maken kennis met de zeer vriendelijke en capabele Dr. Maung Maung, die een bronchitis diagnoseert, de juiste pilletjes voorschrijft en geen geld wil aanvaarden: we zijn gasten in zijn land.... Eva is snel weer de oude!!!
Na twee weken op minder betreden paden te reizen, keren we terug naar de
grootstad Mandalay. Volgende stop op ons programma: het mystieke Bagan, de vlakte der tempels!
Advertisement
Tot: 0.127s; Tpl: 0.012s; cc: 12; qc: 55; dbt: 0.0778s; 1; m:domysql w:travelblog (10.17.0.13); sld: 1;
; mem: 1.2mb
maes
non-member comment
Prachtige foto's!! Na drie keer kijken, hebben we Maarten ontdekt tussen de beelden!. We kijken er naar uit om jullie terug te zien. Geniet nog van de laatste weken.