En aan de slag! Maar ook genieten!

---

Blog 3: En aan de slag! Maar ook genieten!

Wat ga ik nu doen hier? Het actieplan

Tijdens de overdracht met Mike heb ik voor VSO een actieplan opgesteld. Het streven is om de volgende doelstellingen te bereiken binnen de 6 maanden dat ik hier ben. Deze doelstellingen zijn als volgt geprioriteerd:


•
Een handleiding op de Uitvoeringsparagraaf (action plan) van de Structuurvisie van district (gemeente) Kapiri Mposhi.
Het structuurplan (Integral Development Plan) afronden en het besluitvormingsproces regelen.
Via een case study een procesvoorstel schrijven hoe kadastrale inrichting helpt in het genereren van opbrengsten.
Adviseren over het strategisch document voor organisatieontwikkeling van de afdeling Ruimtelijke Ordening en Volkshuisvesting in de Central Province.
Assisteren in de ontwikkeling van vier gebiedsvisies voor de vier nieuwe gemeenten (districten).




De eerste collegevergadering

Maandag 31 maart, 9:00 uur. Een collegevergadering van Gedeputeerde Staten. De vrouwelijke voorzitter is een commissaris van de President voor de Central Province. De commissaris komt binnen en iedereen staat meteen op. Achter haar neemt een dienstdoende bode/agente plaats (ze salueert immers naar haar als ze iets verzoekt).



De vergadering wordt begeleid door de voorzitter in samenwerking met Mr Zulu, de senior assistant planner. Mr Zulu wordt geassisteerd door een junior planner, en student planner. Drie Gedeputeerde Statenleden nemen deel aan de vergadering en enkele gemeenteleden en directeuren van de provincie verzamelen zich om de lange tafel in de Conference Hall.



De agenda wordt voorgelegd. Deze begint met een gebed door een van de aanwezigen.

Daarna wordt een korte introductieronde gedaan. Iedereen staat op bij het voorstellen. Al snel stop ik met namen noteren. Heb geen idee hoe je hun namen spelt. :D



De actielijst wordt doorgenomen en al snel kom ik erachter dat we kavels aan t uitdelen zijn/ accorderen zijn. Alle deelnemers zijn zeer beleefd naar de commissaris, voorzitter dit en dat, mag ik zo vrij zijn… excuses, maar…. Etc.

Veel van de dialogen gaan over het ontbreken van stempels of verkeerde stempels. De verkavelingsplannen en tekeningen worden aan de Gedeputeerde Statenleden doorgegeven en gecheckt. We vervolgen het verslag van de vorige vergadering en ik kom er al snel achter dat niemand het gelezen heeft behalve de voorzitter en dat iedereen heel punctueel is…. op spelling! Het schijnt dat Zambianen (als ze al kunnen lezen en schrijven) geen stukken lezen. Dat moet dus tijdens de vergadering.



De vergadering verloopt best rommelig met allemaal ontbrekende stukken, of stukken die niet relevant zijn omdat er geen voortgang is. Mr Zulu krijgt de wind van voren. De vergadering wordt weer afgesloten met een gebed. Bedankt allemaal. Met een glimlach verlaat ik de zaal…..



Bezoek aan de Chief Chipepo

Mike heeft zo de Structuurvisie zo goed als afgerond, maar de Uitvoeringsparagraaf moet nog herzien worden en niet allerminst belangrijk we moeten nog land overgedragen krijgen van de Chiefs rondom belangrijkse gemeentedorp Kapiri Mposhi. En dat gaat niet zonder slag of stoot. Er zijn rondom het dorp Kapiri Mposhi drie chiefs. We hebben namelijk te maken met tribes en chiefs. Zij regeren over hun Chiefdom. Deze overdracht hoeft zonder echte financiële vergoeding maar moet dus wel overtuigingskracht hebben waarom de Chief zijn land zou moeten overdragen aan de Staat. Doen wij feitelijk ook maar dan nog met financiële vergoeding. Daarnaast is een brief van De President ook voldoende (onderwerp: Je land is nu van De Staat), maar deze vorm van onteigeningen komen alleen bij impasses voor.

We hebben te maken met drie chiefs zoals gezegd. Chief Mukonchi heeft de kaart al getekend en daarmee zijn land overgedragen. Het stuk land is op de kaart bepaald met een 15km radius vanaf het postkantoor in het dorp. Chief Chipepo is redelijk meegaand, maar heeft nog geen handtekening gezet. Zijn neef heeft ook een rechtszaak tegen gemeentebestuur, dus ligt allemaal gevoelig. De laatste chief is Chief Nkole, is 94 jaar en koppig. Hij geeft geen murw. Das trouwens al heel wat, dat je 94 jaar wordt!

Goed, we gaan dus op bezoek bij Chief Chipepo. De voorbereidingen worden getroffen door een technisch committee voor de Structuurvisie. Deze bestaan uit medewerkers van Ministerie van Water, Land, Openbare Werken, en Local Government and Housing en Chiefs and Traditional Affairs. We zijn met zijn achten. Er wordt een strategie voorbesproken en deelnemerslijst opgesteld voor de bijeenkomst bij het paleis van de chief.

De reis naar de residentie van de chief gaat over 50 km gravelroads met kuilen. Nu zie ik pas echt het plattelandsleven en de rieten hutjes. Hier ontbreekt dus water en elektriciteit.

Enigszins te laat aangekomen bij het paleis van de Chief, is de bijeenkomst al in volle gang. We nemen plaats onder een groot rieten dak op houten palen. Soort openlucht theater terrein met dak. Er zitten 20 (!) mensen in een kring. Bewaakt door drie bewakers zit de chief op zijn troonstoel. En de vergadering is in de tribe-taal Bemba. Dus de hele vergadering versta ik er niks van. Op een gegeven moment mogen ze de kaart voor de voeten van de chief leggen en aanwijzingen geven van de bepalende kenmerken van het gebied die gevraagd wordt om over te dragen. Met spanning wacht ik het af. (Later blijkt dat hij weer publieke consultatie wil zodat door alle relevante stakeholders die in dat gebied zitten commitment bestaat).



Het bezoek wordt afgesloten met een rondgang langs de witchcraft attributen. Botten en hoorns die versierd zijn. Daarnaast ontvangt de chief voor 500 KW (60 euro) aan mais, zonnebloemolie, suiker, wijn, en een ander verpakt cadeau. Bij elk bezoek moet immers een cadeaupakket meegenomen worden, is traditie! Wij zijn immers gasten op zijn terrein en zijn dankbaar voor zijn ontvangst.



Er even tussen uit: the Falls en Chobe NP

Uiteraard moet van de gelegenheid gebruik gemaakt worden om lange weekenden te plannen en dan op pad te gaan en wat van het land te zien.

Met Paasweekend ben ik met twee andere VSO-vrijwilligers naar de gigantische watervallen van de Victoria Falls bij stad Livingstone geweest. De Victoria Falls vormen een watergordijn van 1708 meter breed en 100 meter hoog en hebben een maximale valhoogte van 128 meter. Per minuut valt 500 miljoen liter water over de rotswand. Dr. Livingstone ontdekte deze watervallen in 1855. Hij week bij de naamgeving van deze watervallen, voor de eerste en enige keer in zijn leven, af van zijn gewoonte om de plaatselijke namen te behouden. Hij noemde deze watervallen naar de toenmalige koningin van het Verenigd Koninkrijk, Victoria.

Het is tevens een vierlandenpunt. Botswana, Namibië, Zimbabwe en Zambia komen in deze omgeving bij elkaar. Bij de Victoria Falls zijn talloze activiteiten te doen, zoals sunset boottrip, bungeejumping, raften, gorgeswing, high tea bij Royal Livingstone en genieten van zonsopgang bij Livingstone Island.



De zaterdag wordt gebruikt om the Falls te bezoeken. Fantastisch geweld! Heerlijke douche als je langs de uitzichtpunten loopt. April is namelijk de beste tijd vanwege het verzamelde water uit het regenseizoen maar geeft ook veel mist van het vallende water en die mist is feitelijk een enorme douche, zo nat wordt je. De hele dag kun je wandelen langs de watervallen. Van voren en van boven kun je the Falls aanschouwen. Aan het eind van middag nemen we het ervan door een high tea te nemen bij hotel Royal Livingstone. Een fantastisch mooi koloniaal pand, met Indiana Jones achtig sfeertje. Luxe ten top, dierenhuiden op de grond, fauteuils, en prosecco met uitgebreid assortiment echte lekker roombotercakesoorten, brownies, taarten etc. En het kopje thee. Er lopen zelfs wilde impala’s en zebra’s rond!



De Paasdagen vertoeven we in Chobe National Park, in Botswana. Het programma op zondag begint met een boottocht over de Chobe rivier. Deze rivier is in 1995 door internationaal gerechtshof in Den Haag als de grens tussen Namibië en Botswana bekrachtigd. Er was enige ruzie tussen de landen over dit mooie landschap. De boottocht is prachtig! De rivier is 1,5x zo groot als de Rijn en het is hoogwater. Langs de kant van het water zien we tal van soorten dieren drinken. Impala’s, Olifanten met kleintjes, Kudu’s. In het water zien we krokodillen en nijlpaarden. In de bomen spotten we apen, bijeneters, en visarenden. Dit was al fantastisch mooi!



In de middag doen we een game drive. In een 4x4w drive rijden we over zandwegen door het park met een gids als bestuurder die ons naar de plekken brengt waar dieren gespot worden. De hele rit zijn we vele impalas, grote kuddes olifanten, giraffen, kudu’s, warthogs, apen, buffalos, en gieren.

Bij zonsondergang hebben we een lucky shot! Zeven (!) leeuwen hebben een mannetjes impala gepakt en zijn die met luid gegrom aan het verschransen.



Voor de avond valt, komen we aan bij de overnachtingsplek. Tien tenten op een rij en een kampvuur in het midden. De kok maakt heerlijk gekookte groenten, gepofte aardappel en boersworst. Onder een prachtige sterrenhemel in een tent middenin het Nationaal Park Chobe vallen we in slaap na enkele rode wijntjes.



Tijdens nacht word ik wakker….hmm het lijkt op een herhalend geluid…wacht ik herken het….zo likte mijn poes haar melk ook vroeger uit het bakje…… …. …… …. …. …. !!!! !!!! ….. …. Verstijfd en met een droge mond hoor ik t geluid verder aan. ….Het zal toch niet een (grotere) kat zijn die pal naast onze tent uit ons waterbasket (voor wassen en tandenpoetsen) drinkt! Toen het geluid weg was, ben ik toch weer in slaap gevallen. De gids wist me te vertellen dat het een luipaard moest zijn! Die kwamen in deze regio van het kamp voor. OMG!



De volgende dag rijden we weer door het park. De ochtend begint goed: een mannetjes leeuw die achter kudde buffels aan zit! Zijn 5 welpen wachten op de vangst even verderop. Fantastisch!

De hele dag zien we weer verschillende kuddes van leeuwen, olifanten, giraffen, nijlpaarden, kraanvogels, ganzen en apen. Het enige nieuwe beest wat we zagen was een mongoose. Een soort fret. Oja en skeletten van buffels en impala’s. Het lijkt wel een western. Chobe NP is een must. En rijdt niet met je eigen auto maar met een gids. Die communiceren met andere gidsen via walkietalkie en weten meteen waar de beesten zitten. Op het einde van de dag zagen we de groep leeuwen weer die de impala hadden gepakt. Ik heb volgens mij wel 20 leeuwen gezien. Volgens de gids waren erg lucky om zoveel te zien. Voldaan rijden we terug naar huis.

---

Comments

[Arthur]

Paasdagen
Tom, leuk te zien en te lezen wat je daar allemaal meemaakt. De paasdagen heb je je goed vermaakt en veel indrukken opgedaan. Het onderhandelen met de tribes en chiefs lijkt me een langdurige zaak te zijn/worden. Veel sterkte en blijf gezond. Gr.Arthur