Drukdrukdruk op vakantie


Advertisement
South Africa's flag
Africa » South Africa
July 19th 2014
Published: July 19th 2014
Edit Blog Post

Het is dus niet helemaal goedgekomen, weer na rotpenals waardoor ik weer veel te laat in m’n bed lag, Nederland ligt eruit.. Toch wel een teleurstelling, niemand had verwacht dat ze zover zouden 5komen, maar als ze dan eenmaal in de halve finale staan wil je dat ze in de finale terechtkomen en die dit keer wel winnen.
Maar we kunnen trots zijn! Zaterdag dan maar strijden voor de derde plek!

’s Ochtendsvroeg weer uitchecken, ja dit is geen vakantie hoor, dit is gewoon hard bikkelen! Elke ochtend rond een uur of 7.00/7.30 worden we bij t ontbijt verwacht! Dus daar gingen we weer om 7.00 uur voor t ontbijt. Beetje jammer dat er blijkbaar een misverstand was verstaan over het vertrek (en t ontbijt), we zouden pas 8.30 vertrekken ipv 7.30. Dus we zaten een uur te vroeg bij t ontbijt, maar gelukkig is liesje een slaapkop en is ze daarna nog voor 40 minuutjes het bedje weer ingesprongen!
Toen was het wel echt tijd om te vertrekken, langs de supermarkt voor wat boodschapjes en toen konden we onze reis weer vervolgen:

We begonnen met Monkeyland (Plettenberg Bay), ik was er al geweest met Iris. Maar het kost niet heel veel en Chris wou er wel graag heen, uiteindelijk was ik blij dat ik mee ben gegaan. Deze keer hebben we zoveel meer apen gezien en hebben we heerlijk veel foto’s gemaakt van alle rondspringende, vliegende en etende apen. Geleerd wat het verschil is tussen apen en apen (monkeys and apes in t engels), de monkey aap heeft een staart, de apes aap heeft die niet.

Na monkeyland gingen we naar Birds of Eden (Plettenberg Bay), vogeltjes kijken. Ach, omdat het leuk is en we anders moeten wachten. Maar ook dit viel weer heel erg mee, het was een supergroot park en super mooi ingericht. Je had het idee dat je in het oerwoud rondliep. Alle vogels vlogen er lekker op los of zaten in de voerbakjes lekker pindatjes en andere dingetjes te eten. Ook hier hebben we weer veel te veel foto’s gemaakt, van groene, blauwe, rode, roze en zwarte vogels.

Activiteit nummer 3 was een ‘Treetop canopytour’ in Tstitsikamma. Aan een tuigje en een kabel tussen de boomtoppen door zoefen. Chris sloeg deze keer over met z’n hoogtevrees, je staat toch 30 meter hoog tussen de bomen. Maar ik vond het super, vooral de langere kabels (van 90 meter), heerlijk tussen de bomen racen!

Hierna zijn we naar ons kamp gelopen en hebben maar weer eens de tent opgezet, gelukkig was het een stuk minder dan koud hier dan in Oudtshoorn. Tent opgezet, lekker gegeten en lekker bij t kampvuur zitten met een drankje. Bestel je een drankje, krijg je gelijk een fles van 700ml, ja kun je even mee vooruit! En het was lekker warm bij t kampvuur, dus lekker avondje gehad! Daarna toch maar weer op tijd naar de tent, de wekker staat weer om 6.30.

Dus weer braaf m’n tent uit om 6.30, kleren aan, make up op en haartjes weer netjes doen. Lekker bakje muesli met yoghurt en een kop thee als ontbijt, en weer klaar voor deze dag!
We gaan weer lekker hiken, van Tstisikamma national park naar een waterval. Heen en terug zou rond de 3.5 uur lopen zijn, dus daar gingen we. Tas op de rug, kleren genoeg aan want t was nog redelijk frisjes. Maar van lopen krijg je het warm en de temperatuur ging ook redelijk snel omhoog, dus algauw liep ik in m’n shirtje en had het nog steeds bloedheet.
En natuurlijk, zelfs met een groep van 10 mensen kunnen we nog verdwalen. En nee, het was deze keer niet mijn schuld, ik liep ergens achteraan. Drukker bezig met foto’s maken dan opletten waar ik liep. Dus wij tussen de bomen een berg omhoog klimmen, wat ervoor zorgde dat ik het nog warmer had. Komen ze er na een kwartier lang klimmen achter dat het misschien toch de verkeerde route is en dat we terug moeten. Gelukkig is dat stuk dan helemaal naar beneden, dat dan wel weer..
Dus na een half uurtje zijn we weer op de goede route en kunnen we verder lopen. Met nog een paar stops om een beetje af te koelen bereiken we ons eindpunt: De Waterval!
Ook wel weer heel gaaf om te zien! En de route erheen, langs de kust, was ook super gaaf! Dus Chrisje en Liesje waren blij dat ze hier aan begonnen zijn. Na een paar foto’s van de waterval konden we weer terug, en we waren binnen 3 uur terug! Met een half uur verdwalen, hebben we toch een uur sneller gelopen dan de planning!

Na de hike hebben we lekker geluncht in t restaurant en konden we naar de Bloukrans Bridge, er waren nog twee dappere jongens die gingen bungeejumpen! Deze keer bleef ik lekker toekijken in t restaurant, toch een beetje duur om t voor een tweede keer te doen. Maar als iemand had gezegd: Ach je mag gratis! Dan had ik dat zo gedaan!

Na de bungeejump weer terug naar onze tentjes, lekker avond gegeten en weer bij t kampvuur gezeten. Ook heb ik een poging gedaan tot douchen, natuurlijk had ik de verkeerde douche gekozen en stond ik onder een douche waar de koude en warme kraan omgedraaid waren. Dus ik heb d’r een tijd over gedaan om een temperatuur te vinden waar ik onder kon staan.. En toen bleek de straal zo zacht te zijn dat mijn haar uitspoelen ongeveer 15 minuten duurde, en ja dan moet dat ook nog twee keer (shampoo & conditioner). Dus ik stond wat langer onder de douche dan gepland, dus Chris kwam maar even langs om te kijken of alles goed ging.

En toen was het alweer dag 6, Addo Elephant Park! Weer gingen we ’s ochtends vroeg op pad om optijd in het park te zijn, want ja ook de afstanden zijn hier wat groter als in Nederland. Rond een uurtje of 12 kwamen we bij t park aan, daar eerst maar even lekker geluncht met hotdogs en toen konden we de truck in. We hadden geluk met t weer, t was heerlijk warm! Dus de ramen gingen helemaal naar beneden, alles voor de foto’s. En daar gingen we, t olifanten park in! En wat zagen we: Zebra’s, zebra’s, koedoe’s, zebra, pumba varkentjes (van de lion king), zebra’s, zebra’s. En ja! Eindelijk een olifant verstopt in de bosjes! Na tientallen foto’s gingen we verder, weer heel veel zebra’s en wat kleinere wilde beesten. En ergens, in de bosjes verstopt zat een leeuw verstopt! Net op het moment dat ik een goede foto kon maken ging de truck weer rijden, dus geen foto’s. Al denk ik ook niet dat het gelukt zou zijn, je zag alleen de oren en ogen en de rest was verstopt! Daarna hebben we nog een olifant op een heuvel gezien voor we een korte break gingen houden (op eigen risico de truck uit, want als een leeuw je aanviel: Het park was niet aansprakelijk. Stond er even op een bordje.) En omdat we best wel rustig aan hadden gedaan moesten we het laatste stuk wat harder rijden, anders zouden we de uitgang niet halen.

Dus daar gingen we, en ja hoor d’r stond was grijs in de bosjes. Maar t stond er wel heel stil, is het er één of was het gewoon een rots? We gokken het erop, dus ik schreeuw heel hard: STOP! Gelukkig had ik geluk en was het een olifant, want het begon na een tijdje te bewegen en kwam een beetje onze kant op. Helaas niet helemaal de weg op, maar d’r zijn een paar mooie foto’s!
Even verderop schreeuwde ik weer heel hard stop, want er stond weer iets grijs in de bosjes! Maar t was anders dan een olifant. Dus wij stoppen, truck in z’n achteruit. En daar stond een koedoe, hmm dat is niet zo bijzonder! Maar we keken verkeerd, er stond een buffel en die hadden we nog niet gezien! Maar de buffel ging gelijk lopen, natuurlijk achter de bosjes. Wij weer wachten maar hij kwam niet tevoorschijn. Rijden we een stukje verder, staat hij daar gewoon!
Shitshitshit! Net nu zijn mijn batterijen van de camera leeg, snel vervangen, maar helaas had hij alweer bewogen en heb ik alleen z’n kont op de foto staan! Maar toch hebben we ook de buffel gezien.

Daarna weer verder, we kwamen nu een beetje op t einde dus zullen we niet veel meer zien. Ineens schreeuwt een vrouw: Lion! Dus wij remmen, weer in z’n achteruit, maar hoe goed we ook keken: de leeuw was weg.. Shit ik wou de leeuw ook op de foto!
Gelukkig gaan we nog wel wat andere game drives doen en hopelijk zien we de leeuw daar!

Toen was het park echt bijna voorbij en hebben we inderdaad niks meer gezien, dus konden we naar onze volgende accommodatie: Kudu Ridge Game Farm. Een super leuk plekje met een super uitzicht over alles en ook hier hadden ze weer een heerlijk kampvuur. Alleen was ik zo moe, om half 10 ben ik m’n tent ingekropen en heb ik lekker geslapen. Helaas miste ik het Nederlands elftal wel hierdoor, maar trots dat ze toch Brazilië hebben verslagen en heel knap derde zijn geworden!

Na Addo stond Cintsa op de planning, dus weer heel vroeg stappen we in de truck op weg naar Cintsa. Maar eerst moeten we langs Port Elizabeth om 1 van de reizigers af te zetten. Hij deed de korte versie van onze reis. Na eerst naar een verkeerd adres te zijn gereden en een tour door Port Elizabeth vonden we zijn backpackers en konden wij onze reis vervolgen naar Cintsa, nog een behoorlijk stuk. Maar we gingen langs de kust en niet over de snelweg, wat een stuk mooier is en wat betekende dat we door Port Alfred kwamen. Even vragen of t mogelijk was om er 10 minuutjes te stoppen, dan kon ik Chris even laten zien waar ik 9 week heb gewoond. Natuurlijk kon dat, dus Chris snel school laten zien en waar ik heb gewoond. En terug naar de truck, was er in die tijd besloten dat we naar het strand gingen en daar gingen lunchen. Dus zo gezegd, zo gedaan, lekkere eventjes over t strand gelopen en lekkere sandwiches gegeten! Op naar t laatste stuk van onze reis, en eindelijk na 8 uur onderweg te zijn geweest, komen we aan in Cintsa. Ik was er al eerder geweest, maar we zitten nu op een andere plek en dit keer aan de rivier. T ziet er allemaal super goed uit, en onze tent staat alweer! De rest van de avond lekker rustig aangedaan, heerlijk gegeten, daarna lekker gepouled (waar ik toch echt niet zo goed in ben, maar oefening baart kunst zeggen ze!) , en heerlijk ons tentje in!

Helaas lopen er duizenden beesten rond op de camping, struisvogels, herten, ganzen, pauwen en nog wat eenden. Helaas maken die beesten nogal wat lawaai en dan vooral erg vroeg in de ochtend. Natuurlijk was ik weer heel erg vroeg in de ochtend wakker.. Beetje jammer hoor stomme beesten!

De eerste echte dag in Cintsa stond volgepland met activiteiten. We begonnen de ochtend met quad biken, heerlijk op zo’n ding rondscheuren. Maar dat viel dan weer een beetje tegen, we gingen een game park in (park met dieren..) Chris en ik rijden voorop achter de guide aan, lekker door de heuvels rijden, lekkker door gaten en kuilen heen en heerlijk genieten van het uitzicht. Helaas hebben we ook twee Canadezen in de groep zitten die niet harder gaan dan 15 km/u, dus om de zoveel meter moeten we weer stoppen en wachten tot ze weer aangesloten zijn bij de groep.
En dan valt ineens Chris z’n quad uit, weeeer lekker bezig Chrissie. Dus achterop bij de tweede guide om een nieuwe quad te halen, en wij rijden ondertussen rustig aan door. Even een foto/rook/plas pauze en Chris is er alweer met een nieuwe quad. Dus we kunnen weer onze weg vervolgen, op zoek naar de tamme giraf van dit park. Uiteindelijk vinden we hem, komen we er achter dat hij een beetje homo is en dat hij graag z’n tong uitsteekt. De meiden kregen geen aandacht en bij de jongens moest ie even snuffelen en ene lik over de hand geven of zelfs over t gezicht.. Gelukkig ben ik een vrouw en bleef Chris op een afstandje, vies gekwijl, haha. Na een tour van 2 uur komen we terug op de camping en kunnen we lekker lunchen.

De tweede activiteit van de dag is boogschieten, dus na de lunch lopen we na de receptie toe op de afgesproken tijd. Wij wachten, en wachten, komt er een vrouw en vertelt dat het nog tien minuutjes duurt. Dus wij weer wachten, en wachten, en de tien minuten zijn toch echt voorbij, maar we wachten nog steeds. Na een half uur wachten komen onze guides er weer aan en lopen met ons mee naar het boogschietveld. Daar staan een paar nep wilde dieren, een paar bogen en 21 pijlen. Na een korte uitleg mogen wij schieten, op de wilde beesten schieten! Nou de eerste ronde ging niet zo goed, volgens mij is er niks geraakt. Na 21 schoten weer op zoek naar de pijlen, en weer 21 keer een pijl knallen. Nu worden al wat meer dieren geraakt, maar Liesje knalt er ver over heen of het is veel te dichtbij, Chris raakt de varken! Op naar ronde drie, alleen worden er maar 19 pijlen gevonden. Waar die andere twee zijn gebleven.. Dus nu 19 keer knallen, weer raak ik niks en kom ik nog steeds niet in de buurt. Chris raakt ondertussen een paar keer het varken en de aap! Uiteindelijk stoppen we er weer mee, geen idee of alle pijlen weer terug gevonden zijn, maar volgens mij niet. En ik ben er achter dat schieten niet mijn sterkste punt is..

Beetje jammer dat activiteit nummer drie weer met schieten is, paintballen! Nou daar gaan we dan, een broek en jas aan over onze kleren, helm op voor bescherming van ons gezicht, geweer gevuld met kogels en daar staan we dan tegenover elkaar, twee teams van vier personen. Binnen 1 minuut wordt er een kogel op me afgeknald, recht op mijn vinger. Zo ja, dat voel je toch echt wel even! Daarna heb ik nog heel wat kogels afgeknald, geen idee of er ook maar 1 raak was en of alles ook echt op mijn team gericht was.. Jaja, dat schieten is echt niks voor mij..

’s Avonds mijn poule skills nog maar weer even geoefend, en ja hoor t ging toch echt al een stuk beter. Maar natuurlijk verlies ik nog steeds. Gelukkig kan ik zelfs het hardst lachen om mijn meest gestoorde schoten af en toe..

’s Ochtends konden we onze tent weer opbreken en inladen, op naar de volgende bestemming: Lesotho. Eén van de armste landen in de wereld, op een gemiddelde hoogte van meer dan 1000 meter en compleet ingesloten door Zuid Afrika. En jaja, dat is een rit van ongeveer 10/11 uur. Dus om 7.30 zaten we allemaal in de truck, klaar voor vertrek! Alleen zo’n lange dag is niet zo goed voor je, uiteindelijk ga je uit verveling maar eten. Dus pakjes koekjes, chipjes, chocolaatjes, snoepjes en al het andere eten ging steeds weer door de bus heen, zorgen dat we met z’n allen die rit gingen volhouden! Uiteindelijk zijn we er bijna, nog 3 kilometer volgens het bordje. Maar ja er is verschil tussen 3 kilometer op een weg of 3 kilometer op iets wat ze een weg noemen maar dat eigenlijk niet is. Dus na nog eens driekwartier te hebben gereden komen we aan op de eindbestemming, uiteindelijk na een rit van 12 uur! En aangezien ons was vertelt dat het in Lesotho kan afkoelen tot een graadje of -10 in de nacht, leek het ons wel verstandig om maar een upgrade te doen naar een kamer in plaats van in de tent te gaan slapen. Maar wij hadden geluk, het bleef rond of net boven het vriespunt ’s nachts. Toch was ik erg blij met m’n hutje met normale bedden, even twee nachten goede nachtrust (dacht ik toen nog..)
Aangezien we laat aankwamen, hebben we gegeten, nog even nagekletst en allemaal braaf voor 10 uur naar ons bedje. Want ja, arm is ook echt arm. Alles draait in dit kamp op een generator die draait van 17.00 tot 22.00, dus na tien uur is het pikke donker en zie je gewoon niks meer. Dus met een simpel kaarsje en onze zaklampjes zijn we lekker op tijd ons bed in gekropen.

Gelukkig was het de volgende ochtend wat later ontbijt, dus was het weer licht toen we ons bedje uit moesten. Op naar t ontbijt en daarna een tour door het dorpje om het kamp heen, Malealea. Een typisch Lesotho dorpje, waar mensen alles lopend doen, waar geen wegen zijn, waar alles nog word gedaan met koeien, ezels en paarden, ploegen word gedaan met de hand. Ongeveer hoe Nederland er zo’n duizend jaar geleden uitzag, denk ik. Deze mensen zien eruit of ze t allemaal prima vinden, en natuurlijk weten ze ook niet anders, maar ik zou het er geen twee dagen kunnen overleven.
Want ook ik merk dat ik in Lesotho ben, totaal geen internet meer of überhaupt bereik, even helemaal afgesloten van de buitenwereld.
Na de tour zijn we gaan lunchen en helemaal niks gepland voor de middag! Even een dagje niks doen, dus iedereen drinkt gezellig een biertje en ik drink lekker ijsthee. Rond een uurtje of drie gaan Chris en ik het dorp weer in op zoek naar onze voetbal. Die was geleend door een andere jongen van het kamp, maar na 2 uur nog niet terug. In het dorp komt er een man in een oranje shirt naar ons toe en deelt ons mee dat hij de grootste fan is van het Nederlands elftal, haha. Maar hij brengt ons wel even helemaal naar het voetbalveld toe op 20 minuten lopen, en nee het was echt heel dichtbij! Beetje andere belevenis van afstanden dan dat wij hebben. Maar uiteindelijk vinden we het voetbalveld en onze bal, Chris gaat nog even met hun meevoetballen. Wat toch lastiger is dan gedacht, want ze lopen in hun gewone kleren daar, dus wie hoort bij je eigen team? En die mensen zijn gewend aan een hoogte van 1000 meter en rennen aan 1 stuk door.
Na de ‘wedstrijd’ lopen we met de andere jongen van ons kamp terug, wat ook een Nederlander blijkt te zijn, terug naar het kamp. Gelukkig loopt er weer een jongen uit het dorp mee, richtingsgevoel is compleet weg in zo’n dorp.
Komen we terug in t kamp, zijn de meeste mensen van onze groep redelijk aangeschoten tot dronken. Ze hebben ongeveer de tijd dat wij weg waren een drankspelletje gedaan, heel erg gezellig. Haha, dus wij als lekker nuchtere mensen hebben heerlijk gelachen om iedereen!

En om 18.00 arriveert dan eindelijk de andere Nomad truck, Iris is ook gearriveerd in Lesotho! Lekker met z’n drietjes bijkletsen, ’s avond bij t kampvuur Iris d’r fles wijn leegdrinken en Chris z’n fles bier. Beetje jammer dat de wekker om 5.30 staat, want 6.00 is ontbijt. Hoezo vakantie? Maar wij trekken er ons vandaag even niks van aan, dus als om 10 uur alle lichten weer uitgaan, zitten wij nog lekker bij t kampvuur. Uiteindelijk ga ik rond een uurtje of half 12/12 slapen en weet ik zeker dat ik er de volgende dag spijt van ga krijgen. Maar er staat weer een rit van 10 uur gepland, dus ik kan mooi slapen in de bus!



Om 5.30 stond ik alweer naast m’n bedje, klaar voor vertrek en veel minder moe dan ik eerst verwacht had! Dus wij vertrekken om 6.30 met de bus, weer over die fantastische weg waardoor je sowieso niet kan slapen. Maar het gekke: Liesje is gewoon klaarwakker.. Beetje jammer, dan duurt de rit zo lang! Maar zo ging het ongeveer de hele rit, steeds ben ik klaarwakker en heb ik denk ik een uurtje lopen dommelen. Maar t ging allemaal sneller dan gepland, na 9.5 uur komen we op de volgende bestemming aan: Drakensbergen. Met een vertraging van 1.5 uur bij een restaurantje waar we een uur moesten wachten op onze sandwiches, over een nog afschuwelijkere weg dan bij Lesotho en ook veel langer, heeft onze chauffeur dat weer netjes gedaan!
Even het weer gecheckt op internet, want in Zuid Afrika hebben ze gelukkig wel bereik, en het blijft boven het vriespunt. Dus weer netjes onze tentjes opgezet, ik ben m’n blog aan t schrijven en foto’s op m’n laptop zetten en Chris helpt netjes mee met eten koken! Ik ben benieuwd wat voor lekkers we vandaag krijgen, tot nu toe kan onze lieve Soli met haar hulpje Terrence heerlijk koken!

Advertisement



Tot: 0.105s; Tpl: 0.015s; cc: 5; qc: 45; dbt: 0.0636s; 1; m:domysql w:travelblog (10.17.0.13); sld: 1; ; mem: 1.2mb