Advertisement
Ha lieve mensen; ik moest kloppen want de bel doet het niet;
Terwijl ik dit schrijf is het verouderde monteer programma op mijn nog oudere computer rustig de tijd aan het nemen om files te renderen. Voor de leken onder jullie; noodzakelijk gedoe. Maar ach, dat is de local experience denk ik want behalve mooi, hip en cool is Kaapstad ook nogal traag. ‘Aah, die Afrikaantjes’ zullen sommige nu denken, ‘ ze genieten toch zo van het leven en tijd is een relatief begrip voor hen, andere cultuur, lalala’. Helemaal niet; deze traagheid is niet ingegeven door het continent maar door de stad. In Johannesburg, bijvoorbeeld, gaan dingen wel vooruit. Een keer bellen en mensen direct doen wat je vraagt. Hier in Kaapstad mag je blij zijn als het binnen de week gebeurd; want zo zijn de cape townians; ontspannen, niet op te jagen. Dus die trage computer en het aftandse programma passen precies in dat plaatje.
Maar… het trage gedoe is wel mijn traag gedoe. Eindelijk (na twee en halve maand) was alles voor mijn kleine projectje geregeld. Niet meer doen wat andere mensen verwachten, maar gewoon mijn eigen zin. Dat maakt het allemaal een pak gezelliger moet ik
zeggen. Wat ik doe is: Ik film Giuseppe aka eigenaar van mijn boekske, en maak een filmpje over hem en wat hoe hij One Small Seed opgestart heeft enzo, dan verwijst hij me door naar een fotograaf in het tijdschrift en film ik die gast die mij dan weer doorstuurt naar een kaffeetje, en die sturen mij dan weer door naar een designer. Et voila; ik houd mij bezig. En deze mooie serie komt uiteindelijk op de website (als die ooit weer online komt, want de vernieuwde versie wordt al een maandje verwacht. Ter verklaring verwijs ik graag naar de titel van deze blog). Om mijn ego een beetje op te blinken hebben ze net beslist dat nadat ik weg ben ze het serietje gaan behouden; dus ik moet nu de professionals mijn format gaan uitleggen en aanleren zodat ze het in de toekomst zonder mij ook kunnen maken.
Maar, laat ik me wijden aan de dingen die ik doe behalve mijn stage. (Ik moet mijn prioriteiten weer even op orde krijgen). Enkele weekends geleden was een episch weekend; 4 dagen 3 concerten. Het begon allemaal op vrijdag op een (achteraf blijkbaar illegale) rave in the middle of nowhere waar
we tot zondag ochtend bleven. Al slapend onder de sterren. Zondag ochtend riep het volgende entertainende evenement; een Goldfisch concert in de botanische tuin in Kirstenbosch. Dit concert riep ons trouwens net op tijd want blijkbaar is die rave op zondag nacht afgefikt terwijl duizenden mensen, onder invloed van een varia aan middelen, nog vrolijk aan het rondhuppen waren. Resultaat: een soort van pandemonium waarin 4 auto’s het leven lieten en mensen zo high als wat om ter snelst het terrein af probeerden te komen elkaar in ware heizel stijl onder de voet lopend. Maar terwijl dat gebeurde stonden wij te genieten van een cool concert in een nog coolere omgeving.
De volgende trokken we met frisse moed naar een festival met Oasis, Snowpatrol en een hoop local bands. Daar wij niet voor dure plaatsen betalen maar deze wel erg appreciëren dienden we enkele security kerels om de tuin te leiden en een klein sprintje te trekken na over een hek te zijn gesprongen. De wanhoop tackles kwamen te laat en wij genoten van Oasis - front row wel te verstaan.
Nog maar drie weken stage, en dan reizen, veel reizen.
dikke kussen voor degenen die dat willen
Advertisement
Tot: 0.079s; Tpl: 0.012s; cc: 5; qc: 44; dbt: 0.055s; 1; m:domysql w:travelblog (10.17.0.13); sld: 1;
; mem: 1.1mb
Geert
non-member comment
Stijlvol, erg stijlvol. Geen dure plaatsen betalen, maar wel hebben. En mooi dat je format wordt doorgezet, erg cool! Veel plezier nog he!