Advertisement
Published: February 11th 2009
Aandachtige Lezers;
Het gebleir van een stuk of wat baby’s is nog niet helemaal uit mijn gekrispeerde, slaperige hoofd verdwenen als de deur van het vliegtuig opengaat en de onmiskenbare geur van zomer binnenwaait. Laddertje af, en inderdaad, het is warm en zonnig in kaapstad. Januari maar zomer. Een stuk blij gezinder door deze verwachte maar daarom niet minder aangename weersverandering schuif ik aan in het rijtje voor de passport check. Aangezien ik op sneaky wijze het land binnenkom met een toeristenvisum dat maar drie maanden geldig is, hoop ik uit de grond van mijn hart dat de douaniers me niet zullen vragen om een retourticket te laten zien aangezien dat pas ergens zes maanden later geboekt is. Deze lichte vrees blijkt overbodig want de lieve man achter de balie bekijkt enkel mijn paspoort en vraagt dan: ‘vakansie’? Een knikje volstaat om Zuid Afrika binnen te komen.
Mijn appartement ligt redelijk in het centrum van Kaapstad en is onstudentikoos luxueus; propere keuken, ongelofelijk uitzicht, en een dak vol barbecues (braai’s), een jacuzzi, een fitnesszaal en een zwembad op het dak. Dat dak geeft ook een prachtig uitzicht op de Tafelberg en de haven. De stad ligt om de Tafelberg heen
geschikt in een halve cirkel, dit wil zeggen dat waar je ook bent je de berg altijd de horizon bepaald. Als ik er zo over nadenk is stad niet echt een juiste beschrijving, het is eerder een groot dorp; overal is groen en natuur, en nergens een metro of een bus.
De eerste week is inderdaad vakansie, ik hoef nog niet naar m’n stage en ik heb bedacht dat ik de eerste week de toerist ga uithangen zodat dat gebeurd is. De Tafelberg beklimmen is de prioriteit; het wordt een epische beklimming aangezien we veel te laat vertrekken en geen geld hebben voor een taxi terug. Acht uur aan een stuk wandelen; dat moet geleden zijn van toen ik aan de aan hand van mijn ouders verhalen luisterend een berg werd opgemanoeuvreerd. Gelukkig was er de top en het fantastische uitzicht dat het logische gevolg daarvan was.
De vakantie is al een tijdje voorbij tegenwoordig en ik ben met mijn stage begonnen. One small seed magazine, want zo heet ‘het boekske’ waar ik voor werk is op 3 minuten wandelen van mijn appartementje. De redactie zit er hip en happening uit en mensen zijn relaxed, vriendelijk en chaotisch. Dingen zijn
non stop kwijt of werken niet, kortom; ik voel mij hier op mijn gemak. De eerste weken hoef ik nog niet echt veel te doen buiten een beetje met monteer programma’s prutsen, dingen ondertitelen en van hun snel internet genieten. Pas als het volgende nummer uitkomt ga ik hard mijn best doen.
Om met een clifhanger te stoppen: er was net, terwijl ik dit aan het schrijven was, een brand drie blokken verder…. Zal ik het overleven? Lees het in de volgende update.
Kussen voor de mensen die kussen willen; tast toe.
Anders een ferme handdruk, een klop op de schouder of een vriendelijk knikje.
Pieter
Advertisement
Tot: 0.062s; Tpl: 0.01s; cc: 8; qc: 47; dbt: 0.0413s; 1; m:domysql w:travelblog (10.17.0.13); sld: 1;
; mem: 1.1mb
Guus
non-member comment
Zit die jongen alweer in Zuid- Afrika, moet toe geven dat dit enigszins aan mij voorbij is gegaan in het verre Wageningen. Anyway, enjoy wens jou vele mooie avonturen toe! ltrzz